Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 2 Φεβρουαρίου

(Λουκ. β´ 22-40)
Τω καιρώ εκείνω, ανήγαγον οι γονείς το παιδίον ᾿Ιησούν εις ῾Ιεροσόλυμα παραστήσαι τω Κυρίω, καθώς γέγραπται εν νόμω Κυρίου «ότι παν άρσεν διανοίγον μήτραν άγιον τω Κυρίω κληθήσεται», και του δούναι θυσίαν κατά το ειρημένον εν νόμω Κυρίου, «ζεύγος τρυγόνων η δύο νεοσσούς περιστερών».

Καί ιδού ην άνθρωπος εν ῾Ιεροσολύμοις ω όνομα Συμεών, και ο άνθρωπος ούτος δίκαιος και ευλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν του ᾿Ισραήλ, και Πνεύμα ην ῞Αγιον επ᾿ αυτόν· και ην αυτώ κεχρηματισμένον υπό του Πνεύματος του ῾Αγίου μη ιδείν θάνατον πριν η ίδη τον Χριστόν Κυρίου. Καί ήλθεν εν τω Πνεύματι εις το ιερόν· και εν τω εισαγαγείν τους γονείς το παιδίον ᾿Ιησούν του ποιήσαι αυτούς κατά το ειθισμένον του νόμου περί αυτού, και αυτός εδέξατο αυτόν εις τας αγκάλας αυτού και ευλόγησε τον Θεόν και είπε·

Νυν απολύεις τον δούλόν σου, δέσποτα, κατά το ρήμά σου εν ειρήνη, ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών, φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου ᾿Ισραήλ. Καί ην ᾿Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού θαυμάζοντες επί τοις λαλουμένοις περί αυτού. Καί ευλόγησεν αυτούς Συμεών και είπε προς Μαριάμ την μητέρα αυτού·

᾿Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τω ᾿Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον. Καί σού δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί.

Καί ην ῎Αννα προφήτις, θυγάτηρ Φανουήλ, εκ φυλής ᾿Ασήρ· αύτη προβεβηκυία εν ημέραις πολλαίς, ζήσασα έτη μετά ανδρός επτά από της παρθενίας αυτής, και αυτή χήρα ως ετών ογδοήκοντα τεσσάρων, η ουκ αφίστατο από του ιερού νηστείαις και δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα και ημέραν· και αύτη αυτή τη ώρα επιστάσα ανθωμολογείτο τω Κυρίω και ελάλει περί αυτού πάσι τοις προσδεχομένοις λύτρωσιν εν ῾Ιερουσαλήμ. Καί ως ετέλεσαν άπαντα τα κατά τον νόμον Κυρίου, υπέστρεψαν εις την Γαλιλαίαν εις την πόλιν εαυτών Ναζαρέτ. Το δε παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ην επ᾿ αυτό.

Απόδοση στη νεοελληνική:
Εκείνο τον καιρό, οι γονείς έφεραν το παιδί, τον ᾿Ιησού, στα ῾Ιεροσόλυμα, για να το αφιερώσουν στον Θεό. -Σύμφωνα με τον νόμο του Κυρίου, αν το πρώτο παιδί που φέρνει μια γυναίκα στον κόσμο είναι αγόρι, πρέπει να θεωρείται αφιερωμένο στον Κύριο. ᾿Επίσης θα πρόσφεραν θυσία ένα ζευγάρι τρυγόνια η δύο μικρά περιστέρια, όπως λέει ο νόμος του Κυρίου.

Στα ῾Ιεροσόλυμα βρισκόταν ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Συμεών. ῏Ηταν πιστός και ευλαβής, περίμενε τη σωτηρία του ᾿Ισραήλ και τον καθοδηγούσε το Πνεύμα το ῞Αγιο. Τού είχε φανερώσει, λοιπόν, το ῞Αγιο Πνεύμα ότι δεν θα πεθάνει προτού να δεί τον Μεσσία. Τότε το ῞Αγιο Πνεύμα του υπέδειξε να πάει στον ναό.

Μόλις οι γονείς έφεραν εκεί το παιδί, τον ᾿Ιησού, για να κάνουν γι’ αυτό τα έθιμα του νόμου, τον πήρε στην αγκαλιά του, δόξασε τον Θεό και είπε· «Τώρα, Κύριε, μπορείς ν’ αφήσεις τον δούλο σου να πεθάνει ειρηνικά, όπως του υποσχέθηκες, γιατί τα μάτια μου είδαν τον σωτήρα που ετοίμασες για όλους τους λαούς, φως που θα φωτίσει τα έθνη και θα δοξάσει τον λαό σου τον ᾿Ισραήλ».

῾Ο ᾿Ιωσήφ και η μητέρα του θαύμαζαν για όσα λέγονταν γι’ αυτό. ῾Ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Μαριάμ, τη μητέρα του ᾿Ιησού· «Αυτός θα γίνει αιτία να καταστραφούν η να σωθούν πολλοί ᾿Ισραηλίτες. Θα είναι σημείο αντιλεγόμενο, για να φανερωθούν οι πραγματικές διαθέσεις πολλών. ῞Οσο για σένα, ο πόνος για το παιδί σου θα διαπεράσει την καρδιά σου σαν δίκοπο μαχαίρι».

Στα ῾Ιεροσόλυμα ζούσε μια γυναίκα που προφήτευε και την έλεγαν ῎Αννα· ήταν θυγατέρα του Φανουήλ από τη φυλή ᾿Ασήρ. Αυτή ήταν πολύ ηλικιωμένη. ῎Εζησε εφτά χρόνια με τον άνδρα της μετά τον γάμο και τώρα χήρα, ηλικίας ογδόντα τεσσάρων χρονών, δεν έφευγε από τον ναό, αλλά λάτρευε τον Θεό νύχτα και μέρα με νηστείες και προσευχές. Αυτή παρουσιάστηκε εκείνη την ώρα και δοξολογούσε τον Θεό και μιλούσε για το παιδί σε όλους όσοι στην ῾Ιερουσαλήμ περίμεναν τη λύτρωση.

῞Οταν έκαναν όλα όσα πρόσταζε ο νόμος του Κυρίου, γύρισαν στη Γαλιλαία, στην πόλη τους τη Ναζαρέτ. Στο μεταξύ το παιδί μεγάλωνε και το πνεύμα του δυνάμωνε· ήταν γεμάτος σοφία, και η χάρη του Θεού ήταν μαζί του.