«Για τους χρόνους όμως και τους καιρούς, αδελφοί, δεν έχετε ανάγκη να σας γράψουμε». Γιατί δεν είπε, ότι κανείς δεν γνωρίζει ; γιατί δεν είπε, ότι δεν έχει αποκαλυφθή, αλλά «δεν έχετε ανάγκη να σας γράψουμε»; Διότι με εκείνο τον τρόπο θα τους στενοχωρούσε περισσότερο, λέγοντας όμως έτσι θα τους παρηγόρησε.
Διότι το «δεν έχετε ανάγκη» , δεν άφησε να ερευνούμε αυτό και σαν περιττό και σαν ασύμφορο. Γιατί ποιό είναι, ειπέ μου, το κέρδος;
Ας υποθέσουμε ότι η συντέλεια γίνεται ύστερα από είκοσι χρόνια, ύστερα από τριάντα, ύστερα από εκατό∙ τί σχέσι έχει αυτό για μας; Δεν είναι η συντέλεια του καθενός το τέλος της ζωής του; Γιατί ασχολείσαι και αγωνιάς για το κοινό τέλος όλων; αλλά εκείνο που παθαίνουμε σχετικά με τα άλλα, αυτά παθαίνουμε και στο ζήτημα αυτό.
Διότι, όπως ακριβώς στα άλλα, αφού εγκαταλείψουμε τα δικά μας πράγματα, φροντίζουμε τα κοινά λέγοντας ο τάδε είναι πόρνος, ο τάδε μοιχός, εκείνος έκλεψε, άλλος έκανε αδικία, κανένας όμως δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τα δικά του, αλλά φροντίζει περισσότερο για όλα, παρά για τα δικά του, έτσι και εδώ ∙ αφού παραμελήσαμε να φροντίζουμε ο καθένας για το δικό μας τέλος, θέλουμε να μάθουμε την κοινή κατάλυσι όλων.
Τί κοινό λοιπόν έχεις με εκείνη; Εάν κάνης καλή χρήσι αυτού του τέλους της ζωής σου, δεν θα πάθης κανένα κακό από εκείνο.
Ας υποθέσουμε ότι δεν είναι μακριά, ας υποθέσουμε ότι πλησιάζει∙ καμμία σχέσι δεν έχει αυτό με εμάς. Γι’ αυτό δεν το είπε ο Χριστός, επειδή δεν μας συνέφερε. Πώς, λέει, δεν μας συνέφερε; Αυτός ο οποίος και απέκρυψε αυτό, Αυτός γνωρίζει, γιατί δεν μας συνέφερε. Διότι άκουε Αυτόν που λέει στους αποστόλους∙ «Δεν είναι δικό σας έργο να γνωρίσετε τους χρόνους ή τους καιρούς, τους οποίους ο Πατέρας κράτησε στην αποκλειστική του εξουσία» ( Πραξ. 1, 7 ) .
Γιατί είσθε περίεργοι; λέει. Οι απόστολοι που ήταν κοντά στον απόστολο Πέτρο άκουσαν αυτά, επειδή ζητούσαν να μάθουν ανώτερα από τον εαυτό τους.
Άκουσε τον Παύλο που λέει∙ «διότι εσείς γνωρίζετε με ακρίβεια, ότι η ημέρα του Κυρίου, όπως ο κλέπτης μέσα στη νύκτα, έτσι έρχεται», όχι μόνο η κοινή για όλους, αλλά και η προσωπική του καθενός, διότι αυτή μιμείται εκείνη, αυτή είναι και συγγενής. Διότι αυτό, που εκείνη κάνει γενικά σε όλους, αυτή το κάνει ξεχωριστά για τον καθένα.
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ»
