π. Ανδρέας Κονάνος: Με το ζόρι χριστιανός, δεν γίνεται!

Του π.Ανδρέα Κονάνου

Τώρα δεν ψάχνουμε ενόχους. Ψάχνουμε να σκεφτεί ο καθένας μέσα του αν έχει κάνει μία τέτοια ζημιά στους γύρω μας, μόνο και μόνο για να βοηθηθούμε και να επανορθώσουμε. Δε θέλουμε να πυροβολήσουμε κανέναν.

Στράφηκα σε έναν μαθητή και μου είπε τα εξής: “Τι να πω; Μα δεν είναι ζωή αυτή. Με το ζόρι να νηστεύω, με το ζόρι να πηγαίνω εκκλησία, με το ζόρι να προσεύχομαι. Όλα με το ζόρι!”.

Και σηκώνει ένας το χέρι, “Να πω και κάτι άλλο εγώ;” Τον είδα αναμαλλιασμένο και φοβήθηκα τι θα ακούσω. του λέω “Για πες. Θα μιλήσεις ευγενικά, όμως, έτσι;” “Ναι. Ακούστε. Με έκαναν να σιχαθώ και να βαρεθώ όλα αυτά και να αντιπαθήσω και να χάσω την πίστη μου και να μη θέλω το Θεό.”

Και συμπληρώνει ο ίδιος κάτι φοβερό: “Που, ο Χριστός είναι το ωραιότερο πρόσωπο! Είναι ο καλύτερος! Που δεν φταίει σε τίποτε αυτός. Αλλά έτσι που με μεγάλωσαν… Μ’ αυτά που μου έλεγαν και με τον τρόπο που με δίδασκαν, με έκαναν να τα αντιπαθήσω όλα!”

 Εγώ άκουγα βουβός και αμήχανος, με δέος και ντροπή που τα παιδιά καθρέπτιζαν έτσι ειλικρινά την επαφή με τον κόσμο των μεγάλων.

 Πόσο με εντυπωσίασε αυτή η φράση του παιδιού: “Ο Χριστός είναι ο καλύτερος. Είπε τα πιο ωραία πράγματα. Είναι ο πιο καλός. Τι φταίει ο Χριστός; Δεν φταίει ο Χριστός!” Αλλά όταν εμείς, οι οποίοι έχουμε την επιγραφή του Χριστού στη ζωή μας διαστρεβλώνουμε την εικόνα του στα παιδιά, τι περιμένουμε; Όλοι μας νομίζουν αληθινούς χριστιανούς.

Με νομίζει ο άλλος πρότυπο χριστιανού. Κι ό,τι πω θα νομίζει ο άλλος που με βλέπει ότι είναι λόγος της Εκκλησίας. Κι αν είναι λάθος; Θα καλλιεργήσω μέσα σου μια λάθος εικόνα για την Εκκλησία.

Αυτό δε γίνεται πάντα; Μας λένε κάτι οι μεγαλύτεροι είτε αυτοί είναι οι γονείς, οι ιερείς, κι οι θεολόγοι μας, άνθρωποι τους οποίους θεωρούμε συνήθως πρότυπο στη ζωή μας. Νομίζουμε ότι μας διδάσκουν τη σωστή άποψη για το Θεό και ότι σχεδόν είναι το στόμα του Θεού.

Ό,τι μας πουν αυτοί το πιστεύουμε ότι είναι και η γνώμη της Εκκλησίας, η έγκυρη, η σίγουρη, η ασφαλής που δεν σηκώνει αντίρρηση. Κι αν αυτό που μας λένε είναι λάθος; Τότε χαλάει όλη η πίστη που χτίζουμε μέσα μας. Και στην περίπτωση του παιδιού χαλάει όλος ο λογισμός.