π. Κωνσταντίνου Καλλιανού
Εσπερίζουμε, με εόρτιο διάθεση. Για να φτάσει και η επιβεβλημένη προετοιμασία… Κατά το κέλευσμα των Τυπικών «..προ της εναρξεως του εσπερινού τίθεται υπό την εν τω τέμπλω εικόνα του Χριστού επί ηυτρεπισμένου σκίμποδος το λειτουργικόν βιβλίον του Τριωδίου, ένθα μεταβαίνει ο Πρωτοψάλτης (εκπροσωπών τους εν τοις αναλογίοις υπηρετούντας), βάλλει προ της εικόνος μετανοίας, ασπάζεται αυτήν, λαμβάνει μετά χείρας το Τριωδιον και απάζεται αυτό, ποιεί πάλιν μετανοίας μικράς και απέρχεται μετά του Τριωδίου εις την οικείαν θέσιν αυτού».
Έχω την πεποίθηση, πως για κανένα άλλο λειτουργικό βιβλίο δεν γίνεται αυτού του είδους η κατανυκτική τελέτή της παραδόσεώς του. Ίσως γίνεται αυτό, επειδή εισοδεύουμε απόψε στα Άγια των Αγίων και εφετεινού χρόνου, που τα σκέπει, ενισχύει και προβάλλει αυτό το ιερό βιβλιο: «Το Τρώδιον, το Κατανυκτικόν».
Αλήθεια, γιατί συμβαίνει αυτό;
Ήδη παρήλθεν ο καιρός των εορτών του Αγίου Δωδεκαήμέρου, με την Μητρόπολιν των εορτών, τα Χριστούγεννα να επισημαίνουν το, «Θεός εφανερώθη εν σαρκί» ( πρβλ.Α΄ Τιμ. 3, 6) Το βασικό, λοιπόν, ερώτημα είναι: Πως προσεγγίζουμε, συναντούμε και βιώνουμε την παρουσία Του; Μα, με την άσκηση, που γεννάται μέσα από την έγκοπο πορεία στην έρημο του κόσμου για συνάντηση με τον Ιησού Χριστό, και δη τον Αναστάντα. Γιατί αυτό είναι η προσδοκία του καθενός και το πανάρχαιο διερώτημά του, που συμπυκνώνεται στην Ομολόγία της Πίστεως με κείνο το, «Προσδοκώ αναστασιν νεκρών…».
[irp posts=”331142″ name=”Το Τριώδιο και Σαρακοστή, πνευματικό ταξίδι με προορισμό το Πάσχα”]
Αυτό, λοιπόν, το νόημα μας κομίζει και εφέτος το ιερό Τριώδιο, που ανοίγει την Ωραία Του Πύλη απόψε μέσα σε κλίμα κατανύξεως, άφατης συγκινήσεως και εγνωσμένης χαρμολύπης. Εισοδεύουμε, οι όσοι πιστοί, με σκοπό τη συνάντηση αυτή, που προϋποθέτει, ωστόσο, αδιάλειπτο πνευματικό αγώνα, πορεία με στημένες πολλές παγίδες του μισοκάλου και αταλάντευτη πίστη, που τη θεμελιώνει η βασική αρετή της ταπεινοφροσύνης. Της ταπεινοφροσύνης που ανοίγει το Τριώδιο αλλά και το δρόμο της ασκήσεως, τέλος του οποίου είναι η ανεκλάλητος χαρά της Αναστάσεως.
Προετοιαζόμαστε, λοιπόν, για την πορεία αυτή…Από απόψε, δίχως αναβολή, με μόνη έγνοια, «Προς ζήλον έλθωμεν…, κατορθούντες το πράον, ταπεινώσει συζώντες, εκ καρδίας στεναγμώ, κλαυθμώ τε και προσευχή, όπως σχώμεν εκ Θεού συγχώρησιν». Αμήν, ευλογημένο Τριώδιο, λοιπόν, με σταυροαναστάσιμο προοπτική .
-120x86.jpg)
