Μέχρις εδώ σού πρόσφερα, όπως είδες, αναγνώστη μου, τέσσερα όπλα, που σού είναι απαραίτητα στον πόλεμο αυτόν, για να μπορέσης να νικήσης τους εχθρούς σου· δηλαδή, το να μην έχης θάρρος στον εαυτό σου, το να ελπίζης στον Θεό, το να αγωνίζεσαι πάντοτε και το να προσεύχεσαι. Τώρα σού δείχνω άλλο ένα. Αυτό είναι το πανάγιο μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Διότι όπως το μυστήριο αυτό είναι ανώτερο από τα άλλα, έτσι είναι και όπλο ανώτερο από τα άλλα. Τα τέσσερα όπλα που είπαμε, παίρνουν την δύναμι από τις αξιομισθίες και την χάρι που μας αξίωσε το αίμα του Χριστού. Αλλά αυτό το όπλο είναι αυτό το ίδιο Αίμα και αυτό το ίδιο το Σώμα με την ψυχή και με την Θεότητα του Χριστού.
Με εκείνα γίνεται η μάχη κατά των εχθρών με την δύναμι του Χριστού. Με αυτό το όπλο όμως πολεμούμε εκείνους μαζί με τον Χριστό και ο Χριστός τους πολεμεί μαζί με εμάς. Διότι όποιος τρώγει το σώμα του Χριστού και πίνει το Αίμα του, μένει με το Χριστό και ο Χριστός με αυτόν «Όποιος τρώει τη σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, μένει σ᾿ εμένα κι εγώ σ᾿ αυτόν» (Ιω. 6,56).
Γι᾿ αυτό και εμείς αν νικήσουμε τον εχθρό, τον νικούμε με την δύναμι του αίματος αυτού, όπως αναφέρεται στην Αποκάλυψι: «Νίκησαν με το αίμα του Αρνίου» (12,11).
Καί επειδή αυτό το μυστήριο που είναι το πιο άγιο, και αυτό το όπλο, μάλλον αυτός ο ίδιος ο Χριστός που βρίσκεται μέσα στο μυστήριο αυτό, μπορεί να πραγματοποιήται (να βάνεται εις πράξιν) με δυό τρόπους, δηλαδή να το δέχεται κανείς μυστηριακά, δηλαδή με ευλάβεια, πολύ συχνά και όσες φορές μπορέση, (αν βέβαια δεν έχη κάποιο εμπόδιο από τον Πνευματικό) με την απαραίτητη προετοιμασία, δηλαδή, συντριβή, εξομολόγησι, ικανοποίησι και την νηστεία που είναι σύμφωνα με την δύναμί του· και πρέπει κανείς να το λαμβάνη πνευματικά και νοερά κάθε ώρα και κάθε στιγμή, γι᾿ αυτό και συ μη σταματήσης να το λαμβάνης με τον δεύτερο τρόπο πολλές φορές, και όταν μπορής, σύμφωνα με τον πρώτο τρόπο που ακολουθεί.
Από το βιβλίο «Αόρατος Πόλεμος» – Αγίου Νικόδημου του Αγιορείτη, Κεφάλαιο Α, Μέρος 2ο
