Θα έρθει καιρός που θα δοθούν από τον Κύριο όλες οι απαντήσεις…

Μια ομάδα φοιτητών επισκέφθηκε έναν άγιο ασκητή κάπου στο Άγιο Όρος. Εκεί που συζητούσαν μαζί του, κάποιος απ’ την ομάδα του υπέβαλε την παρακάτω ερώτηση:

“Ήταν κάποτε δυο άνθρωποι. Ο ένας ήταν πολύ αμαρτωλός και άσωτος, ενώ ο άλλος πολύ προσεκτικός και αφιερωμένος στον Θεό. Ο πρώτος μέσα σε μια νύχτα πήρε την απόφαση ν’  αλλάξει ζωή: Μόλις θα ξημέρωνε θα πήγαινε σε κάποιο μοναστήρι να αφιερωθεί στον Θεό.

Ο δεύτερος, το ίδιο βράδυ, πήρε την απόφαση να σταματήσει να βασανίζεται με όλα αυτά: την επόμενη μέρα, με το ξημέρωμα, θα ξεκινούσε μια ζωή μακριά από τον Χριστό.

Πριν προλάβουν όμως να πραγματοποιήσουν τις αποφάσεις τους, έτυχε να πεθάνουν και οι δυο εκείνο το μοιραίο βράδυ. Τι άραγε συνάντησαν στην άλλη ζωή;”.

Ο γέροντας έσκυψε για λίγο το κεφάλι του σκεφτικός και κατόπιν απάντησε:

“Ήθελα να’ ξερα, που πάτε και βρίσκετε τέτοιες χαζές ερωτήσεις…”.

Αφού σταμάτησαν όλοι να γελάνε, ο γέροντας είπε: “Μα γιατί να παιδεύετε το μυαλουδάκι σας, προσπαθώντας να ανακαλύψετε πως σκέφτεται ο Θεός; Ο Θεός κρίνει με βάση την άπειρη αγάπη Του, την άπειρη δικαιοσύνη Του, την άπειρη γνώση Του και την άπειρη ύπαρξη Του, πέρα από το χρόνο και το χώρο. Εμείς διαθέτουμε περιορισμένη αντίληψη -σχεδόν μηδαμινή!- όλων αυτών των ιδιωμάτων του Θεού.

Και φυσικά, αγνοούμε ολότελα πως μπορούν αυτά τα άπειρα ιδιώματα να συνδυάζονται μεταξύ τους, ώστε ο Θεός να “αποφασίζει” (αν μπορούμε να λέμε τέτοιες λέξεις για το Θεό). Κατά συνέπεια, πως είναι δυνατόν να γνωρίζουμε τις απαντήσεις τέτοιων ερωτήσεων; Κι αν υπάρχει τρόπος πρόσβασης σε τέτοιες απαντήσεις, τότε σίγουρα αυτός θα είναι τρόπος άρρητος, μυστικός και βαθιά εσωτερικός, τέτοιος που θα είναι αδύνατον να μεταδοθεί ως λεκτική απάντηση.

Το μόνο που έχουμε να κάνουμε οι άνθρωποι είναι να διαβάζουμε και να αναζητούμε στη Γραφή και την ίδια τη ζωή μας τις εντολές του Θεού. Οι θεωρητικές αναζητήσεις είναι καλές και άγιες, αλλά πρέπει πάντοτε να έχουμε συναίσθηση των ορίων και των περιορισμών τους…Θα έρθει καιρός, όταν κλείσουμε τα μάτια μας σ’  αυτό τον κόσμο, που θα δοθούν από τον Κύριο όλες οι απαντήσεις. Και σ’ αυτά που ρωτήσαμε και στα άπειρα εκείνα που δεν διανοηθήκαμε καν να ρωτήσουμε…(…)”.

Βασίλης Αργυριάδης, Όσο μπορείς: Μικρό Γεροντικό Πόλεων, εκδόσεις Εν πλώ, Αθήνα 2013, σελ.82-85.