To συγκλονιστικό όραμα Αγιορείτη Γέροντα για τους Εβραίους προπάτορες

Το Άγιον Όρος εόρτασε χθες την Κυριακή των Προπατόρων του Χριστού.
Οι Προπάτορες του Χριστού τιμώνται από την Εκκλησία μας ως άγιοι.

Πολλοί από αυτούς ήταν προεικονίσεις του Χριστού, όπως ο Νώε, ο Ιωσήφ, ο Ισαάκ, ο Ιησούς του Ναυή, ο Μωυσής.
Οι περισσότερες μονές τιμούν τους Προπάτορες, φτιάχνοντας στην μνήμη τους κόλλυβα, όπως συνηθίζεται στις εορτές των αγίων που τιμώνται περισσότερο στο Άγιον Όρος, π.χ. άγιος Γεώργιος, άγιος Δημήτριος, άγιος Σπυρίδων κ.λπ.

Πριν από μερικές δεκαετίες και πριν ξεκινήσει η πνευματική αναγέννηση του Αγίου Όρους, όταν τα περισσότερα μοναστήρια ήταν ακόμη άδεια και ιδιόρρυθμα, σε ένα αγιορείτικο μοναστήρι ο μοναχός που ήταν υπεύθυνος για τα κόλλυβα και ταυτόχρονα τυπικάρης, είχε λογισμούς για τα κόλλυβα των Προπατόρων.
Τον πείραζε το γεγονός ότι οι Προπάτορες ήταν Εβραίοι.
Έτσι, παρότι το τυπικό του μοναστηριού πρόβλεπε κόλλυβα, αυτός αποφάσισε να μην τους κάνει κόλλυβα, γιατί πίστευε απλοϊκά ότι οι Προπάτορες δεν ήταν άγιοι, επειδή ήταν Εβραίοι.
Όταν όμως το βράδυ έπεσε να κοιμηθεί, είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο-όραμα, που τον έκανε να αλλάξει γνώμη.
Συγκεκριμένα είδε μία γιγάντια σειρά από αμέτρητους ανθρώπους περίεργα ντυμένους, οι οποίοι ήταν λουσμένοι μέσα στο φως, αλλά όλοι τους είχαν γυρισμένη την πλάτη τους προς αυτόν, σαν να τον αποστρέφονταν.

[irp posts=”392997″ name=”Η συγκλονιστική εμφάνιση του Αγίου Πρωτομάρτυρα Στεφάνου στο Άγιον Όρος”]

Ταυτόχρονα άκουσε μία δυνατή ουράνια φωνή να λέει: «Πρώτος είναι ο Αδάμ!».
Ο μοναχός ξύπνησε βαθιά συγκλονισμένος.
Δεν δυσκολεύτηκε να ερμηνεύσει το φοβερό όνειρο.
Οι Προπάτορες του Χριστού, παρότι ήταν Εβραίοι, είναι σεσωσμένοι, είναι δίκαιοι στον Παράδεισο, και πρώτος από όλους ο Προπάτοράς μας Αδάμ.

Ο Χριστός, μετά τον θάνατό Του, πήγε στον Άδη και από εκεί τους πήρε όλους μαζί Του στον Παράδεισο.
Από τότε ο μοναχός αυτός όχι μόνο αποφάσισε οριστικά να τους κάνει κάθε χρόνο τα κόλλυβά τους, αλλά και την παραμονή της εορτής τους να τους κάνει αγρυπνία, μόνος του, στο κελλί του.
Το περιστατικό αυτό αποδεικνύει ταυτόχρονα και πόσο λανθασμένα σκέπτονται όσοι κάνουν διαχωρισμούς μέσα στην Εκκλησία μας σε Εβραίους, Έλληνες ή άλλα έθνη.