Στάρετς Λεωνίδας: «Η Αδελφική Αγάπη»

Αδελφική αγάπη…
Μαθητής: Δέν βλέπω αγάπη ανάμεσα στούς αδελφούς καί δέν βρίσκω κανένα, μέ τόν όποιο νά μπορώ νά συζητήσω πάνω σέ θέματα άγιας Γραφής.
Γέρων: Δέν είναι δυνατό νά μήν υπάρχει αγάπη ανάμεσά τους! Αυτό είναι τό σωστό συμπέρασμα, στό οποίο πρέπει νά καταλήγεις. “Αν δεν βλέπεις αγάπη ανάμεσά τους, αυτό οφείλεται σέ σένα. Σύ δέν έχεις αγάπη. Σύ πρέπει νά δείξεις αγάπη. Καί τότε θά δείς, ότι ή αγάπη κατοικεί πλούσια μέσα στήν καρδιά τους. Καί μή τό ξεχνάς ποτέ. Έχομε εντολή από τόν Θεό νά αγαπάμε τούς συνανθρώπους μας. Μά νά ζητάμε εμείς αγάπη από τούς άλλους — αυτό ή άγια Γραφή δέν τό λέει πουθενά! “Όταν οι άλλοι δέν μπορούν, ή δέν έχουν τήν τόλμη, νά συζητήσουν μαζί σου πάνω στίς άγιες Γραφές, μήν επιμένεις.

Όποιος έχει ταπείνωση, έχει καί απλότητα• καί όποιος έχει απλότητα, δέν περιεργάζεται τά κρίματα τού Θεού. Τά δέχεται μέ πίστη. Καί αρκείται στίς έννοιες – γνώσεις, πού ή πίστη τού αποκαλύπτει. Ό Θεός δέν θά μάς ζητήσει λόγο, γιατί δέν γίναμε θεολόγοι, άλλα γιατί δέν φροντίσαμε γιά τόν εαυτό πού πάντοτε μάς δίδει, όσα είναι γιά τό συμφέρον μας. Γιατί εμείς είμαστε νήπια. Καί δέν μπορούμε νά εννοήσουμε τά κρίματα Εκείνου, πού κυβερνά τόν κόσμο, ολόκληρο.

Καί έτσι, Τού ζητάμε πράγματα, πού, άν καί θά μπορούσαν νά υπηρετήσουν τήν σωτηρία μας, εμάς θά μάς έβλαπταν, γιατί θά τά χρησιμοποιούσαμε κατά τρόπο επιζήμιο. Γι’ αυτό, ο στοργικός Πατέρας μας δέν μάς αφήνει νά γευτούμε όλα τά χαρίσματά Του πού συντελούν στήν σωτηρία. Επειδή μπορεί νά μάς γίνουν αιτία απώλειας! Τί θά γινόταν, άν ό Θεός, πού όλα τά γνωρίζει, εκπλήρωνε τόν κάθε μάς πόθο; Εγώ νομίζω, χωρίς όμως νά είμαι καί σίγουρος γ ι ‘ αυτό, ότι τότε όλος ό κόσμος θά χανόταν! Ό Θεός δέν απορρίπτει τίς προσευχές τών εκλεκτών Του. Μά καί δέν εκπληρώνει όλα τά αιτήματά τους. Καί αυτό, επειδή φροντίζει γιά όλα μέ τόν πιό καλό τρόπο. Καί μή ξεχνάς ποτέ, ότι οι άνθρωποι πού ζούν, χωρίς νά προσέχουν ιόν εαυτό τους, δέν γίνονται ποτέ άξιοι νά τούς επισκεφθεί ή χάρη τού Θεού. Καί άν ποτέ βρεθούν άξιοι τέτοιων δωρεών, χάρις στήν αγαθότητα τού Θεού καί μόνο, τούτο συμβαίνει λίγο πρίν από τό τέλος τής ζωής τους.

Λές, ότι δέν έχεις κάμει καμιά πνευματική προκοπή μέχρι τώρα, επειδή αυτό διαπιστώνεις! Δέν έχεις δίκιο. Μόνο τά αισθήματα αυτά μπορούν νά σπείρουν τήν αληθινή ταπείνωση μέσα στήν καρδιά σου. Καί όταν αποκτήσεις πραγματική συναίσθηση, ότι στερείσαι καρπών πνευματικών, τότε μόνο θά τό καταλάβεις καλά ότι πρέπει νά καταβάλλεις αμείωτη προσπάθεια νά βιάσεις τόν εαυτό σου, χάριν τού Χριστού. διαφορετικό. “Αν δέν τήν έχεις αυτήν τήν απλότητα, απόκτησε τήν: Μέ τό νά μήν έχεις εμπιστοσύνη στόν εαυτό σου. Μέ τό νά θυμάσαι τόν σκοπό, γιά τόν οποίο ήρθες εδώ. Μέ τό νά θυμάσαι τήν ζέση καί τήν ψυχική διάθεση πού είχες στήν αρχή, τότε πού επισκέφθηκε τήν καρδιά σου ο Θεός. Αυτή η αλλοίωσης τής δεξιάς του Ύψιστου.

Γιά εκείνον πού βρίσκεται σέ υπακοή, τού Θεού συνεργούνος τίποτα δέν είναι δύσκολο. Ή αληθινή αυταπάρνηση κάνει πάντοτε εύκολο τόν ζυγό τής σωτηρίας. Καί επειδή οι πειρασμοί δέν ξεπερνούν ποτέ τίς δωρεές τού Θεού, όποιος επιθυμεί νά σωθεί, μπορεί (μέ τήν δύναμη τού ‘Ονόματος ‘Εκείνου πού δίνει σέ όλους δύναμη, δήλ. τού Κυρίου Ιησού!) όλα νά τά κάμει. Καί αυτό είναι μία τόσο ιερή αλήθεια πού, όποιος διαθέτει έστω καί λίγη ζωντανή πίστη, ποτέ δέν θά τήν αμφισβητήσει. Τού ολιγόπιστου, ακόμη καί τό ελάχιστο μόριο σκόνης, τού φαίνεται βουνό! Αντίθετα, τού πιστού όλα του φαίνονται άπλα. Γιατί, όποιος έχει πίστη, μπορεί νά μετακινήσει ακόμη καί ολόκληρα βουνά πειρασμούς.