Κάποτε που βάδιζα με τον άγιο στην πλατεία της πόλεως
Βλέπω δεξιά μου έναν άνθρωπο κάτι να ψιθυρίζει.
Τον ακολουθούσαν πολλοί φτωχοί ζητώντας του βοήθεια.
Κι εκείνος κάνοντας τάχα ότι τους διώχνει
Τους έβαζε στο χέρι την ελεημοσύνη του.
Έτσι κρυβόταν από τους ανθρώπους.
Μόλις το πρόσεξα, σκούντηξα τον όσιο
Και του είπα για την αρετή του ανθρώπου αυτού.
Κι εκείνος μου λέει:
-Στα μάτια του Θεού είναι μέγας.
Τον ξέρω, γιατί αρκετές φορές βρεθήκαμε μαζί.
Ύστερα από μερικές ημέρες τον ρώτησα σχετικά με αυτή την αρετή
Και μου διηγήθηκε ένα παράδοξο θαύμα.
-Ήμουνα τότε, μου είπε, μικρό παιδί, δώδεκα χρονών περίπου
Και είχα πάει στην εκκλησία του αποστόλου Θωμά να προσευχηθώ.
Βρήκα εκεί ένα γέροντα να διδάσκει το λαό.
Μεταξύ άλλων, μίλησε και για την ελεημοσύνη.
Είπε ότι αυτός που δίνει κάτι στους φτωχούς είναι σαν να το καταθέτει στα χέρια του Κυρίου.
Όταν το άκουσα αυτό παραξενεύθηκα και κατέκρινα τον άνθρωπο του Θεού ότι ήταν ψεύτης.
Γιατί έλεγα μέσα μου: αφού ο Κύριος είναι στους ουρανούς στα δεξιά του Πατέρα του
Πως θα βρεθεί στη γη, για να πάρει αυτά που δίνουμε στους φτωχούς;
Καθώς όμως βάδιζα και συλλογιζόμουν όσα άκουσα
Βλέπω κατά σύμπτωση ένα κουρελιάρη φτωχό που πάνω από το κεφάλι του -τι θαύμα!
Στεκόταν η μορφή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Εκεί που προχωρούσε ο φτωχός τον συνάντησε κάποιος ελεήμων και του έδωσε ένα κομμάτι ψωμί.
Μόλις λοιπόν άπλωσε το χέρι του ο φιλόπτωχος εκείνος προς το ζητιάνο
Άπλωσε και ο Κύριος το χέρι του από την εικόνα, πήρε το ψωμί και τον ευχαρίστησε.
Έπειτα το έδωσε στον φτωχό.
Ούτε αυτός όμως ούτε κι ο ελεήμων κατάλαβαν τίποτε.
Θαύμασα και πίστεψα.
Από τότε ήξερα ότι όποιος δίνει στους αδελφούς ότι έχουν ανάγκη, το βάζει πραγματικά στα χέρια του Χριστού.
Αυτή την εικόνα του Χριστού τη βλέπω να στέκεται πάνω από όλους τους φτωχούς
Και για αυτό με δέος ασκώ όσο μπορώ, την αρετή της ελεημοσύνης που τόσο ευχαριστεί τον Κύριο.
Άγιος Νήφων Κωνσταντιανής
