Ψάχνεις το δίκιο σου; Μην δικαιώνεις τον εαυτόν σου, έστω και αν έχεις απόλυτο δίκαιο, διότι η δικαίωση του εαυτού μας συμβάλλει στο να μην θεραπεύεται η νόσος της ψυχής μας.
Όταν δεν δικαιώνεις τον εαυτό σου, τότε δέχεσαι όλη τη χαρά του κόσμου. Αλλά όταν θέλεις να τον δικαιώνεις, δεν βρίσκεις ανάπαυση. Όποιος δικαιολογεί τον εαυτό του, ανάπαυση δεν βρίσκει. Δεν έχει παρηγοριά. Αυτόν που δικαιώνει τον εαυτό του, ο εαυτός του τον δικαιώνει; Ο εαυτός του, η συνείδησή του, δεν τον δικαιώνουν και δεν έχει ανάπαυση. Αυτό δείχνει ότι φταίει. Πώς τα έχει κανονίσει ο Θεός!… Έδωσε στον άνθρωπο την συνείδηση, φοβερό! (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Όταν ζητάμε να δικαιωθούμε, χάνουμε τελικά και αυτά εδώ, άλλα και εκείνα που μας ετοιμάζει ο Χριστός για την άλλη ζωή, αν αδικηθούμε. Για χαμένα πράγματα δηλαδή χάνουμε τα σπουδαιότερα, τα αιώνια. Γιατί αυτά εδώ, έτσι και αλλιώς χαμένα είναι, τί να τα κάνουμε; (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Η αυτοδικαίωση εμποδίζει την κάθαρση της καρδιάς. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)
Εκείνος που δεν ταπεινώνεται και δικαιώνει τον εαυτόν του, ακούει τις συμβουλές των δαιμόνων. (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Ποτέ να μην δικαιώνετε τον εαυτόν σας, έστω και δίκαιο να έχεις. Να μην ομιλείς. Χάσε το δίκαιό σου… (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
Μην χαρακτηρίζεις τον εαυτόν σου δίκαιο και άψογο ενώπιον του Χριστού, γιατί εκείνα που εσύ λησμόνησες, είναι φανερά στον Θεό. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
Ο Θεός μισεί εκείνους που επαινούν τον εαυτόν τους. (Άγιος Κλήμης Ρώμης)
Όταν επαινούμε και δικαιώνουμε τον εαυτόν μας, στα λόγια μας κρύβεται πάντα η ανυπακοή και η αλαζονεία και τούτο ο Θεός το απεχθάνεται. Για το αμάρτημα αυτό ζητά συγχώρεση από τον Κύριο με την εξομολόγησή σου. Ταυτόχρονα, να προσπαθείς να συντρίψεις την καρδιά σου, με την μνήμη του αιφνιδίου θανάτου. (Όσιος Ιωσήφ της Όπτινα)
Μια ψυχή που δίνει στον εαυτόν της αξία, μοιάζει με τον κόρακα του Αισώπου που ακούγοντας τις κολακείες της αλεπούς για την «ωραία» του φωνή, άνοιξε το στόμα και του έπεσε το τυρί… (Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Είναι μεγάλη καταστροφή για την ψυχή, να θέτει οποιαδήποτε αξία στις δικές του προσπάθειες ή αγώνες και να το κοιτάζει σαν κάτι αξιέπαινο στα μάτια του Θεού. (Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ)
Η δικαίωση του εαυτού μας, κλείνει τα μάτια της ψυχής και τότε ο άνθρωπος δεν βλέπει τα πράγματα, όπως πραγματικά είναι. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
Να, γι’ αυτό δεν μπορούμε να προκόψουμε, γι’ αυτό δεν βρίσκουμε ωφέλεια σε τίποτε, αλλά περνάμε όλο τον καιρό μας σαπίζοντας από τους λογισμούς που κάνουμε εναντίον των αδελφών μας και κατατσακιζόμαστε, επειδή καθένας δικαιώνει τον εαυτόν του… (Αββάς Δωρόθεος)
Μην δικαιώνεις τον εαυτόν σου, έστω και αν έχεις απόλυτο δίκαιο, διότι η δικαίωση του εαυτού μας συμβάλλει στο να μην θεραπεύεται η νόσος της ψυχής μας. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
Το αίσθημα της δικαίωσης δεν αφήνει τον άνθρωπο να αποκτήσει ταπείνωση. Αυτό το αίσθημα, της δικαίωσης, μας εμποδίζει από την αυτομεμψία, την ηρεμία, την ειρήνη, την προσευχή, από όλες τις αρετές. (Γερόντισσα Ακυλίνα της Σίψας)
Ψάχνεις το δίκιο σου; Αν ψάχνω να βρω το δίκιο μου, τότε έχω εγωισμό. Όσο πιο πολύ υπερήφανος είμαι, τόσο πιο πολύ δίκιο νομίζω ότι έχω. Αποκλείεται να βρω δίκιο στον άλλον. Πρέπει να είμαι ταπεινός, για να βρω δίκιο στον άλλον. (π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος)
