π. Ανανίας Κουστένης: Έρχονται στιγμές και ώρες στη ζωή μας, που όλα μας απελπίζουν.
Που βαραίνουμε.
Φτάνουμε σε αδιέξοδο. Δεν ξέρομε τι να κάνομε.
Νομίζομε πως κανείς δεν μας θέλει. Κανένας δεν μας αγαπά. Κανένας δεν μας καταλαβαίνει. Κανένας δεν μας φροντίζει…
Τότε, και κανένα να μην έχομε, έχομε τον Κύριο.
Αρκεί! Αρκεί, να πιάσουμε κουβέντα!
Τόσοι μας παραμυθιάζουν σήμερα.
Πάνε να μας βγάλουν το ψέμα αλήθεια και την αλήθεια ψέμα, μ’ όλα τα μέσα, μ’ όλους τους τρόπους.
Λοιπόν, ας αρχίσουμε κι εμείς να παραμυθιαζόμαστε με τον Χριστό μας.
Ας Του πούμε ό,τι έχομε…
Δεν Τον βρίσαμε; Δεν Τον Σταυρώσαμε;
Κι Εκείνος παρακαλούσε απ’ τον Σταυρό, «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τί ποιούσι;»
Μα στον δικό μας άνθρωπο θα φερθούμε άνετα.
Μας δίνει ο Χριστός αυτή την άνεση.
Ο Χριστός είναι μιά αγκαλιά. Πεντάκαλη. Στοργικότατη. Ανετότατη. Ευφραντικότατη. Τρυφερότατη. Είναι η αγκαλιά του Χριστού μας!
π.Ανανίας Κουστένης
