Όταν τα σύννεφα βροντούν και οι ωκεανοί μουγγρίζουν, είναι σα να σου φωνάζουν: «Κύριε μας!»
Όταν οι μετεωρίτες πέφτουν και φωτιές ξεπηδούν από τη γη, είναι σα να κραυγάζουν: «Δημιουργέ μας!»
Όταν τα άνθη μπουμπουκιάζουν την άνοιξη και τα χελιδόνια κουβαλούν με το στόμα τους ξερά χόρτα για να φτιάξουν φωλιές για τα μικρά τους, είναι σα να σού τραγουδούν: «Δέσποτα μας!»
Κι όταν εγώ σηκώνω τα μάτια μου προς το θρόνο Σου, σού ψιθυρίζω: «Πάτερ ημών!»
Υπήρχε κάποια εποχή, μια μακρά και φοβερή εποχή, πού κι ό άνθρωπος όταν απευθυνόταν σε Σένα, σε φώναζε Κύριο, Δημιουργό, Δεσπότη! Μάλιστα! Τότε πού ό άνθρωπος ένιωθε πώς είναι απλά ένα αντικείμενο ανάμεσα στα άλλα. Τώρα όμως, με τη χάρη του Μονογενούς Σου Υιού μάθαμε το πραγματικό Σου όνομα. Γι’ αυτό κι εγώ τολμώ, μαζί με το Χριστό, να Σε ονομάσω «Πατέρα».
Αν Σε ομολογήσω «Κύριο», υποκλίνομαι μπροστά Σου έντρομος, σαν ένας από μια αμέτρητη στρατιά σκλάβων.
Αν Σε καλέσω «Δημιουργό», χωρίζομαι από Σένα, όπως ή νύχτα χωρίζεται από τη μέρα και το φύλλο από το δέντρο.
Αν Σε κοιτάξω και Σε ονομάσω «Δέσποτα», θα είμαι σαν μια πέτρα ανάμεσα σε πέτρες, σαν μια καμήλα ανάμεσα σε καμήλες.
Αν όμως ανοίξω το στόμα μου και ψιθυρίσω «Πατέρα», ή αγάπη παίρνει το μέρος του φόβου, ή γη μοιάζει ν’ ανεβαίνει και να εγγίζει τον ουρανό. Κι εγώ περπατώ μαζί Σου,
Σε νιώθω σαν σύντροφο στις ομορφιές αυτού του κόσμου και μοιράζομαι τη δόξα Σου, τη δύναμη Σου.
Πάτερ ημών! Είσαι ό Πατέρας όλων μας. Αν σε καλούσα Πατέρα μου, θα μείωνα και Σένα και μένα.
Πάτερ ημών! Δε νοιάζεσαι μόνο για μένα, ένα άτομο, μα για όλο τον κόσμο. Σκοπός Σου είναι ή βασιλεία Σου, όχι ένας μεμονωμένος άνθρωπος. Ό εγωισμός μου σε καλεί
Πατέρα μου. Ή αγάπη μου Σου φωνάζει: Πατέρα μας!
Στο όνομα όλων των ανθρώπων, των αδελφών μου, προσεύχομαι και λέω: «Πάτερ ημών»!
Στο όνομα όλων των όντων πού με περιβάλλουν και με τα όποια με έχεις πλάσει, προσεύχομαι: «Πάτερ ημών!»
Προσεύχομαι σε Σένα, Πατέρα του σύμπαντος, προσεύχομαι για ένα πράγμα μόνο: “Ας ανατείλει σύντομα ή μεγάλη μέρα πού όλοι οι άνθρωποι, οι ζωντανοί κι οι νεκροί, αρμονικά, μαζί με τούς αγγέλους και τ’ αστέρια, τα θηρία κι όλα τα πλάσματα, θα Σε καλέσουν με το πραγματικό Σου όνομα: «Πάτερ ημών!», «πατέρα μας!»
ΠΑΤΕΡ ΗΜΩΝ….. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ .
Υ.Γ
Υπέροχο κείμενο από ένα σύγχρονο άγιο.
Βοά και δονείται η ψυχή αυτού του Αγίου της Ορθοδοξίας μας από αγάπη για τον Δημιουργό και μας “παρασέρνει” σε ευλογημένα μονοπάτια να τον ακολουθήσουμε, να τον μιμηθούμε.
Πάτερ ημών ο δείκτης στην αρχή, Πατερ ημών ο δείκτης μη τύχει και χάσουμε το δρόμο,Πάτερ ημών ο δείκτης για το μεγάλο τέλος, το τέλος του καθενός μας όποτε και αν είναι, όποτε και αν γίνει, ας γίνει με το Πάτερ ημών.
