Οι λογισμοί της βλασφημίας

Λογισμοί: Τι νά σού πώ, πάτερ; είπε ο επισκέπτης μέ φανερή ικανοποίηση. Πολλές συμβουλές έχω ακούσει μέχρι σήμερα, μά ποτέ δέν ωφελήθηκα τόσο. Στ αλήθεια, ο Θεός ζεί μέσα σου κι εσύ μέσα σ Αυτόν.

Γι αυτό θέλω νά σέ ρωτήσω γιά ένα σοβαρό πρόβλημά μου: Τί νά κάνω, πού ο δαίμονας τής βλασφημίας δέν παύει νά μ ενοχλεί ποτέ, είτε τρώω είτε πίνω είτε κοιμάμαι, πιό πολύ όμως όταν βρίσκομαι στήν εκκλησία;

Μού βάζει στό νού αιρετικές ιδέες καί ακατανόμαστους λογισμούς γιά τόν Κύριο καί τήν Υπεραγία Θεοτόκο, μά καί άλλες διάφορες. Τόσο σκληρά μέ πολεμάει, πού απελπίζομαι καί δέν ξέρω τί νά κάνω; Συχνά φοβάμαι μήν πέσει φωτιά από τόν ουρανό καί μέ κάνει στάχτη!….

-Άκουσε με, παιδί μου , καί θά παρηγορηθείς λιγάκι, απάντησε καθησυχαστικά ο άγιος. Παρατήρησε τή θάλασσα. Όταν φουρτουνιάσει, τί άγρια κύματα ξαποστέλνει στίς ακτές, καί μέ τί φοβερή ορμή πέφτουν αυτά πάνω στά βράχια! Παθαίνουν όμως τίποτα τά βράχια από τά μαστιγώματα τών κυμάτων; Ή μήπως μένουν τά κύματα πάνω στά βράχια; Όχι. Χτυπάνε πάνω τους καί γυρίζουν πάλι πίσω.

Έτσι καί οι λογισμοί τής βλαφημίας.

Ξεκινούν από τό διάβολο καί χτυπάνε στήν ανθρώπινη διάνοια. Γιά ποιό λόγο; Προφανώς γιά νά ρίξουν στήν απόγνωση τους δούλους τού Θεού. Καί αφού ο πονηρός κατορθώσει νά φέρει μιά ψυχή σέ απόγνωση, τής ετοιμάζει έπειτα καί τήν κρεμάλα!

Ναί, πολλούς θανάτωσε έτσι ο λυμεώνας καί παρέδωσε τίς ψυχές τους στήν απώλεια. Άν πάλι δέν μπορέσει ν απελπίσει τόν άνθρωπο, πασχίζει τουλάχιστον νά τόν κλονίσει. Κι άν αυτός μείνει εντελώς ακλόνητος, τότε ο διάβολος νικιέται καί ρεζιλεύεται καί οι πανουργίες του γυρίζουν στό κεφάλι του.

Ο άνθρωπος πάλι πού δοκίμασε τόν πειρασμό, όχι μόνο δέν ανταποκρίνεται, αλλά μάλλον στεφανώνεται καί δοξάζεται από τό Θεό. Κι εσύ λοιπόν, παιδί μου, κάνε υπομονή, θερμαίνοντας τό ζήλο σου μέ προσευχή καί νηστεία, καί θά φύγει μακριά σου ο πονηρός. Γιατί, όπως είπε ο Κύριος, «τούτο τό γένος ουκ εκπορεύεται ει μή εν προσευχή καί νηστεία»52.

Μ αυτά τά λόγια ενίσχυσε πολύ τόν αδελφό, πού έφυγε παρηγορημένος καί ειρηνικός. Μόλις όμως τόν ξεπροβόδισε καί ξαναγύρισε στή θέση του, μάς είπε καί τούτο:

-Θά προσθέσω κάτι πού δέν μπορούσα νά τό πώ μπροστά του, εσείς όμως πρέπει νά τό ξέρετε; Η βλασφημία γεννιέται από τήν κατάκριση καί τήν οργή.

Πηγή: Ένας Ασκητής Επίσκοπος, ο Όσιος Νήφων Επίσκοπος Κωνσταντιανής, (σελ.106-107)
Ιερά Μονή Παρακλήτου – Ωρωπος Αττικής 2004