Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης: «Εγώ τούς εμέ φιλούντας αγαπώ, τούς δέ δοξάζοντάς με δοξάσω», λέγει ο Κύριος (πρβλ. Παρ. η 17, Α Βασιλ. β 30).
Ο Θεός δοξάζεται μέ τούς Αγίους Του καί οι Άγιοι δοξάζονται από τόν Θεό.
Η δόξα πού δίνει ο Θεός στούς Αγίους είναι τόσο μεγάλη, πού άν έβλεπαν οι άνθρωποι τόν Άγιο όπως είναι, από τήν ευλάβεια καί τό φόβο θά έπεφταν καταγής, γιατί ο σαρκικός άνθρωπος δέν μπορεί ν’ αντέξη τή δόξα τής ουράνιας εμφανίσεως.
Μήν θαυμάζετε γι’ αυτό. Ο Κύριος αγάπησε τόσο τό πλάσμα Του, ώστε έδωσε Άγιο Πνεύμα μ’ αφθονία στόν άνθρωπο, καί μέ τό Άγιο Πνεύμα ο άνθρωπος έγινε όμοιος μέ τό Θεό.
Γιατί, λοιπόν, αγαπά οΚύριος τόσο τόν άνθρωπο; Γιατί είναι η Αυτοαγάπη καί η αγάπη αυτή γνωρίζεται μόνο μέ τό Άγιο Πνεύμα.
Μέ τό Άγιο Πνεύμα γνωρίζει ο άνθρωπος τόν Κύριο, τό Δημιουργό του, καί τό Άγιο Πνεύμα γεμίζει μέ τή χάρη Του όλο τόν άνθρωπο: καί τήν ψυχή καί τό νού καί τό σώμα.
Ο Κύριος έδωσε στούς Αγίους τή χάρη Του κι εκείνοι Τόν αγάπησαν καί προσκολλήθηκαν ολοκληρωτικά σ’ Αυτόν, γιατί η γλυκύτητα τής αγάπης τού Θεού υπερνικά τήν αγάπη γιά τόν κόσμο καί τήν ομορφιά του.
Κι άν έτσι γίνεται στή γή, τότε στόν ουρανό οι Άγιοι είναι ακόμα πιό πολύ ενωμένοι μέ τόν Κύριο μέ τήν αγάπη. Κι η αγάπη αυτή είναι ανείπωτα γλυκειά καί εκχύνεται από τό Άγιο Πνεύμα κι όλες οι επουράνιες δυνάμεις μ’αυτήν τρέφονται.
Σέ πολλούς φαίνεται πώς οι Άγιοι είναι μακριά μας. Αλλά μακριά είναι από εκείνους πού οι ίδιοι απομακρύνθηκαν, ενώ είναι πολύ κοντά σ’εκείνους πού τηρούν τίς εντολές τού Χριστού κι έχουν τήν χάρη τού Αγίου Πνεύματος.
Πόσο ευτυχισμένοι καί καλότυχοι είμαστε εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί, πού μάς χάρισε ο Κύριος ζωή μέ τό Άγιο Πνεύμα, καί ευφραίνονται οι ψυχές μας. Πρέπει όμως νά φυλάμε μέ σύνεση τό Άγιο Πνεύμα, γιατί αρκεί κι ένας άσκοπος λογισμός γιά νά εγκαταλείψη τήν ψυχή, καί τότε στερούμαστε τήν αγάπη τού Θεού, εξαφανίζεται η παρρησία από τήν προσευχή, χάνεται καί η σίγουρη ελπίδα πώς θά λάβουμε αυτό πού επιζητούμε.
Οι Άγιοι χαίρονται γιά τή μετάνοιά μας καί στενοχωριούνται όταν οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τό Θεό κι εξομοιώνωνται έτσι μέ τά άλογα ζώα. Λυπούνται, γιατί οι άνθρωποι ζούν στή γή χωρίς νά ξέρουν πώς, άν αγαπούσαν ο ένας τόν άλλο, θά υπήρχε ελευθερία από τήν αμαρτία.
Οι Άγιοι ήταν άνθρωποι όμοιοι μ’ εμάς. Πολλοί απ’ αυτούς είχαν μεγάλες αμαρτίες, αλλά μέ τήν μετάνοια πέτυχαν τήν Ουράνια Βασιλεία.
Οι Άγιοι περπατούσαν στή γή καί τά χέρια τους εργάζονταν, αλλά τό πνεύμα τους έμενε πάντα κοντά στό Θεό κι ο νούς τους δέν ήθελε ν’ αποσπασθή από τήν μνήμη τού Θεού. Γιά χάρη τής αγάπης τού Θεού υπέμειναν όλες τίς θλίψεις στή γή καί δέν φοβόνταν κανένα πόνο, κι έτσι δόξαζαν τόν Κύριο. Γι’ αυτό κι ο Κύριος τούς αγάπησε καί τούς δόξασε καί τούς χάρισε τήν αιώνια Βασιλεία μαζί Του.
