Γράφει ο Αλέξανδρος Μπαξεβάνης-Σκέψεις αναγνώστη του ΒΗΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ -Γεια σας σήμερα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που μας έκανε εμένα και τις συζύγου μου ,αλλά και άλλων πελατών του εστιατορίου μεγάλη εντύπωση. Βρισκόμασταν σε ένα εστιατόριο ήμασταν τέσσερις παρέες εκεί.
Ήρθε ένα ζευγάρι νέο σε ηλικία, για να δειπνήσει παράγγειλαν και όταν τους έφεραν τα φαγητά έκαναν την προσευχή τους. Λίγοι είναι οι άνθρωποι που εκφράζουν την Πίστη τους και ευχαριστούν τον Θεό όπου και να βρίσκονται . Δεν σας κρύβω ότι λίγο με έκανε αυτό να αισθανθώ αμήχανα γιατί εγώ δεν το έκανα αυτό ,όχι γιατί δεν προσεύχομαι, αλλά προσπαθώ να προσεύχομαι κάπου πιο μοναχικά μόνος μου και σιωπηλά. Γυρνώντας πίσω στο σπίτι μου ήρθε η εικόνα του ζευγαριού που προσεύχονταν, μου ήρθε στο μυαλό μου αυτό που μας έμαθε ο Θεός εν μέσω του Ιησού Χριστού το <<Πάτερ ημών …. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον>>.
Αμέσως αντιλήφθηκα για άλλη μια φορά το θαύμα. Ίσως για πολλούς από εσάς που το διαβάζετε να σκεφτείτε ότι λέω υπερβολές, όμως για να βάλουμε και αυτό το κριτήριο στην ζωή μας. Γίνονται άραγε στις μέρες μας θαύματα ; Είμαστε ικανοί να τα αντιληφθούμε; Αυτό δεν είναι ένα καθημερινό θαύμα να βλέπουμε καθημερινά τα θαύματα που συμβαίνουν γύρο μας και να Δοξάζομαι τον Θεό για όλες τις φανερές και τις αφανείς ευεργεσίες του;
Δυστυχώς όμως δεν ξέρουμε να τα αντιλαμβανόμαστε , πρέπει όλοι μας να σκεφτούμε μέσα μας τι εννοούμε θαύμα, τι είναι αυτό που ζητούμε ως θαύμα, πολλές φορές δεν αξιολογούμε αυτά που έχουμε δεν αξιολογούμε τον ήλιο το νερό τον αέρα την τροφή, δεν αξιολογούμε όλα αυτά που μας χαρίζει κάθε μέρα ο Θεός γιατί τα έχουμε δεδομένα γιατί είμαστε σίγουροι ότι θα γίνουν. Ξέρουμε όλοι μας ότι κάθε πρωί ο ήλιος θα ανατείλει όπως το κάνει εκατομμύρια χρόνια τώρα, όπως οι άνθρωποι θα μαγειρέψουν για να ζήσουν αλλά και πάλι δεν σκέφτονται ότι ο θεός έκανε την γή από χώμα για να τρώμε τους καρπούς.
[irp posts=”400256″ name=”Η Ιστορία συνεχίζεται και γράφεται από γενναιόψυχους!”]
Η προσευχή είναι μια βαθύτατη εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να επικοινωνεί με τον Θεό και να τον ευχαριστεί να τον δοξολογεί για τα δώρα που του έχει δώσει για να ζεί. Ο Θεός δεν είναι ούτε <<μπαμπούλας>>ούτε ένας μακρινός κυβερνήτης του σύμπαντος που άφησε κάποιες εντολές και μετά το εγκατέλειψε στην τύχη του .Ο Θεός φίλοι μου είναι προσωπικώς, και μας έμαθε να τον προσφωνούμε με ένα συγκεκριμένο όνομα να του λέμε μια προσευχή << Πάτερ ημών>>
Να τον λέμε δηλαδή πατέρα, αυτή είναι η σχέση που μας ενώνει μαζί Του και ημών πάτερα μας, όχι πατέρα μου, δεν είναι πατέρας του καθενός μόνο, είναι πατέρας όλων μας, και μέσα σε αυτή την διάσταση βλέπουμε και την σχέση που έχουμε μεταξύ μας ως παιδιά του ίδιου Θεού πατέρα. Αυτή την προσευχή θα ήθελα να σας παρακαλέσω όχι μόνο εσείς να την λέτε αλλά και τα παιδιά σας γνωρίζοντας όμως και την ερμηνεία της.
Η προσευχή αυτή είναι : Πάτερ ημών ο εν τοις Ουρανοίς = Πατέρας μας που βρίσκεται στους ουρανούς Αγιασθήτω το όνομα Σου = Ας αγιασθεί το Όνομα Σου Ελθέτω η βασιλεία Σου = Ας έρθει η βασιλεία Σου Γενηθήτω το θέλημα Σου = Ας γίνει το θέλημα Σου ως εν ουρανώ και επί της γης = Όπως στον ουρανό (από τους αγγέλους), έτσι και στη γη από τους (ανθρώπους) Τον άρτον ημών τον επιούσιον = Το ψωμί μας το καθημερινό δος ημίν σήμερον = Δώσε μας σήμερα Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών = συγχώρησε τις αμαρτίες μας ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών = Όπως και εμείς συγχωρούμε αυτούς που μας έφταιξαν Και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν = Και μη μας βάλεις σε δοκιμασία αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού= αλλά απομάκρυνέ μας από το κακό Αμήν =Αληθινά Μέσα σε αυτή την προσευχή βλέπει κανείς όλη την διάσταση όπως μας την δίδαξε ο θεός , να το κάνουμε στις σχέσεις μας μαζί Του αλλά και μεταξύ μας .
-120x86.jpg)
