Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης: Ο Όσιος Γεώργιος έλεγε στα πνευματικά του τέκνα: «Θα γίνει πόλεμος. Να κάνετε καταφύγια, γιατί ο πόλεμος θα είναι με πυρηνικά. Τότε θα περπατάτε τριάντα χιλιόμετρα για να δείτε άνθρωπο. Και όταν τον συναντήσετε, θα λέτε, δόξα τω Θεώ, βρήκα επιτέλους ένα άνθρωπο».
Ένας κύριος από το χωριό Δενδράκια Δράμας διηγήθηκε πως, όταν οι Βούλγαροι καταδίκασαν κάποιους συγχωριανούς του σε θάνατο κι εξορία, όλοι έκλαιγαν. Τότε ο όσιος Γέροντας τους είπε: «Μη φοβάστε, κανένας δεν θα πάθει τίποτε. Όλοι θα γυρίσουν πίσω γεροί», όπως κι έγινε.
Άλλοτε, βγαίνοντας από την εκκλησία της μονής και βλέποντας συναγμένο κόσμο, τους είπε: «Εσείς καλά θα πεθάνετε, αλλά αυτά τα μικρά παιδιά τι έχουν να δουν! Οι Τούρκοι θα φθάσουν ως εδώ, αλλά ύστερα θα γυρίσουν πίσω και τότε μέσα στην Κωνσταντινούπολη εφτά μηνών μοσχάρι θα κολυμπάει μέσα στο αίμα…»
Μία ευσεβής κυρία, από το χωριό Λιβαδερό της Δράμας, τον όσιο τον γνώρισε το 1946. Στην περίοδο του εμφυλίου ήταν μικρή κι έμενε με τη γιαγιά της στο μοναστήρι, λόγω των πολλών καταστροφών. Μία ημέρα τους πήγε ο πατέρας της τρόφιμα. Φεύγοντας, πλησίασε ο όσιος τη γιαγιά και της είπε χαμογελώντας: «Άντε, θα κάνεις και άλλο εγγόνι, με το καλό». Εκείνη απορημένη τον ρώτησε: «Καλά , ήρθε η κόρη μου εδώ, σου είπε το νέο και εμένα δεν ήρθε ούτε να με μιλήσει;». Εκείνος τότε αστειευόμενος της αποκρίθηκε: «Αν δεν είδα τα μάτια, είδα όμως τα φρύδια» (εννοώντας πως είδε τον πατέρα). Ο πατέρας βέβαια δεν είχε πει τίποτε και η μητέρα είχε περίπου τέσσερις μήνες να πάει στο μοναστήρι.
Όταν οι Βούλγαροι σκότωσαν τον παππού της, τότε ο πατέρας της πήρε την πεθερά του και τον γιό της κοντά του, για να μη είναι μόνοι. Η μητέρα της ήταν παιδί από τον πρώτο άνδρα της και το αγόρι από τον δεύτερο. Ο όσιος μία ημέρα της είπε: «Εσύ όλο λες, ο Σταύρος μου και ο Σταύρος μου θα με κοιτάξει (για τον γιο σου), αλλά όχι, ο Ματθαίος θα σε κοιτάξει», δηλαδή ο γαμπρός της. Έτσι κι έγινε.
Μία γυναίκα από την Καλλίφυτο Δράμας διηγήθηκε πως επί βουλγαρικής κατοχής ο όσιος έλεγε: «Τα βράδυα να έρχεστε όποτε μπορείτε κοντά μου». Οι γονείς έπαιρναν και τα παιδιά μαζί τους, γιατί το ζητούσε ο άγιος Γέροντας. Έλεγε τότε: «Θα ‘ρθει μία εποχή που η μάνα δεν θα γνωρίζει το παιδί και το παιδί τη μάνα…» –«Πώς πάτερ θα γίνει αυτό;» –«Ναι, ναι, θα ξενιτευθεί ο κόσμος, τα παιδιά θα μεγαλώνουν με τις γιαγιάδες και δεν θα γνωρίζουν τους γονείς τους». Όπως κι έγινε με τη μετανάστευση. «Θα ‘ρθει καιρός που τα αδέλφια μεταξύ τους θα σκοτώνονται». Όπως έγινε ακριβώς στον εμφύλιο σπαραγμό.
Προφητικά είχε πει ο Γέροντας: «Θα ‘ρθει καιρός που θα πετροβοληθεί το ράσο» και να που φτάσαμε σε τέτοια χρόνια εξ αιτίας της απιστίας μας.
Από το βιβλίο: (†) Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας. Έκδοσις Ι. Μ. Αναλήψεως του Σωτήρος, Ταξιάρχες (Σίψα) Δράμα 2016, σελ. 168, 173, 175, 201, 252 (αποσπάσματα).
