ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής της Μεταμορφώσεως
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ (Β’ Πετρ. α΄ 10-19)
Αδελφοί, σπουδάσατε βεβαίαν υμών την κλήσιν και εκλογήν ποιείσθαι· ταύτα γάρ ποιούντες ου μη πταίσητέ ποτε.
Ούτω γάρ πλουσίως επιχορηγηθήσεται υμίν η είσοδος εις την αιώνιον βασιλείαν του Κυρίου ημών και σωτήρος Ιησού Χριστού. Διό ουκ αμελήσω αεί υμάς υπομιμνήσκειν περί τούτων, καίπερ ειδότας και εστηριγμένους εν τη παρούση αληθεία.
Δίκαιον δε ηγούμαι, εφ᾿ όσον ειμί εν τούτω τώ σκηνώματι, διεγείρειν υμάς εν υπομνήσει, ειδώς ότι ταχινή εστιν η απόθεσις του σκηνώματός μου, καθώς και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εδήλωσέ μοι. Σπουδάσω δε και εκάστοτε έχειν υμάς μετά την εμήν έξοδον την τούτων μνήμην ποιείσθαι.
Ου γάρ σεσοφισμένοις μύθοις εξακολουθήσαντες εγνωρίσαμεν υμίν την του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού δύναμιν και παρουσίαν, αλλ᾿ επόπται γενηθέντες της εκείνου μεγαλειότητος.
Λαβών γάρ παρά Θεού πατρός τιμήν και δόξαν φωνής ενεχθείσης αυτώ τοιάσδε υπό της μεγαλοπρεπούς δόξης, ούτός εστιν ο υιός μου ο αγαπητός, εις όν εγώ ευδόκησα, και ταύτην την φωνήν ημείς ηκούσαμεν εξ ουρανού ενεχθείσαν, σύν αυτώ όντες εν τώ όρει τώ αγίω.
Και έχομεν βεβαιότερον τον προφητικόν λόγον, ώ καλώς ποιείτε προσέχοντες ως λύχνω φαίνοντι εν αυχμηρώ τόπω, έως ού ημέρα διαυγάση και φωσφόρος ανατείλη εν ταις καρδίαις υμών.
Νεοελληνική Απόδοση:
Αδελφοί, δείξατε μεγαλύτερον ζήλον εις το να κάνετε βεβαίαν την κλήσίν σας και την εκλογήν· εάν το κάνετε αυτό, ποτέ δεν θα πέσετε.
Έτσι θα σας χορηγηθή πλουσίως η είσοδος εις την αιωνίαν βασιλείαν του Κυρίου μας και Σωτήρος Ιησού Χριστού. Διά τούτο, δεν θα αμελήσω να σας υπενθυμίζω αυτά πάντοτε, αν και τα ξέρετε και είσθε στερεοί εις την αλήθειαν, που ήδη έχετε.
Νομίζω είναι δίκαιον, εφ’ όσον είμαι εις τούτο το σώμα, να σας ξυπνάω με υπομνήσεις, επειδή ξέρω ότι γρήγορα θα το αποβάλω, όπως και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μου εφανέρωσε.
Αλλά θα φροντίσω να έχετε τα μέσα ώστε, και όταν θα έχω φύγει, να θυμάστε αυτά πάντοτε. Διότι σας εγνωστοποιήσαμεν την δύναμιν και την έλευσιν του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, όχι ακολουθήσαντες εντέχνους μύθους, αλλ’ επειδή είδαμε με τα μάτια μας την μεγαλειότητά του, όταν έλαβε από τον Θεόν Πατέρα τιμήν και δόξαν, και ήλθε εις αυτόν από την μεγαλοπρεπή δόξαν μια τέτοια φωνή: αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, εις τον οποίον εγώ ευαρεστούμαι. Την φωνήν αυτήν εμείς ακούσαμε να έρχεται από τον ουρανόν, όταν ήμαστε μαζί του εις το όρος το άγιον.
Και έτσι έχομεν μεγαλυτέραν βεβαίωσιν διά τον προφητικόν λόγον, εις τον οποίον καλά κάνετε να δίνετε προσοχήν, σαν σε ένα λυχνάρι που φωτίζει μέσα σε σκοτεινόν μέρος, έως ότου γλυκοχαράξη η ημέρα και ο αυγερινός ανατείλη στις καρδιές σας.
