Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Μια πραγματική λαοθάλασσα συρρέει για να προσευχηθεί στο Ησυχαστήριο του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου κάθε χρόνο στις 12 Ιουλίου οπότε η Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου.
Ένας άγιος που βρίσκεται βαθιά στην καρδιά των πιστών, είτε των γνώρισαν είτε όχι, και δίκαια θεωρείται ο αγαπημένος σύγχρονος όλων των Χριστιανών. Πράγματι, αν ζούσε σήμερα ο Πατέρας Παΐσιος θα ήταν 97 χρονών και θα συνέχιζε ενδεχομένως να μιλά ζωντανά στις καρδιές των ανθρώπων που είχαν τη μεγάλη ευλογία να τον συναντήσουν από κοντά.
Αυτός ο γέροντας όμως, ο πατέρας, ο άγιος, ο όσιος – δεν είναι τυχαίος ο πλούτος των προσφωνήσεων που τον συνοδεύουν – είναι πάντα σαν να συνεχίζει να ζει εδώ μαζί μας με τους ζωηρούς του λόγους, τα δεκάδες συγγράμματα και τις διδαχές του, τις μοναδικές και αδιάψευστες προφητείες του και τις θερμές προσευχές του.
Γιατί ήταν τόσο αγαπητός;
• Κάθε λογής βασανισμένοι άνθρωποι οδηγούνταν σε αυτόν, μαθαίνοντας για ένα τόσο χαρισματικό μοναχό που έδινε το χρόνο και τη σοφία του στον καθένα ξεχωριστά. Κοιμόταν σπάνια και δεχόταν τον καθένα προσωπικά έξω στην αυλή της μονής.
• Βοηθούσε σημαντικά σε χειρωνακτικές εργασίες, συνεισφέροντας στην ανακαίνιση των μοναστηριών.
• Έκανε φιλανθρωπίες, εράνους και βοηθούσε τόσο Χριστιανούς όσο και ετερόδοξους. Έγινε ιδιαίτερα αγαπητός στους Βεδουίνους όταν βρισκόταν στο Όρος Σινά, δίνοντάς τους τρόφιμα με χρήματα από την πώληση στους προσκυνητές ξύλινων σταυρών που έφτιαχνε ο ίδιος.
• Παρηγορούσε του αδύνατους στην πίστη χωρίς να τους οικτίρει. Τους δεχόταν ξανά και ξανά, όταν ολιγοπιστούσαν.
• Προσπαθούσε να πείσει τα ζευγάρια να μην χωρίσουν. Έσωσε πολλούς γάμους και πολλά παιδιά γεννήθηκαν χάρις στην παρέμβασή του.
• Φρόντιζε ιδιαίτερα τους ψυχικά ασθενείς, δεν τους απέρριπτε τους θεωρούσε αδέλφια του, τους μιλούσε όπως και στους άλλους.
• Έφτιαχνε «σταμπωτά» εικονάκια τα οποία χάριζε στους επισκέπτες σαν ευλογία.
• Είχε το χάρισμα της προόρασης και της διόρασης: Λένε, ότι είχε την αναμφισβητητη δύναμη, να αντιλαμβάνεται το πρόβλημα του ανθρώπου που ήταν απέναντι του, πριν ακούσει έστω και μια λέξη. Με προσευχή και πνευματική καθοδήγηση, του έδινε λύση, φώτιση και δύναμη.
• Δεχόταν τους πάντες, ταπεινούς, καταφρονεμένους, δαιμονισμένους, πόρνους, ξεστρατισμένους, ναρκομανείς, άθλιους που άλλοι απέρριπταν, τελειωμένους από τη ζωή που επέστρεφε στο φως και τη δόξα της πίστης.
• Αδιαφορούσε για οφίτσια και για προβολή στα ΜΜΕ.
• Άφησε τέτοιο έργο που ο θάνατός του δεν προκάλεσε κανένα κενό. Όλοι συνεχίζουν να τον αγαπούν για τα συγγράμματά τους, τις προσευχές και προφητείες του. Και πάντα δίνει παρηγοριά η πνευματική ζωή μαζί του. Οι εικόνες του δίνουν δύναμη και μεγάλη παρηγοριά στους πιστούς.
-120x86.jpg)
