Να προσέξουμε την “ευχή”. Να λέμε όλο και περισσότερο την “ευχή”, διότι όσο πλησιάζουν τα χρόνια προς το τέλος του κόσμου τόσο θα απομακρύνεται ο άνθρωπος από τον Θεό.
Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος έλεγε πως όσο πλησιάζουμε στα χρόνια του αντιχρίστου τόσο χειρότεροι θα γινόμαστε μοναχοί και κοσμικοί.
Σήμερα δεν υπάρχει οικογένεια που δεν έχει προβλήματα κυρίως από τα παιδιά της. Φοβερά προβλήματα. Φθάσαμε στην κατάσταση που ο ένας να μην θέλει να δει τον άλλον.
Ο διάβολος περιλαβαίνει και τα Μοναστήρια.Έχει μια ουρά, που είναι απεριόριστη και τυλίγεται στον καθέναν και του λέει:
“Μην κάνεις εκείνο, κάνε το άλλο, μην κάνεις προσευχή, μην κάνεις αυτό το κάνεις μεθαύριο, κοιμήσου” και φέρνει τη χαύνωση.
Εμείς λοιπόν να κάνουμε υπακοή… Αν εμείς δεν κάνουμε υπακοή δεν θα μας σκεπάζει η Χάρις Του. Τίποτα δεν γίνεται έτσι. Και να προσεύχεται ένας άνθρωπος από το πρωί μέχρι το βράδυ για έναν άλλο άνθρωπο, αν δεν έχει εκείνος προαίρεση δεν τον βοηθάει η προσευχή.
Γι΄αυτό θέλει λοιπόν να έχουμε καλή προαίρεση, να θέλουμε τη σωτηρία μας και να θέλουμε να αγωνιστούμε.Αγώνας! Πώς είναι σε ένα γήπεδο σε ένα στάδιο που αγωνίζονται να κερδίσουν το κύπελλο, έτσι κι εμείς πρέπει να τρέχουμε να λέμε την ευχή συνέχεια. Είναι κόπος. Για να πουν οι Άγιοι Απόστολοι ” Αδιαλείπτως προσεύχεσθε” για να πει ο Χριστός ‘ “Γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν” δεν το είπε τυχαία, ένας Θεός το είπε.
Γιατί το είπε; Για να αγωνιστούμε. Όταν έχει την προσευχή κανείς έχει ευκινησία στη δουλειά του, έχει χάρη και ζητά να εργαστεί τον Θεόν και δεν υπολογίζει τον εαυτό του καθόλου. Δεν υπολογίζει κόπο, θέλει τον Θεό να ευχαριστήσει. ‘Ετσι δείχνει την αγάπη του στον Θεό. Γρηγορείτε και προσεύχεσθε. Τον λόγο αυτό να τον έχουμε ανά πάσα στιγμή στη διάνοιά μας, να μη μας φεύγει.
Οι μέρες είναι λίγες, οι ώρες είναι λίγες και πρέπει αυτά τα πράγματα να τα εμεταλλευόμαστε και να μη γυρίζουμε από το άλλο πλευρό. ‘Οταν ο διάβολος μας λέει ότι δεν μπορείς να του λέμε’ Όχι μπορώ, θα σηκωθώ.
Σήκω σήκω γιατί ήρθε η Δευτέρα Παρουσία. Όταν έχουμε αυτόν τον λογισμό, ότι ήρθε η Δευτέρα Παρουσία θα πεταγόμαστε μέχρι εκεί πάνω στο ντιβάνι….”.
Από το βιβλίο: Λόγια καρδιάς, Γερόντισσα Μακρίνα, 1921-1995
