«Η Ορθόδοξη Μοναχική ζωή και η καταναλωτική κοινωνία είναι δύο έννοιες ριζικά διαφορετικές. Η καταναλωτική κοινωνία με το πρόσχημα της οικονομίας χρόνου, δυνάμεων και παράλληλα καλύτερης εξυπηρέτησης και απόδοσης, δελεάζει και παρασύρει τον άνθρωπο (και επί του προκειμένου τον Μοναχισμό), στη σύγχρονη τεχνολογική εξυπηρέτηση. Η ευρηματικότητά της είναι ανεξάντλητη και γι΄ αυτό εξαναγκάζεται ο άνθρωπος να τρέχη συνεχώς και με συνεχές άγχος για να ανταποκρίνεται στις ποικίλες προσφορές και εναλλαγές απασχολήσεων. Τελικά η καταναλωτική κοινωνία οδηγεί σε καθήλωση στα γήινα και σε πνευματική αποδιοργάνωση.
Ο Ορθόδοξος Μοναχισμός, ως απάρνηση και φυγή εκ του κόσμου και του φρονήματός του, είναι θεσμός ασκήσεως, εκούσιας στέρησης, εγκράτειας, κακοπάθειας και πνευματικής καθάρσεως. Ως εκ τούτου (έχοντας ίδιον πολίτευμα), είναι επιφυλακτικός απέναντι στις προσφορές της καταναλωτικής κοινωνίας, χωρίς να απορρίπτη τον πολιτισμό και τα αγαθά του. Απορρίπτει την εμπαθή σχέση με τα υλικά αγαθά, χωρίς να τα θεωρή καθ΄ εαυτά αμαρτωλά. Αντίθετα τα δέχεται ως δώρα Θεού και μετέχει ευχαριστιακά σε αυτά, αλλά με διάκριση και υπακοή στους πνευματικούς οδηγούς, πράγμα που τον διασφαλίζει από την μη παρέκκλισή του από τις βιοτικές αρχές του και τον ουσιαστικό του στόχο, δηλαδή τον αγιασμό».
Μοναχή Mακρίνα, Ηγουμένη Ι. Μονής Παναγίας του Έβρου
