Tου Αγίου Συμεών του νέου Θεολόγου
Ειδέ και δεν ηξιώθης ακόμι να λάβης τα τέτοια χαρίσματα, ουδέ έφθασες εις τόσον ύψος των θεοποιών αρετών, πως τολμάς καθόλου να ανοίξης το στόμα σου, και να λαλήσης;
Πως θέλεις να διδάσκης εσύ όπου χρειάζεσαι να κατηχηθής, και να διδαχθής από άλλους;
Και πως επιχειρίζεσαι να περιεργάζεσαι εκείνα όπου δεν ιξεύρεις, ουδέ τα ήκουσες; και πως αυθαδιάζεις να διαλέγεσαι δια τέτοια υψηλά πράγματα, ωσάν να ιξεύρης τα θεία;
Δεν ιξεύρεις ότι πρέπει να στέκεσαι έξω από την πόρταν της εκκλησίας, ωσάν κατηχούμενος, αγκαλά και εσύ από την αυθάδειάν σου στέκεσαι μαζή με όλους τους πιστούς, και καθαρούς όπου προσεύχονται μέσα εις την εκκλησίαν, παραβαίνωντας τους αποστολικούς κανόνας;
Επειδή κατηχούμενος λέγεται όχι μόνον ο άπιστος, αμή και εκείνος όπου δεν βλέπει την δόξαν του Κυρίου με ανακεκλυμμένον πρόσωπον του νοός του.
Εγώ όμως κλαίω δια την αγνωσίαν σου, διότι δεν πιστεύεις καθόλου, πως είναι και τώρα τινάς τέτοιος Άγιος, ωσάν τους παλαιούς, αμή συναριθμείς τον εαυτόν σου με τους πολλούς, ωσάν κοινόν με τους κοινούς ανθρώπους, και εις τον ίδιον καιρόν πάλιν ωσάν να ήσουν κανένας Άγιος, και θεοφόρος άνθρωπος, και να ελαλούσες με το Πνεύμα το Άγιον, εξηγείς εκείνα όπου ηναγκάσθης από τους λόγους μου, και ωμολόγησες, ότι δεν τα ιξεύρεις παντελώς˙ και εκείνα όπου είπες, ότι μηδέ τα είδες, μηδέ τα ήκουσες, μηδέ ηξιώθης να λάβης εις την ψυχήν σου, αυτά, λέγω, δεν εντρέπεσαι παντελώς να τα ερμηνεύης, και να τα εξηγής, ωσάν να τα ίξευρες με Πνεύμα Άγιον, ουδέ αισχύνεσαι εις τον γέλωτα των ανθρώπων οπού σου κάμνουν.
