Η Γέννησίς σου Θεοτόκε χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη…

Του Μητροπολίτου Σπάρτης και Μονεμβασίας, κ. Ευστάθιου 
 
Ένας βαθυστόχαστος ύμνος της εορτής της Γεννήσεως της Θεοτόκου και μάλιστα το Απολυτίκιο αυτής, που ψάλλουμε για πολλές ημέρες και μετά την εορτή, διαλαλεί  στα πέρατα της ορθοδοξίας ότι η Γέννηση της Θεοτόκου έδωσε χαρά σ’ όλη την οικουμένη.
«Η Γέννησίς σου, Θεοτόκε, χαρά εμήνυσεν πάση τη οικουμένη». Έδωσε χαρά πρώτα στους γονείς της, τον δίκαιο Ιωακείμ και την αγία Άννα. Πολλές ημέρες, ακόμη και νύχτες πέρασαν προσευχόμενοι.

Παρακαλούσαν τον Θεό να τους δώσει τη χαρά να κρατήσουν στα χέρια τους την άνοιξη της ζωής. Το παιδί είναι μία ιδιαίτερη ευλογία του Θεού. Νιώθουν οι γονείς την εμπιστοσύνη του Θεού, αφού τους εμπιστεύεται μία ψυχή που έχει αιώνιο προορισμό.
Την εποχή μάλιστα εκείνη η ατεκνία ήταν όνειδος, εντροπή, γιατί διέψευδε κάθε ελπίδα περί της γεννήσεως του απεσταλμένου του Θεού.

Η προσευχή των αγίων Θεοπατόρων συνοδευόταν και με κραυγή. Γιά να μην είναι ενοχλητικοί στους γείτονες, αποφάσισαν ν’ απομακρυνθούν, ούτως ώστε στο βουνό ευρισκόμενος ο Ιωακείμ, να κραυγάζει, για να ακουστεί από τον Θεό.

«Κύριε εκέκραξα προς Σε, εισάκουσον Κύριε» θα έλεγε, όπως ενωρίτερα προσευχόταν ο Δαβίδ.
Καί η θερμή, η καρδιακή, η γεμάτη πιστή και ελπίδα προσευχή του έφερε το ευλογημένο αποτέλεσμα. Άλλωστε είναι επιβεβαιωμένο διαχρονικά και αυτή πλέον είναι η εμπειρία της εκκλησίας μας, ότι ο Θεός ποτέ δεν περιφρονεί και δεν παραβλέπει τις προσευχές των ανθρώπων μόνο που η απάντηση είναι άλλοτε άμεση και άλλοτε κατά τη γνώμη μας καθυστερημένη, άλλοτε έρχεται όπως τη θέλουμε και άλλοτε όπως την επιθυμεί μόνο ο Θεός. Καί εμείς πρέπει να μάθουμε να περιμένουμε με υπομονή και να δεχόμαστε την απάντηση όπως τη θέλει ο Θεός.

Ένας προχωρημένος στην πνευματική ζωή άγιος έλεγε «Κύριε όπως θέλεις, όταν θέλεις, όσο θέλεις και εάν θέλεις» και θαυμάζει κανείς την πλήρη εμπιστοσύνη του στον Θεό.

Η Γέννηση της Θεοτόκου είναι χαρά για τον ουρανό. Όλος ο ουράνιος κόσμος, οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι τα λειτουργικά πνεύματα που είναι στη διακονία του Θεού αγαπούν τους ανθρώπους και παρακολουθούν με αγωνία την πορεία τους στη γη. Έβλεπαν ότι η κάθε ημέρα που ερχόταν ήταν χειρότερη από αυτή που πέρασε. Έβλεπαν τους ανθρώπους ν’ απομακρύνονται από το Θεό όλο και περισσότερο. Να λατρεύει ο άνθρωπος την κτίση παρά τον Κτίσαντα. Να γίνεται ο ένας για τον άλλο άνθρωπο λύκος και προ πάντων να μην μπορεί ν’ αντισταθεί στις αδυναμίες του, γιατί δεν υπήρχε Εκείνος που θα τον βοηθούσε. Καί έβλεπαν το σχέδιο της δημιουργίας του κόσμου να ματαιώνεται.
Αυτή την αγωνία την έζησαν οι άγγελοι για πολλά χρόνια, για πολλούς αιώνες. Όταν γεννήθηκε η Θεοτόκος,  ένιωσαν ανείπωτη χαρά, γιατί πλησίαζε πλέον και η Γέννηση του Λυτρωτή του κόσμου και η απαλλαγή του ανθρώπου από τη δυστυχία και την αιώνια καταδίκη.

Η Γέννηση της Θεοτόκου γεμίζει χαρά και όλο τον κόσμο. Όλος ο κόσμος ζεί μέσα στην κατάρα και δοκιμάζει τη φοβερή συνέπεια του προπατορικού αμαρτήματος. Όλος ο κόσμος που δοκιμαζόταν από την αρρώστια, από τον πόνο, από τον φόβο και από τον θάνατο, που ήταν στυφοί καρποί της παρακοής, ζητούσε λύτρωση και περίμενε τον Λυτρωτή.
Αυτοί που ζούσαν στην Ανατολή τον περίμεναν από τη Δύση και αυτοί που ζούσαν στη Δύση τον περιμεναν από την Ανατολή και τα βλέμματα όλων διασταυρώνονταν στην Παλαιστίνη κατά θαυμαστό τρόπο.

Σ’ όλες τις χώρες και σ’ όλους τους λαούς έχουμε λαχτάρα για την αναμενόμενη Γέννηση του απεσταλμένου του Θεού. Έχουμε συγκινητική νοσταλγία του ερχομού του Μεσσία.
Η Γέννηση της Θεοτόκου έφερε χαρά σ’ όλο τον κόσμο, γιατί όπως ο αυγερινός προμηνύει τον ερχομό του ηλίου έτσι και η Γέννησή της προεμήνυσε την Γέννηση του Χριστού, που ήταν ο Ήλιος της Δικαιοσύνης.

Το μεγάλο και πολυσήμαντο γεγονός της Γεννήσεως της Παναγίας  μας έφερε χαρά και στον Άδη, στον κάτω κόσμο, όπως χαρακτηριστικά λέγει ο λαός μας.
Γιατί και εκεί περίμεναν τον λυτρωτή. Περίμεναν να ακούσουν κήρυγμα μετανοίας. Περίμεναν και εκεί τον «Άγγελο του Θεού», δηλαδή τον τίμιο Πρόδρομο, για να τους προετοιμάσει, αφού ο Λυτρωτής θα έφθανε και εκεί για τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, ώστε κανείς να μην αδικηθεί.
Καί όπως ένα σπουδαίο γεγονός σήμαινε την αποφυλάκιση και απελευθερώση καταδικασμένων ανθρώπων έτσι και η γέννηση της Παναγίας σήμανε τη βέβαιη ελπίδα της απελευθερώσεως των ανθρώπων από τα δεσμά της αμαρτίας και την αιώνια καταδίκη.
Αυτό το πολυσήμαντο γεγονός οφείλουμε με χαρά να γιορτάζουμε με πνεύμα μαθητείας να το μελετάμε, για να έχουμε ωφέλεια πνευματική.  

Η γέννησίς σου Θεοτόκε, χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη, εκ σού γαρ ανέτειλεν ο Ήλιος της δικαιοσύνης, Χριστός ο Θεός ημών, και λύσας την κατάραν, έδωκε την ευλογίαν, και καταργήσας τον θάνατον, εδωρήσατο ημίν ζωήν την αιώνιον.

*Από το βιβλίο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης “Ροδοπέταλα στη χάρη της”.