Η αμέλεια που δείχνουμε στον πνευματικό αγώνα κινείται εναντίον μας

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ: Για τους αμελείς, όχι μόνο δεν δίνει στεφάνια ο Θεός, αλλά παίρνει απ΄ αυτούς λίγο-λίγο τις χάρες και τα τάλαντα που τους είχε δωρίσει, αφήνοντάς τους να στερηθούν και της Βασιλείας Του, για την αμέλειά τους. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Ο άνθρωπος όσο είναι αμελής στα δικά του πράγματα και τις δικές του υποθέσεις, τόσο είναι επιμελής και πρόθυμος να εξετάζει τα έργα των άλλων. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Το πάθος της αμέλειας, με το κρυφό φαρμάκι του, σαπίζει όχι μόνο τις ρίζες των αρετών που υπάρχουν σε κάποιον, αλλά και αυτές που πρόκειται να βλαστήσουν. Και όπως το σκουλήκι τρώει το ξύλο έτσι και η αμέλεια, κατατρώει ανεπαίσθητα το νου της πνευματικής ζωής. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Σκέψου, αγαπητέ, την αιτία της αρνήσεως του Αποστόλου Πέτρου, που είναι η αμέλεια, η οποία φαίνεται φανερή σ’ αυτά τα τρία· στον τρόπο, με τον οποίον ακολουθούσε τον Διδάσκαλό του, στον σκοπό για τον οποίο Τον ακολουθούσε και στα αποτελέσματα που του προξένησε η αμέλεια. Ο τρόπος που τον ακολουθούσε ήταν από μακριά· «Ο Πέτρος τον ακολουθούσε από μακριά» (Ματθ. 26,58) που σημαίνει ότι ο Πέτρος κυριευόταν από μία χλιαρότητα και αμέλεια και ούτε εντελώς ήθελε να εγκαταλείψει τον Διδάσκαλό του, ούτε τελείως να Τον ακολουθεί, αλλά ήθελε στην περίπτωση αυτή και να φαίνεται, ότι είναι μαθητής του και να μην κινδυνεύσει για τον Διδάσκαλο του. Επίσης, το τέλος και ο σκοπός του Πέτρου, που ακολουθούσε τον Ιησού, δεν ήταν να πάει να πεθάνει μαζί Του, αλλά κάποια περιέργεια, για να κάνει μία θεωρία, όχι σαν δικός Του μαθητής, αλλά σαν ένας ξένος περιηγητής και να δει το τέλος του τόσο μεγάλου έργου. «Και όταν μπήκε μέσα κάθισε μαζί με τους υπηρέτες, για να δει το τέλος» (Ματθ. 26,58). Γνώρισε, λοιπόν (έτσι και εσύ), ότι αιτία όλων σου των πταισμάτων, ήταν η αμέλειά σου και να ντραπείς μπροστά στον Θεϊκό σου διδάσκαλο· και από εδώ και πέρα αποφάσισε να αρχίσεις μία καινούργια ζωή, με νέα θερμότητα και με σκοπούς όλους Θεϊκούς, δηλαδή για να δοξάζεις τον Θεό και για να ασφαλίσεις την σωτηρία σου. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)

Ο παράδεισος απέχει από εμάς πιο πολύ από ότι ο ουρανός από τη γη, αν είμαστε αμελείς. Δεν ωφελεί ο Χριστός σε τίποτα εκείνους, που δεν θέλουν να προσέξουν τη ζωή τους. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Βλέπεις ότι από την ανόητη αμέλεια και την ραθυμία και όχι από βίαιη επίθεση γίνεται η απάτη της απωλείας της σωτηρίας μας. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Όπως τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει αυτόν που έχει αγαθή προαίρεση και ζήλο να κάνει κάτι, έτσι και τον αμελή, τον ράθυμο και αναβλητικό όλα μπορούν να τον εμποδίσουν. (Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

Η αμέλεια (που δείχνουμε στον πνευματικό αγώνα) κινείται εναντίον μας, συνήθως από τούτες τις δύο αιτίες: ή από το χορτασμό και το βάρος του στομάχου, ή από τις πολλές απασχολήσεις μας. Διότι και τα δύο αυτά βαραίνουν το νου και χαλαρώνουν την εγρήγορση των αισθήσεων. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Στους αμελείς στα πνευματικά, ο σατανάς ενεργεί σφοδρούς πειρασμούς για να δειλιάσουν και να παραιτηθούν από τον αγώνα. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)

Η γη που έμεινε χέρσα, γέμισε αγκάθια και η αμελής ψυχή γέμισε από ακάθαρτα πάθη. Σε πολλά αφεντικά έχει πουληθεί ο αμελής και όπως τον τραβούν, έτσι περνάει. (Όσιος Θαλάσσιος)