Μερικοί Ιερείς ήταν απότομοι και με τον τρόπο τους απομάκρυναν κάποιους από τους ναούς. Όταν όμως γνώριζαν τον άγιο Γέροντα, ξαναέβρισκαν την οδό της αληθείας.
Ο Γέροντας μας έλεγε:
– Από την εποχή των Αποστόλων, ο Ορθόδοξος Ιερέας, με τη χειροτονία του,έχει πάρει τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την οποία οι αιρετικοί δεν έχουν.
Αν ο Ιερέας είναι αμαρτωλός, όταν τελεί τις ιερές Ακολουθίες είναι δεμένος με σκοινί, και την τέλεση του Μυστηρίου αναλαμβάνουν οι άγιοι Άγγελοι. Ο αμαρτωλός Ιερέας μοιάζει με κάποιον που βγάζει από το πηγάδι το αθάνατο νερό με χρυσό κουβά. Το νερό δεν παθαίνει τίποτα από τις αμαρτίες του. Γι’ αυτό και ο σοφός άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει τη χάρη εκείνη που κατέρχεται μέσα του από τη Θεία Λειτουργία.
Όμως, αν ο Ιερέας κηρύττει λανθασμένα σε δογματικά θέματα, τότε απομακρυνθείτε απ’ αυτόν. Είναι εχθρός και προδότης. Μέχρι να τον αποσχηματίσουν, με απόφαση της Ιεράς Συνόδου, δεν θα λείψει η Θεία Χάρις απ’ όσους τον πλησιάζουν για πρώτη φορά και δεν τον γνωρίζουν. Οι άγιοι πατέρες διδάσκουν:
Ένας Ιερέας με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος έχει τόση δύναμη όση δεν έχουν όλοι οι λαϊκοί μαζί!
Άγιος Γαβριήλ ο δια Χριστόν Σαλός
