Για την Ιερωσύνη

ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ
Πρέπει, λοιπόν, παπά μου, πρώτα να γίνεις μαθητής του Χριστού, και μετά να επιχειρείς να διδάσκεις τους άλλους, πρώτα να υποταχείς σύ, σε πνευματικό πατέρα, να σε οδηγήσει στον Χριστό και μετά να οδηγείς συ άλλους στον Χριστό, πρώτα να φωτισθείς από το αληθινό Φως, και μετά να οδηγήσεις άλλους στο Φως, πρώτα, να ελευθερωθείς σύ, και μετά να κάμεις προσπάθεια να ελευθερώσεις συ άλλους.
Άγιος Συμεών νέος Θεολόγος (Λόγος 87)

ΑΞΙΩΜΑ
Όσο και αν ψάξεις, δεν θα βρεις εδώ στην γη, άλλο αξίωμα σαν την ιερωσύνη υψηλό.
Η ιερωσύνη είναι μια αρχή, που ο τόπος δράσης της είναι εδώ στη γη, αλλά οι αποφάσεις της ισχύουν, για πάντα, και εδώ στη γη και εκεί στον ουρανό. Ο ιερωμένος έδρα του έχει την γη. Και προηγείται. Ο Χριστός, παρ’ ότι είναι ο Κύριος και Δεσπότης, χρονικά έρχεται στις αποφάσεις δεύτερος και ακολουθεί και επικυρώνει τις αποφάσεις των επί γης αντιπροσώπων Του. Ο ιερέας (δεν είναι υπερβολή αυτό που λέμε), στέκει ανάμεσα στον Θεό και σε όλο το γένος των ανθρώπων. Και γι’ αυτό, από την μια παίρνει και κατεβάζει όλα τα λαμπρά δώρα του Θεού σε μας και από την άλλη ανεβάζει εκεί, στον ουρανό, τις ικεσίες τις δικές μας.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος – (Εις Ησαΐαν, Ομιλία’, 1).

ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΙΣΜΑ
Εμείς, ποτέ δεν θα κάμωμε την Εκκλησία μας κομμάτια: παρέες, ομαδούλες σχισματικές. Να μην επιτρέψει ο Κύριος να καταντήσωμε σε τέτοιο κρίμα και σε τέτοιο χάλι θλιβερό!

Όσες και αν είναι οι αμαρτίες μας, να μη το επιτρέψει ο Θεός και Κύριος, τέτοιο φρικτό κακό να πάθωμε. Γιατί, άνθρωπε, αποκόβεσαι από την αγία Εκκλησία του Χριστού; Η Εκκλησία δεν έχει, δεν είχε ποτέ, ούτε κηλίδα, ούτε σπίλο η ρυτίδα. Ανθρώπων είναι τα όποια λάθη! Σχίσμα στην Εκκλησία; Γιατί; Ποτέ. Ποτέ. Και αν χρειάζεται, οι παραβάτες των ιερών κανόνων να τιμωρούνται αυστηρά!

Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης – Επιστολή ΚΗ’ (P.G. 99, 998-999) – Εκδόσεις “Ορθόδοξος Κυψέλη” Θεσσαλονίκη