Είσαι έτοιμος να Κοινωνήσεις;

Θεία Κοινωνία: Όταν πηγαίνεις να Κοινωνήσεις τα Άχραντα Μυστήρια, πρόσεχε πολύ! Πρέπει να πηγαίνεις με πολλή προετοιμασία. Να έχεις σύνεση, εγκράτεια, νηστεία και πολλή αγάπη Χριστού. Είσαι έτοιμος να Κοινωνήσεις;

Ο Χριστός Σταυρώθηκε, θυσιάστηκε για εμάς και τώρα μας δίνει το Σώμα Του και το Αίμα Του. Πρέπει να φλέγεται κανείς, όταν τα σκέφτεται αυτά. (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Μια φορά είχα πάει για Θεία Λειτουργία σε ένα Κελλί. Ήμουν κουρασμένος και ταλαιπωρημένος· ήμουν και νηστικός, επειδή θα Κοινωνούσα. Εκεί δεν είχαν φωτιά και σε όλη την Ακολουθία έτρεμα από το κρύο. Μόλις όμως Κοινώνησα, ένιωσα να διαπερνά όλο μου το σώμα μια θέρμη. Όπως όταν ανάβεις κάτι ηλεκτρικές σόμπες με σπείρες, το ρεύμα αρχίζει να περνάει σιγά-σιγά στις σπείρες, ένα τέτοιο πράγμα ένιωθα σε όλο μου το σώμα. Άρχισε σιγά-σιγά να φλογίζεται. Μια γλυκειά φλόγα! Ώ! πάει μετά και η πείνα, πάει και η κούραση, πάει και το κρύο… (Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης)

Με τη Θεία Κοινωνία απολαμβάνουμε την αιώνια ζωή. Απορρίπτουμε τη φθορά, ενώνουμε τον εαυτόν μας με τον Αθάνατο που έγινε θνητός, σαρκικός, για την σωτηρία μας. (Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης)

Αλίμονο σε αυτόν που Κοινωνεί ανεξομολόγητος! Πρώτα γίνεται η εξομολόγηση και μετά η Θεία Κοινωνία. Πρώτα πλένουμε και καθαρίζουμε το δοχείο και ύστερα βάζουμε το πολύτιμο μύρο μέσα. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)

Μέχρι της στιγμής, κατά την οποία Κοινωνεί ο άνθρωπος, είναι πηλός. Μετά την Θεία Κοινωνία, παύει πλέον να είναι πηλός, παίρνει βασιλική μορφή και γίνεται σώμα του Βασιλιά Χριστού. (Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας)

Με την Θεία Κοινωνία, δεν παίρνουμε μερικά μόνο δώρα του Αγίου Πνεύματος, αλλά δεχόμαστε Τον ίδιο Τον αναστημένο Κύριο, Τον μεγάλο ευεργέτη μας. (Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας)

Αν είσαι ακόλαστος, μην τολμήσεις να Κοινωνήσεις. Αν έχεις έχθρα με κάποιον, μην πλησιάσεις… Αν περιγελάς ή βρίζεις ή κατακρίνεις τον συνάνθρωπό σου, στάσου μακριά από την Θεία Κοινωνία. Πρώτα εξέτασε τον εαυτόν σου και αν είσαι ενάρετος πλησίασε. Αν όμως δεν είσαι, φύγε!… (Άγιος Νήφων)

Όταν πηγαίνεις να Κοινωνήσεις τα Άχραντα Μυστήρια, πρόσεχε πολύ! Πρέπει να πηγαίνεις με πολλή προετοιμασία. Να έχεις σύνεση, εγκράτεια, νηστεία και πολλή αγάπη Χριστού. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Είσαι έτοιμος να Κοινωνήσεις; Πρόσεχε να μη Μεταλαμβάνεις από συνήθεια. Να είναι για σένα η κάθε Θεία Κοινωνία, όπως την πρώτη φορά που Μετάλαβες και σαν να είναι και η τελευταία σου, πριν πεθάνεις. (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Από την στιγμή που Μετέλαβα, μου ήρθε μια χαρά υπερβολική, ένας ενθουσιασμός. Μετά την Ακολουθία έφυγα στο δάσος μόνος μου, γεμάτος χαρά και αγαλλίαση. Τρέλα! Νοερώς έλεγα την Ευχαριστία πηγαίνοντας για την Καλύβα. Με πάθος έτρεχα μες στο δάσος, πηδούσα από τη χαρά μου, άνοιγα σ’ έκταση τα χέρια μ’ ενθουσιασμό, δυνατά και φώναζα: «Δόξα Σοι ο Θεοοοός! Δόξα Σοι ο Θεοοοός!». Ναι, τα χέρια μου μείνανε ξερά, γίνανε κόκκαλο, ξύλο και ανοιγμένα ίσια σχημάτιζαν με το σώμα μου σταυρό. Δηλαδή, αν με έβλεπες απ’ το πίσω μέρος, θα έβλεπες ένα σταυρό. Το κεφάλι μου σηκωμένο προς τον ουρανό, το στέρνο ετέντωνε με τα χέρια να φύγει για τον ουρανό. Το μέρος που είναι η καρδιά πήγαινε να πετάξει. Αυτό που σας λέω είναι αλήθεια, το είχα πάθει. Πόση ώρα ήμουν σ’ αυτή την κατάσταση δεν ξέρω. Όταν συνήλθα, έτσι όπως ήμουν, κατέβασα τα χεράκια μου και σιωπηλός με δάκρυα προχώρησα πάλι με βρεγμένα τα μάτια μου… (Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης)

Συ, Χριστέ ο Θεός, που δικαίωσες τον τελώνη και ελέησες την Χαναναία και άνοιξες στο ληστή τις θύρες του Παραδείσου, άνοιξε τα σπλάγνα της φιλανθρωπίας Σου και δέξαι με, που προσέρχομαι και σ’ αγγίζω με ευλάβεια, όπως δέχθηκες την πόρνη και την αιμορροούσα. Η μία, μόλις ακούμπησε τα δάχτυλά της στο κράσπεδο του χιτώνα Σου, γιατρεύτηκε αμέσως απ’ την πολυχρόνια αρρώστιά της. Και άλλη, που έπιασε τα άχραντα πόδια Σου, πήρε την συγχώρηση των αμαρτημάτων της. Μα εγώ ο ελεεινός, που τολμώ και δέχομαι όλο Σου το πανάγιο Σώμα, ας μη κατακαώ, αλλά δέξαι με όπως και εκείνες και φώτισε τα αισθητήρια της ψυχής μου, καίγοντας και τα εγκλήματα των αμαρτιών μου, με τις πρεσβείες και τις μεσιτείες της Παναγίας Μητέρας Σου, και των αγγελικών δυνάμεων, γιατί είσαι ευλογητός στους αιώνας των αιώνων. Αμήν. (Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός)