Ο Πατριάρχης Ιακώβ αποτρέπει τον αββά Ζωσιμά και από την απλή συγκατοίκησι με Μονοφυσίτη μοναχό.
Πρόκειται για μια μαρτυρία και ένα παρόμοιο όραμα που είχε ο θεοφοβούμενος αββάς Ζωσιμάς. Ήταν ξένος και περιπλανώμενος με καθαρή ψυχή και ακέραιο χαρακτήρα. Αξιώθηκε μάλιστα να μονάσει κοντά στον σεβάσμιο Πέτρο και να κρατήσει ανόθευτη την πίστη του. Ο Ζωσιμάς αφού μόνασε στη Ραϊθού και στο όρος του Σινά με τους ορθοδόξους πατέρες, όπως μου διηγήθηκε, έφυγε από κει και ήρθε στα Ιεροσόλυμα. Είχε αγαπήσει πολύ τον τρόπο ζωής σ’ αυτούς τους αγίους τόπους και πηγαινοερχόταν συνεχώς να βρει έναν τόπο ησυχίας.
Ήρθε λοιπόν στη Βαιθήλ, όπου ο πατριάρχης Ιακώβ είδε το όραμα με την Κλίμακα12, και απέκτησε τη συμπάθεια του μοναχού που φρόντιζε τον τόπο αυτόν. Ο μοναχός παρακαλούσε συνεχώς τον Ζωσιμά να μείνει κοντά του και υποσχόταν ότι θα του εξασφάλιζε μια ζηλευτή ησυχία. Τότε ο αββάς Ζωσιμάς του είπε με ειλικρίνεια ότι αυτό θα ήταν αδύνατο, γιατί δεν είχε κοινωνία με τους αποστάτες της Χαλκηδόνας13. Ο άλλος όμως επέμενε και του υποσχόταν ότι σ’ αυτό το ήσυχο μέρος δεν θα του δημιουργούσε κανένα πρόβλημα για το θέμα αυτό και του έλεγε. «Μείνε εδώ. Θα ψάλλεις μαζί μου και θα φροντίζεις τον τόπο αυτό».
Καθώς ο Ζωσιμάς είχε σχεδόν πειστεί από τις προτάσεις αυτές, είδε ένα βράδυ στον ύπνο του τον πατριάρχη Ιακώβ, κατάλευκο, σεβάσμιο και σκεπτικό, ντυμένον με μανδύα και ένα ραβδί στο χέρι να περιφέρεται σ’ εκείνα τα μέρη. Κάποια στιγμή τον πλησίασε και του είπε. «Πώς εσύ, που έχεις κοινωνία με τους ορθοδόξους, σκέπτεσαι να μονάσεις εδώ; Μην παραβείς την πίστη σου για μένα, αλλά γρήγορα φύγε μακριά από τους αποστάτες και δεν θα σου λείψουν ούτε τα αγαθά ούτε η ησυχία ούτε ό,τι σου είναι απαραίτητο».
Έφυγε και έτσι έμεινε μέχρι τέλος αμετακίνητος στα καλά έργα και την ορθόδοξη πίστη14.
12. βλ. Γεν. κη’ 10-22.
13. δηλαδή τους Αντιχαλκηδονίους.
14. Δημ. Τσάμη, Το Γεροντικόν του Σινά, Σιναϊτικά Κείμενα 1, Εκδόσεις Ι. Μονής του Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Θεσσαλονίκη, 1988, σελ. 127-129
-250x180.jpg)
