Ο Αντίχριστος θα είναι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος, ο οποίος θα έχει όλη την δύναμη του διαβόλου. Όταν θα έλθει δεν θα γίνει αντιληπτός από τους πολλούς.
Όπως τώρα ενεργείτε το μυστήριο της ανομίας και δεν μπορούμε να διακρίνουμε τις ενέργειές του εις την ψυχή μας και εις την κοινωνία, έτσι και τότε δεν θα μπορούν όλοι να διακρίνουν τον Αντίχριστο. Θα πλανηθούν πολλοί διότι δεν θα παρουσιασθεί ως πονηρός άνθρωπος· θα κάνει φαινομενικά θαυματουργικά έργα και θα θεωρηθεί ως ευεργέτης της ανθρωπότητος. Δια τα έργα του αυτά θα απαιτήσει λατρεία εκ μέρους των ανθρώπων*.
Μη φοβηθείς αγαπητέ, αλλά άκουσε αυτόν που λέει ότι η εξουσία του θα έχει ισχύ εις αυτούς που πρόκειται να απωλεσθούν, οι οποίοι κι αν δεν ερχόταν εκείνος (ο αντίχριστος) δεν θα επείθοντο. Ερωτάς λοιπόν ποιο είναι το κέρδος; Ότι θα αποστομωθούν αυτοί ακριβώς που πρόκειται να απωλεσθούν. Πως; Διότι κι αν ακόμη δεν ερχόταν εκείνος, δεν επρόκειτο να πιστεύσουν εις τον Χριστό. Έρχεται λοιπόν, δια να τους ελέγξει. Δια να μην έχουν να λέγουν, ότι επειδή ο Χριστός έλεγε ότι είναι Θεός -αν και πουθενά δεν το είπε φανερώς- αλλά επειδή το εκήρυξαν οι μετέπειτα, δι’ αυτό δεν επιστεύσαμε. Επειδή ηκούσαμε ότι ένας είναι ο Θεός. Ο αντίχριστος λοιπόν θα αναιρέσει αυτήν ακριβώς την πρόφασή τους.
Διότι όταν θα έλεθει εκείνος και θα τον πιστεύουν, αν και δεν εντέλεται τίποτα το ορθό αλλά όλα τα παράνομα, τότε θα αποστομωθούν. Διότι, εάν δεν πιστεύεις εις τον Χριστό, πολύ περισσότερο δεν θα έπρεπε να πιστεύσεις εις τον Αντίχριστο. Δια τούτο ο Χριστός έλεγε: «Εγώ ήλθον εν ονόματι του πατρός, και ουκ εδέξασθέ με· εάν άλλος έλθη εν τω ονόματι τω ιδίω εκείνον λήψεσθε» (Ιωαν. του Χρυσοστόμου: Ερμηνεία της Β’ προς Θεσσαλονικείς επιστολής του Αποστόλου Παύλου, Κεφ. β’ 3-12).
Ο Κύριος όμως μας προετοίμασε πολύ καλά εις το σημείο αυτό: «τότε εάν τις υμίν είπη, ιδού ώδε ο Χριστός ή ώδε, μη πιστεύσητε· εγερθήσονται γαρ ψευδόχριστοι και ψευδοπροφήται και δώσουσι σημεία μεγάλα και τέρατα, ώστε πλανήσαι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς» (Ματθαίου κδ’ 23, 24).
