Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: Ότι είναι για τους αρρώστους η εγχείρηση, το ίδιο είναι ο έλεγχος εκείνων που αμαρτάνουν. Έχει μεγάλη αξία και δύναμη ο έλεγχος, όταν γίνεται χωρίς να τον υποψιάζεται και να θίγεται ο ελεγχόμενος.
Αυτό είναι που έφερε σύγχυση στη ζωή μας, ότι ούτε όταν ελεγχόμαστε έχουμε την γενναιότητα να υπομένουμε τον έλεγχο, ούτε τους άλλους θέλουμε να ελέγχουμε. Γι’ αυτό και όταν ελέγχουμε τους άλλους γινόμαστε δυσάρεστοι, επειδή όταν άλλοι ελέγχουν εμάς, γινόμαστε θηρία. Διότι αν γνώριζε ο αδερφός σου, ότι όταν θα σε έλεγχε, θα επαινούνταν από σένα, τότε όταν και αυτός θα ελεγχόταν από σένα, την ίδια τιμή θα σε απέδιδε…
Αν επρόκειτο με την επιτίμηση που θα σας έκανα να διορθωθείτε και εγώ σιωπούσα, θα σας ζημίωνα. Αν δεν σας προέτρεπα σε μετάνοια, πάλι θα σας ζημίωνα. Βλέπεις, ότι το να μην επιτιμώνται τα αμαρτήματα, είναι ζημιά και για τους μαθητές και για τον δάσκαλο.
Όταν πρόκειται να ελέγξουμε, δεν χρειάζεται μόνον θάρρος, αλλά περισσότερο πραότητα, παρά θάρρος. Γιατί οι αμαρτωλοί κανέναν άνθρωπο δεν αποστρέφονται και δεν μισούν τόσο, όσον αυτόν που πρόκειται να τους ελέγξει και επιθυμούν να πιαστούν από κάποια δικαιολογία, ώστε να αποσκιρτήσουν και να ξεφύγουν την επίπληξη. Πρέπει λοιπόν να τους συγκρατούμε με την πραότητα και την υποχωρητικότητα. Γιατί εκείνος που ελέγχει όχι μόνο με τη φωνή του, αλλά και με την παρουσία του, γίνεται ενοχλητικός και ανυπόφορος σ’ εκείνους που αμαρτάνουν.
Οι γιατροί καυτηριάζουν την πληγή, χωρίς να κατακρίνονται απ’ αυτόν. Αντίθετα οι ασθενείς, αν και πονάνε που καυτηριάζονται και χειρουργούνται, θεωρούς τους γιατρούς ευεργέτες τους. Το ίδιο και όποιος δέχεται έλεγχο από πνευματικό ιατρό, να αντιμετωπίζει τον άλλον ως αδερφό, όχι ως εχθρό. Και εμείς που ελέγχουμε, ας προσέχουμε να το κάνουμε με πολλή αγάπη.
Εάν αμαρτάνει κάποιος συνάνθρωπός σου, θα τον διορθώσεις βέβαια, όχι όμως σαν αντίπαλος και σαν εχθρός που θέλει εκδίκηση, αλλά σαν ιατρός που παρασκευάζει φάρμακα. Γιατί ο Κύριος δεν είπε, να μην συγκρατήσεις αυτόν που αμαρτάνει, αλλά να μην τον κρίνεις, να μην γίνεις δηλαδή αυστηρός δικαστής του.
Αν κάποιος είναι θρασύς και βρωμιάρης, δεν πρέπει να τον διορθώσουμε, ούτε να τον ελέγξουμε; Να τον ελέγξεις και να τον διορθώσεις, όχι όμως για να τον κατακρίνεις. Πρόσεχε, μήπως κάνεις ό,τι έκανε εκείνος ο Φαρισαίος και πάθεις και εσύ τα ίδια…
Ό,τι είναι για τους αρρώστους η εγχείρηση, το ίδιο είναι ο έλεγχος εκείνων που αμαρτάνουν. Έχει μεγάλη αξία και δύναμη ο έλεγχος, όταν γίνεται χωρίς να τον υποψιάζεται και να θίγεται ο ελεγχόμενος.
Θα πω για κάποιον ότι με αγαπάει, όχι μόνο όταν με επαινεί, αλλά και όταν με ελέγχει, για να με διορθώσει.
Αν δεν κρίνουν ο κύριος τον δούλο και η κυρία την υπηρέτρια και ο φίλος τον φίλο, θα αυξηθούν τα κακά.
Όπως ακριβώς είναι βλαβερό, το να κατακρίνεις απλώς, έτσι είναι και το να μην διαμαρτύρεσαι για τα δημόσια αμαρτήματα. Διότι έτσι ανοίγεις δρόμο στους άλλους, να επιχειρούν τα ίδια.
-120x86.jpg)
