Όταν θα ξημερώνει η ημέρα, θα αναζητούν την νύκτα, για να αναπαυθούν από τα έργα τους
Αγίου Ιππολύτου αποσπάσματα περί Αντιχρίστου
Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι (αυτοί που θα έχουν δεχθεί τα λόγια του Αντιχρίστου), θα λένε μεταξύ τους:
«Αλλοίμονον στη συμφορά μας αλλοίμονον στη πολυθρήνητη συμφωνία, αλλοίμονον στο πονηρό συνάλλαγμα και στη μεγίστη πτώσι (που παρασυρθήκαμε). Πως παραπλανηθήκαμε από τον Πλάνο; Πως παραδοθήκαμε σ’ Αυτόν; Πως μπλέξαμε στα δίχτυα του; Πως συρθήκαμε στην βρωμερή του σαγήνη; Πως, ενώ ακούμε τας αγίας Γραφάς, δεν καταλαβαίνουμε το νόημά τους;»
Πραγματικά τότε, όσοι θα έχουν δεθή με κοσμικές υποθέσεις και με την επιθυμίαν του αιώνος αυτού, αυτοί εύκολα θα οδηγηθούν στο Διάβολο και θα σφραγισθούν απ’ Αυτόν.
Όσοι όμως ακούνε τας Θείας Γραφάς και τας κρατούν συνεχώς στα χέρια τους και βάζουν καλά στον νουν τους τας εννοίας τους, θα ημπορέσουν (πολλοί απ’ αυτούς) να ξεφύγουν από την παραπλάνησι του Αντιχρίστου. Διότι θα αντιληφθούν αμέσως τα σημάδια της πονηριάς του και την αλαζονείαν της πλάνης του γι’ αυτό και γρήγορα θα φύγουν μέσα από τα χέρια του στα βουνά, για να κρυφτούν στις σπηλιές και στα χάσματα της γης, απ’ όπου με δάκρυα και συντριβή καρδίας θ’ αναζητήσουν τον φιλάνθρωπον Κύριον. Και τότε ο φιλάνθρωπος Κύριος θα τους αποσπάση από τα βρόχια του Αντιχρίστου και θα σώση με το δεξί Του χέρι, από τα σκάνδαλα όσους είναι άξιοί Του και πέφτουν στα πόδια Του.
Τότε οι άνθρωποι θα πηγαίνουν από την Ανατολή προς την Δύσι και θα έρχονται απο την Δύσι στην Ανατολή (χωρίς να ευρίσκουν ησυχία και ασφάλεια) και θα κλαύσουν πολύ και θα θρηνήσουν γοερά και όταν θα ξημερώνη η ημέρα, θα αναζητούν την νύκτα, για να αναπαυθούν από τα έργα τους. Όταν όμως θα πέφτη η νύχτα, τότε, από τους αλλεπαλλήλους σεισμούς, και από τις καταιγίδες θα αναζητούν με αγωνία το φώς της ημέρας, γιατί θα τους πνίγη ο φόβος για τον τραγικό θάνατο, που τους αναμένει.
Τότε την τραγική εκείνη ζωή των ανθρώπων θα την κλάψη όλη η γη, θα πενθήση και η θάλασσα και ο αέρας και ο ήλιος, ακόμα θα πενθήσουν, για το τραγικό κατάντημα των ανθρώπων, και τα άγρια ζώα και τα πετεινά και τα βουνά και τα δένδρα στον κάμπο, επειδή όλοι ξεφύγανε από τον άγιο Θεό, πιστέψανε στον Πλάνο και δεχτήκανε το σημάδι του μιαρού και Θεομάχου, αντί για τον ζωοποιό σταυρό του Σωτήρος.
Διότι όλα θα καταντήσουν συχαμένα. Όλοι θα φροντίζουν να διαφύγουν και να κρυφτούν, αλλά πουθενά δεν θα μπορέσουν να αποφύγουν τις παγίδες του Αντικειμένου, διότι θα φέρνουν επάνω τους το σημάδι (= χάραγμα) Του το (666) και έτσι θα δείχνουν καθαρά πως είναι γνωστοί του. Απ’ έξω φόβος, από μέσα τρόμος και νύκτα και ημέρα. Στη πλατεία και στα σπίτια θα υπάρχουν ψόφια, πείνα και δίψα. Στις πλατείες θόρυβοι, στα σπίτια θρήνοι. Θα μαραθή η ομορφιά του προσώπου, διότι τα χαρακτηριστικά τους θα γίνουν σαν των νεκρών. Αλλά και η ομορφιά των γυναικών θα μαραθή και θα εξαφανισθή η (σαρκική) επιθυμία από όλους τους ανθρώπους.
Ο εύσπλαχνος όμως και φιλάνθρωπος Θεός ούτε και τότε θα εγκαταλείψη το γένος των ανθρώπων χωρίς παρηγοριά, γι’ αυτό θα κολοβώση εκείνες τις ημέρες. Και τα τρισήμιση χρόνια (της Εξουσίας του Αντιχρίστου) θα τα συντομεύση, για τους λίγους εκείνους ευσεβείς, που θα έχουν καταφύγει για να κρυφτούν στα βουνά και στα σπήλαια, ώστε να μη χαθή ολότελα η φάλαγγα όλων εκείνων των Αγίων.
Γρήγορα – γρήγορα λοιπόν θα περάσουν αυτές οι μέρες και πολύ σύντομα θα τελειώση η Βασιλεία του Πλάνου και Αντιχρίστου. Κατόπιν εν ριπή οφθαλμού θα περάση το σχήμα αυτού του κόσμου και θα καταργηθή η εξουσία των ανθρώπων, και θα χαθούν όλα αυτά, που βλέπουμε.
Από έναν αγαπημένο γέροντα μοναχό του Αγίου Όρους.
Λ.Α.
-250x180.jpg)
