Πώς αγαπούν οι Άγιοι

Ο Άγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης γράφει ότι από τον λόγο του Χριστού «Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι», έμαθε ο πρωτομάρτυρας Στέφανος να πει για τους λιθοβολιστές του: «Κύριε μη στήσεις αυτοίς την αμαρτίαν ταύτην…». Και όλοι γενικά οι Άγιοι, ως μιμητές του Χριστού και ακόλουθοι, από αυτόν τον λόγο έμαθαν να συγχωρούν τους εχθρούς τους».

       
       «Όλοι οι Άγιοι, ενώ υπέφεραν, μακροθυμούσαν, χωρίς να ανταποδίδουν το κακό σε κανένα και χωρίς να οργίζονται. Και ενώ τους φόνευαν, τους λιθοβολούσαν, τους κατέκαιγαν, τους έπνιγαν ή τους κατέκοβαν, εκείνοι μακροθυμούσαν προς τους δημίους και προσδέχονταν γι’ αυτούς, για να συγχωρηθούν» (Αββάς Ησαϊας).
        
        Η αγάπη ανοίγει το δρόμο της αγιότητας. «Όλοι οι Άγιοι γίνονται όμοιοι με το Θεό με την υπερχείλιση της αγάπης  τους  και της φιλανθρωπίας προς όλους.  Αυτό το σημείο επιδιώκουν να έχουν οι Άγιοι για να εξομοιωθούν με τον Θεό: Την τέλεια αγάπη προς τον πλησίον… Διότι όταν κάποιος αποκτήσει την αγάπη, ενδύεται μαζί με αυτήν και τον ίδιο τον Θεό.

        Ας δούμε ένα παράδειγμα.

        Στο βίο του Αγίου Ευθυμίου του νέου, επισκόπου Μαδύτου – 5 Μαΐου- , διαβάζουμε ότι κάποιοι ιερόσυλοι τρύπησαν μία νύχτα τους τοίχους του ιερού Ναού, όπου λειτουργούσε ο Άγιος, και άρπαξαν τα ιερά κειμήλια. Το πρωί, όταν έγινε γνωστό το γεγονός, η πόλη όλη ξεσηκώθηκε, ζητώντας την εξιχνίαση του εγκλήματος. Επειδή λοιπόν η είδηση διαδόθηκε παντού, τελικά οι κλέφτες πιάστηκαν. Οι πολίτες, που τους είχαν στα χέρια τους, δεν ήθελαν να δείξουν καμιά επιείκεια, ζητούσαν μάλιστα να επιβάλλουν σ’ εκείνους τους ταλαίπωρους τιμωρίες πρωτάκουστες.

        Μόλις  κατάλαβε ο Άγιος Ευθύμιος τί σκέπτονταν, μπήκε στη μέση και είπε:

        -Δεν είναι καλό, παιδιά μου, αφού είμαι εδώ εγώ, που απ’ όλους έχω περισσότερου δίκιο ν’ αγανακτώ, μια και είμαι εκείνος που ζημιώθηκε. Θα τους τιμωρήσω ανελέητα, κάνοντας τους ν’ αργοπεθαίνουν από την πείνα και την δίψα.

        Τους φάνηκε ότι ο Άγιος μίλησε σωστά. Έτσι, μόλις ο όχλος διαλύθηκε, πήρε τους κλέπτες  στο σπίτι του, τους έλυσε  από τα δεσμά, τους έκανε  φιλόφρονα το τραπέζι, τους έδωσε εφόδια και για το μέλλον, και του άφησε να πάνε όπου ήθελαν!
        
        Έτσι μιμούνται οι Άγιοι τον Χριστό: Συγχωρώντας και αγαπώντας εκείνους που τους κάνουν κακό και τους αδικούν.

 Πηγή: Ιερομονάχου ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ, «Αγαπάτε τους εχθρούς υμών»