Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Στη Θεσσαλονίκη, στην παραλία, συνάντησα ένα γέρο με ασκητική εμφάνιση. Φτωχά ρούχα, γενειάδα, σαν κάποιος δια Χριστόν σαλός. Καθόταν μόνος στο παγκάκι και ατένιζε τη θάλασσα.
Κάθισα δίπλα του χωρίς να αισθάνομαι την παρόρμηση να πιάσω κουβέντα. Τα λόγια μερικές φορές είναι βεβήλωση. Μου έφτανε ότι δεν ενοχλήθηκε που δε ζήτησα την άδειά του να καθίσω δίπλα του.
Ύστερα από λίγη ώρα τον παρεκάλεσα αν είναι ευλογημένο να πει κάποιο λόγο Θεού:
-Να μην τρως κρέας, είπε. Ακολούθησε σιωπή. Δεν υπήρχε καμιά βιασύνη.
-Είσαι παντρεμένος; ρώτησε.
-Είμαι.
-Να προσεύχεσαι κρυφά, είπε. Αυτή τη συμβουλή μου έδωσε πριν πολλά χρόνια ο καλός αυτός δια Χριστόν σαλός. Δεν προσπάθησε να γίνει πειστικός. Έτσι κι αλλιώς δεν θα καταλάβαινα ακόμα κι αν έκανα προετοιμασία είκοσι χρόνων.
Ο Θεός δίνει δύναμη όταν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε το δρόμο Του. Τί σήμαιναν τα λόγια του να προσεύχομαι κρυφά; Ίσως ήθελε να πει να μην δείχνω στη γυναίκα μου καλύτερος από αυτό που πραγματικά είμαι. Αυτό δεν το μαθαίνεις όσους γάμους κι αν κάνεις, Ο Ίγκμαρ Μπέργκμαν έκαμε πέντε γάμους, και στις αυτοβιογραφικές σκηνές δείχνει ότι δεν ξέρει πώς να ζει.
