Οφείλουμε να προσευχόμαστε πολύ

Έλεγε ο π. Ιάκωβος σε προσκυνητές που είχαν συγκεντρωθεί γύρω του, στον αυλόγυρο της Μονής και ζητούσαν να τους μιλήσει για προβλήματα που έχουν συχνά αθέατες πτυχές και τα οποία πολλές φορές προκαλούν περιπέτειες:

Ο μοναχισμός και ο γάμος είναι πολύ δύσκολα πράγματα. Για να πετύχεις σ’ αυτά χρειάζονται βάσεις, υπομονή, καλή προετοιμασία, αλλά και καλή οδηγία. Πολλοί γάμοι καταστρέφονται, επειδή οι σύζυγοι, πριν ξεκινήσουν, δεν ακολουθούν καλή οδηγία. Ορισμένοι παντρεύονται πολύ νέοι, χωρίς προηγουμένως να έχει ωριμάσει το μυαλό τους και χωρίς να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους. Γι’ αυτό και σε λίγο χωρίζουν, γιατί δεν νιώθουν ελεύθερα, αλλά σαν σε φυλακή.

Μερικοί χριστιανοί νομίζουν ότι τα προβλήματα στον γάμο, θα λυθούν με θαύμα. Αυτό είναι λάθος. Ο Θεός βοηθάει όταν κι εσύ σκέφτεσαι σωστά και πορεύεσαι στη ζωή σου με σωφροσύνη.

Πολλοί σύζυγοι δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου με τον οποίο ζουν μαζί. Το ζευγάρι πρέπει να αναλαμβάνει μόνο του τις υποχρεώσεις του και όχι να περιμένει βοήθεια από τρίτους. Επίσης, το ζευγάρι, δεν πρέπει να ανακοινώνει στους γονείς τα προβλήματα που μπορεί να ηλεκτρίσουν την ατμόσφαιρα και να οδηγήσουν σε παρέμβαση και μαλώματα μεταξύ συγγενών. Η αγάπη του ζευγαριού αν δεν είναι δυνατή δεν θα αντέξει στον χρόνο. Οι σύζυγοι οφείλουν να προσέχουν για να μην αποπλανηθούν από τρίτα πρόσωπα και καταστρέψουν τον γάμο τους.

Οι εξωσυζυγικές σχέσεις είναι αρρώστια, είναι φυλακή. Η εγκράτεια δεν είναι μόνο για τους μοναχούς. Εγκράτεια χρειαζόμαστε όλοι. Και οι έγγαμοι. Η νηστεία βοηθά τον άνθρωπο να έχει πνευματική ζωή.

Όταν χωρίσει κάποιος είναι προτιμότερο να μην ξαναπαντρευτεί. Ο δεύτερος γάμος είναι μεγάλη απόφαση. Ιδιαίτερα όταν υπάρχουν παιδιά από τον πρώτο γάμο. Αν χωρίσει κανείς μια φορά, ας μείνει μόνος με τον εαυτό του για να συνέλθει, να ηρεμήσει, να ωριμάσει, να μετανοήσει και αν υπάρχουν παιδιά να ασχοληθεί με τη σωστή ανατροφή τους, γιατί τα παιδιά κουβαλούν πληγές από τον χωρισμό των γονιών τους.

Έγγαμοι και άγαμοι οφείλουμε να προσευχόμαστε πολύ. Ο Θεός μπορεί να αργεί, αλλά απαντάει πάντα στις προσευχές μας. Με το μυαλό μόνο δεν λύνονται τα προβλήματα. Το μυαλό μάς κάνει πιο έξυπνους, αλλά όχι πιο επιτυχημένους. Η προσευχή είναι απόδειξη ότι η καθημερινή πορεία μας έχει κατεύθυνση προς τον ουρανό, ότι έχουμε ανακαλύψει τον δρόμο προς τον Θεό.

Από το περιδοικό «Ο Άγιος Λάζαρος»
Απρίλιος 2011, Εκδ. Ι.Ν. Αγ. Λαζάρου Λάρνακος