“Με τι στόμα, ανόητε και πονηρέ άνθρωπε, αποτολμάς και υβρίζεις; Ομοίως και τους αγίους; Δεν φοβάσαι τρισάθλιε, μήπως ανοίξη η γη και σε καταπίη; Ο διάβολος δεν αποτολμά να υβρίζη το όνομα του Θεού, διότι φοβείται μήπως πέση αστραπή και τον κατακαύση και συ, άγνωστε άνθρωπε, ανοίγεις αυτό το κατηραμένον σου στόμα και παραδίδεις το όνομα του Θεού; Αλλοίμονον εις εκείνους οπού υβρίζουν το όνομα του Θεού, διότι θα τους καίη ο πύρινος ποταμός πάντοτε”.
“Ένας άνθρωπος να υβρίσει τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδεφλόν μου, έχω χρέος ωσάν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το δε να υβρίση τον Χριστόν μου και την Παναγίαν μου, δεν θέλω να τον βλέπω”.
Έλληνες! Η βλασφημία των θείων είναι θανάσιμο αμάρτημα, στίγμα της κοινωνίας. Πρέπει να εκλείψη από την πατρίδα μας. Όχι μόνο μας εκθέτει στα μάτια των ξένων, αλλά δείχνει προ παντός αχαριστία στον ευεργέτη μας Θεό.
ΒΛΑΣΤΗΜΑΣ; Δεν είσαι Χριστιανός! Είσαι εχρθός του Χριστού. Ετοιμάζεις καρφιά να καρφώσεις τον ΧΡΙΣΤΟ.
ΒΛΑΣΤΗΜΑΣ; Δεν είσαι Έλληνας. Γιατί η Ελλάδα ανέκαθνε σεβόταν τα θεία και τιμωρούσε τους βλάστημους με θάνατο!
ΒΛΑΣΤΗΜΑΣ; Δεν είσαι άνθρωπος. Γιατί και οι άγριοι στη ζούγκλα πέφτουν και προσκυνούν την Θεότητα!
ΒΛΑΣΤΗΜΑΣ; Γίνεσαι χειρότερος κι από τα ζώα. Γιατί και τα ζώα εκδηλώνουν ευγνωμοσύνη, όχι αχαριστία!
ΒΛΑΣΤΗΜΑΣ; Είναι φρικτό και να το πούμε. Γίνεσαι χειρότερος κι από τον σατανά. Γιατί ο σατανάς δεν βλαστημάει. Αντίθετα, ο σατανάς φρίττει κάι τρέμει, όταν ακούει το όνομα του Θεού και βλέπει τον Τίμιο Σταυρό.
