Κύριε, εισελθέτω ενώπιόν σου η προσευχή μου, κλίνον το ους σου εις την δέησίν μου

–Προσεύχομαι Πάτερ στο Θεό μα Εκείνος απόκριση δεν δίνει…

Νύχτες ολάκερες και μέρες μια λέξη Του δεν πήρα.

-Κι όμως σου μιλάει συνέχεια!
-Και τι μου λέει;
-Σ αγαπώ παιδί μου! Σ αγαπώ παιδί μου! Προσπάθησε να τον ακούσεις.
-Θα προσπαθήσω παππούλη μου.
-Προσπάθησε και να του απαντήσεις. Αυτό περιμένει από εσένα.
-Μα πως δεν σου είπα; Συνέχεια του μιλώ. Και είναι σαν να του απαντώ: Και εγώ σε αγαπώ!
-Λάθος απάντηση παιδί μου.
-Λάθος η αγάπη;
-Άλλο περιμένει ν’ ακούσει από εσένα παιδί μου. Άλλη απάντηση.

-Άλλη από το ότι και εγώ τον αγαπώ;
-Ναι. Από εσένα και από όλους μας περιμένει ν ακούσει: Εγώ Κύριε δεν σ αγαπώ.
Δεν σε πιστεύω! Δεν σε πονάω! Δεν σε θέλω δίπλα μου συνέχεια! Θέλω να έρχεσαι όποτε σε καλώ Εγώ! Βοήθα με Κύριε να σ αγαπήσω έστω και για μια στιγμή αληθινά, να σε πιστέψω όσο κρατά ένα ελέησον να σε πονέσω όσο βαστά ένα δάκρυ… Αυτό περιμένει παιδί μου ν ακούσει… Του τα χεις πει ποτέ όλα αυτά;
-Ποτέ πάτερ… Ποτέ μου ο άθλιος!
-Μόλις το έκανες για πρώτη σου φορά… Γονάτισε παιδί μου να σου διαβάσω την ευχή! Μακρόθυμος ο Κύριος και πολυέλαιος!

Είναι οι στιγμές της αληθινής ειλικρινούς προσευχής ελάχιστες μέσα στην ζωή μας … Να μιλάς στο Θεό και να σ’ ακούει.. “Κύριε, εισελθέτω ενώπιόν σου η προσευχή μου, κλίνον το ους σου εις την δέησίν μου”..
Αυτός πρέπει να είναι ο αγώνας κάθε αληθινά προσευχομένου… βΝα υπάρξει έστω και για ελάχιστα μέσα στη ζωή του μια στιγμή αφτιασίδωτης κατάνυξης , ταπεινής δεήσεως.
Εκείνη η στιγμή! Κρατά όσο το μισάνοιγμα μιας γνώριμης παλιάς πόρτας που τρίζει όπως καμιά άλλη… Αν θελήσεις να την διαβείς, μπροστά σε τέμπλο γλυκόφωτο θα σταθείς και θα κλάψεις και θα γαληνέψεις και θα θυμηθείς την αχνή, ξεχασμένη σου αγιότητα την αμαρτωλότητά σου που συννεφιάζει την ψυχή σου…
Εγώ Κύριε δεν σ αγαπώ.. Βοήθει μοι τη απιστία!

Ο Θεός μας οικονομεί όμως… ως μακρόθυμος και πολυέλαιος! Μας στέλνει στο πλάι μας πνευματικούς ιχνηλάτες και οδηγούς, κατευθύνοντας τα διαβήματά μας ..
Δοξασμένο το όνομα του Κυρίου μας. Θαυμαστός εν τοις Αγίοις Αυτού!
Είναι κάποιοι απ αυτούς τους οδηγούς οι οποίοι δια Πνεύματος Αγίου χτυπούν την Πόρτα του Θεού όπως γράφει κι ο ποιητής και Εκείνος αμέσως τους απαντά! Παρρησία και Αγιότητα… Καθαρές καρδιές θαρραλέες μπροστά στον Δεσπότη των πάντων…. Μεσιτεύουν ζητούν και λαμβάνουν άμεσα την απάντηση.. Όλα προς τo συμφέρον των ψυχών… Διαπρύσιες προσευχές και ερωτήσεις.. Πατρικές και φιλόστοργες απαντήσεις! Ακατανόητες τις περισσότερες φορές.. Γεννηθήτω το θέλημά Σου!

Υπήρξαν κάποιοι αδελφοί μας που αξιώθηκαν να συμπροσευχηθούν στο πλευρό τέτοιων αξιαγάστων Αγίων μεσιτών όπως ήταν ο Γέροντας Παϊσιος ο Αγιορείτης .
Αυτούς θα συναντήσουμε στην σημερινή μας εκπομπή! Σαν να ακούμε την φωνή του Πατρός Παϊσίου να τους φωνάζει: Έλα να κάνουμε προσευχή..