Δύο πράγματα κι εσύ ν’ αποφεύγεις:
· Να μη θεωρείς τον εαυτό σου άξιο για επαίνους
· και να μη νομίζεις κανέναν κατώτερό σου.
Με τον τρόπο αυτό ποτέ δεν θ’ ανάψει μέσα σου ο θυμός για τις προσβολές που σού γίνονται.
Τον θυμό σου να τον στρέφεις εναντίον του ανθρωποκτόνου διαβόλου, που είναι ο πατέρας του ψεύδους και ο πρόξενος κάθε αμαρτίας. Να είσαι όμως σπλαχνικός με τον αδελφό σου, γιατί αν συνεχίσει ν’ αμαρτάνει, θα παραδοθεί στο αιώνιο πυρ μαζί με τον διάβολο.
Όπως διαφέρουν οι λέξεις θυμός και οργή, έτσι διαφέρουν και οι σημασίες τους.
Θυμός είναι μια έντονη έξαψη κι ένα ξέσπασμα του πάθους.
Ενώ οργή είναι μια μόνιμη λύπη και μια διαρκής τάση για εκδίκηση, σα να φλέγεται η ψυχή από τον πόθο ν’ ανταποδώσει το κακό.
Οι άνθρωποι αμαρτάνουν και με τις δυό καταστάσεις. Άλλοτε ορμούν απερίσκεπτα να χτυπήσουν όσους τους προκάλεσαν και άλλοτε καιροφυλακτούν δόλια να εκδικηθούν όσους τους λύπησαν.
Εμείς και τα δύο πρέπει να τ’ αποφεύγουμε. Ας συμμορφωθούμε, λοιπόν, με την εντολή του Αποστόλου Παύλου: «πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία αρθήτω αφ᾿ υμών συν πάση κακία» ( Εφ. 4, 31 ),
και ας περιμένουμε την εκπλήρωση της υποσχέσεως που έδωσε ο Κύριος στους πράους: «μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσιν την γην» ( Ματθ. 5, 5 ).
Μέγας Βασίλειος
-250x180.jpg)
