Γέροντος Ιωάννη Κρεστιάνκιν των Σπηλαίων του Πσκώβ
Αγαπητέ πάτερ Α.!
Η μάχη κατά της Εκκλησίας και της Ορθοδοξίας συνεχίζεται από τον καιρό της γέννησής της και θα συνεχίζεται μέχρι την τελευταία μέρα της γήινης ζωής του κόσμου.
Όλοι οι πιστεύοντες εκκλησιαστικοί άνθρωποι, από τον λαϊκό και τον ιερέα μέχρι τον ιεράρχη, συμμετέχουν σε αυτή τη μάχη υπέρ της καθαρότητας της Ορθοδοξίας, ο καθένας στη δική του θέση και με τα δικά του μέσα.
Ο αγιότατος Πατριάρχης Τυχών έλαβε την πατριαρχική ράβδο την πιο τραγική στιγμή της μάχης και την έσφιγγε στο χέρι του μέχρι την τελευταία του αναπνοή, θυσιάζοντάς τις όλες, μέχρι και την τελευταία. «Ας χαθεί το όνομά μου από την Ιστορία, μόνο η Εκκλησία να ωφεληθεί» ήταν τα λόγια του.
Ο σεβασμιότατος Γρηγόριος (Λέμπεντεφ) παραιτήθηκε από τη διοίκηση και, καθήμενος στο κοτέτσι, θεολογούσε και προσευχόταν και τους κόπους του τους έλαβε η Ορθοδοξία και ο λαός του Θεού, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Ο σεβασμιότατος Βαρνάβας (Μπελιάγεφ) έλαβε το χάρισμα της σαλότητος και με αυτό πέρασε φυλακές, εξορίες, εγκλεισμό και ο αγώνας του έγινε δεκτός.
Οι αδελφοί επίσκοποι Βαρλαάμ και Γερμανός (Ρισέντσεφ) έκαναν έργο στο ευλογημένο από τον Θεό στάδιο μέχρι την απομάκρυνσή τους και 18 χρόνια προχωρούσαν σταδιακά, διά μέσου φυλακών και εξοριών, προς το μαρτυρικό τέλος. Δεκαοκτώ χρόνια είναι μια ολόκληρη μαρτυρική ζωή.
Ορίστε, αγαπητέ πάτερ Α.. επίλεξε! Έχουμε υποχρέωση σε αυτούς, που παρέμειναν στη γραμμή και διατήρησαν με κόπο και μαρτύριο και καρδιακό πόνο την Ορθοδοξία. Μα κι εσείς δεν θα ήσασταν ιερέας, εάν δεν είχε προηγηθεί ο αγώνας τους. Και σε αυτούς που τους απομάκρυναν παρά τη θέλησή τους έχουμε υποχρέωση – με το δικό τους αίμα ενισχύθηκε η δύναμη των εν διακονία.
Από τον αγώνα, αγαπητέ μου, δεν γίνεται να φύγουμε. Ο ιερέας δεν μπορεί να σκέφτεται μόνο για την προσωπική του σωτηρία.
«Ιδού εγώ και τα παιδία α μοι έδωκεν ό Θεός» (Εβρ. 2.13).
Εάν ο Κύριος σας στείλει σε εγκλεισμό για μεγαλύτερο έργο και αγώνα, πρέπει να φύγετε, αλλά το ίδιο θέλημα μη σας φέρει καταστροφή. Δεν θα φέρουμε άραγε όλοι μας ευθύνη ενώπιον του Θεού, εάν, απομακρυσμένοι, παραδώσουμε την Ορθοδοξία λεία στους αλλόδοξους; Μπορεί να μην προχωρήσουμε σε ανοιχτή μάχη, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να αντιπαραθέσουμε τη σταθερότητά μας στην αλήθεια.
0 Κύριος να σας δώσει σοφία.
Από το βιβλίο: Δεν είναι ο Αντίχριστος που θα μας καταστρέψει
-120x86.jpg)
