Η Ανάσταση του Χριστού ως προσωπικό γεγονός

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

Ποια γλώσσα μπορεί να εξηγήσει την Ανάσταση του Χριστού;

Ποια επιχειρήματα μπορούν να την αποδείξουν;

Ποια καρδιά μπορεί να την αισθανθεί;

Ό,τι και να πει κανείς για το γεγονός της Ανάστασης, αν ο άνθρωπος δεν το βιώσει ως προσωπικό γεγονός, θα παραμένει πάντα το μεγάλο ερώτημα «Ανέστη ο Κύριος όντως;»

Η εμπειρία της ανάστασης προϋποθέτει την εμπειρία του θανάτου. Αν ο Χριστός δεν πέθανε πάνω στο σταυρό, για ποια Ανάστασή Του εκ του τάφου μιλάμε;

Αν δεν περάσεις από πειρασμούς που σε φέρνουν στα όρια του θανάτου, αν δεν δοκιμάσεις δοκιμασίες που ψηλαφούν το θάνατο κι αν δεν γευτείς τη μοναξιά, την απογοήτευση και το θάνατο του εαυτού σου, δεν θα κατανοήσεις ποτέ τι σημαίνει να σε αρπάζει ο νικητής του θανάτου και να σε βγάζει στο Φως.

Τη Μεγάλη Παρασκευή των παθών του Κυρίου, τους εμπτυσμούς, την απόρριψη του κόσμου που ευεργετήθηκε από Αυτόν, την εγκατάλειψη των μαθητών, την προδοσία και την άρνηση, το Σταυρό και τον τάφο, ακολουθεί η θριαμβευτική Ανάστασή Του. Όχι ως εξουσία που εκδικείται όσους Τον αδίκησαν ούτε ως νίκη δική Του μόνο, αλλά ως καταπάτηση της δύναμης του διαβόλου.

Ο θάνατος, με όλες τις μορφές του, αφορά όλους. Κι αν δεν δοκιμάζουν όλοι στην ίδια ένταση τον ψυχικό ή πνευματικό θάνατο, όλοι όμως οι άνθρωποι γεύονται το σωματικό θάνατο. Ο Θεάνθρωπος Κύριός μας Ιησούς Χριστός, περνώντας και τις τρεις μορφές θανάτου – ψυχικό, πνευματικό, σωματικό – γνωρίζει τα χαρακτηριστικά του και κατανοεί τον πόνο που προκαλούν.

Η Ανάστασή Του γίνεται για όλους ανάστασή τους.

Όσοι θέλουν να περάσουν από το θάνατο στη ζωή ας αρπαχτούν από το χέρι Του κι ας μην στηρίζονται πλέον στις δυνάμεις τους.
Όσοι επιθυμούν την υπέρβαση των δυσκολιών τους ας εμπιστευτούν την πρόνοιά Του που ξέρει το γιατί και το πώς για τον καθένα μας.
Όσοι θλίβονται για το θάνατο αγαπημένου τους ή φοβούνται για το δικό τους ας συνειδητοποιήσουν πως ο θάνατος πλέον έγινε ύπνος και τα νεκροταφεία κοιμητήρια.
Και όσοι κρίνουν τα πάντα με τη λογική και με τις αισθήσεις τους ας αφουγκραστούν τους μάρτυρες και τους αγίους, παλαιότερους και σύγχρονους, που ζουν και πεθαίνουν για το Σταυρωθέντα και Αναστάντα Ιησού.

Το Πάσχα, η εορτή των εορτών, είναι παγκόσμια γιορτή και πανανθρώπινη. Κανείς δε νίκησε το θάνατο που αφορά όλους τους ανθρώπους όπου γης, παρά μόνο ο Ιησούς Χριστός στην Ιερουσαλήμ επί Ποντίου Πιλάτου. Από τότε και για πάντα ο θάνατος καταργήθηκε.

Ευλογημένοι όσοι ζουν την προσωπική τους ανάσταση κι όσοι στηρίζονται στον Αναστάντα Χριστό. Γιατί αυτοί γνωρίζουν εμπειρικά ότι καμία μορφή θανάτου δεν μπορεί να γίνει το Αμήν της ανθρώπινης ιστορίας και άρα πάλιν και πολλάκις αναφωνούν από το βάθος της ύπαρξής τους.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!