Εμένα πολλές φορές με πλησιάζουν άνθρωποι που μου λένε ότι είναι πιστοί. Όταν τους ρωτώ με ποιο τρόπο φαίνεται η πίστη τους, μου λένε ότι είναι άνθρωποι συνεπείς στη ζωή τους.
Και να ξέρετε ότι χαίρομαι! Χαίρομαι για όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να είναι συνεπείς στη ζωή τους.
Όταν όμως τους ρωτώ: «Αλλά βέβαια εσύ τί κάνεις ως πιστός άνθρωπος, κάτι που να κάνουν μονάχα οι πιστοί άνθρωποι; Πηγαίνεις στην Εκκλησία;» Μερικοί μου απαντούν «Όχι». Αν συνεχίσω παραπέρα τις ερωτήσεις μου, όπως: «Προσεύχεσαι πρωί και βράδυ;». Μου απαντούν «Όχι», «Όχι πάντοτε», «Μερικές φορές». Αν τους ρωτήσω: «Νηστεύεις;» Μου απαντούν «Όχι», «Όχι κάθε φορά», «Πότε-πότε». Μερικοί λένε ότι νηστεύουν την Παρασκευή και γενικά πολλοί μου λένε ότι δε νηστεύουν.
Και τότε λέω σ’ αυτόν που έχω μπροστά μου: «Όλα αυτά τα πράγματα που δεν κάνεις δείχνουν ότι δεν έχεις πίστη. Αν δεν πηγαίνεις την Κυριακή στην Εκκλησία, αυτό σημαίνει ότι δεν είσαι πιστός, γιατί ούτε οι άπιστοι πηγαίνουν στην Εκκλησία. Εσύ λες ότι είσαι πιστός, όμως αν δεν προσεύχεσαι πρωί και βράδυ, αυτό σημαίνει ότι πραγματικά εσύ δεν πιστεύεις στο Θεό, γιατί όποιος αδιαφορεί για το Θεό δεν έχει Θεό. Δεν είναι δυνατό να αδιαφορούμε για το Θεό. Εσύ λες ότι δε νηστεύεις. Ούτε οι άπιστοι νηστεύουν. Τότε λοιπόν σε ποιά κατάσταση βρίσκεσαι; Είσαι πιστός ή άπιστος;». Η απάντηση συνήθως είναι: «Γέροντα, τώρα καταλαβαίνω ότι είμαι περισσότερο άπιστος, παρά πιστός!».
Η πίστη φαίνεται μέσα από τα έργα της πίστης. Όποιος έχει πίστη παρακάμπτει τα κακά και ακολουθεί τα αγαθά, σύμφωνα με την προτροπή του Απόστολου Παύλου: «Μη νικώ υπό του κακού, αλλά νίκα εν τω αγαθώ το κακόν» ( Ρωμ. 12, 21 ).
Πηγή: «Ο Γέροντας Θεόφιλος Παραϊάν – Χωρίς φως, φωτισμένος»
-120x86.jpg)
