Παραδέχομαι, ότι η κόλασις είναι ανυπόφορη και μάλιστα πολύ ανυπόφορη. Η έκπτωσις όμως από την Βασιλεία των Ουρανών είναι πιο ανυπόφορη.
Διότι, πες μου, εάν κάποιος βασιλιάς ή υιός βασιλιά επιστρέφοντας από πολλούς πολέμους νικητής και με τιμές και έχοντας ολόκληρη στράτευμα, εισήρχετο σε κάποια πόλι με την άμαξα, με τα τρόπαια…
Με πολλούς στρατιώτες που φορούν όλοι χρυσά ρούχα, με τους ακολούθους του, που όλοι κρατούν χρυσές ασπίδες και όλη η πόλις είναι στολισμένη και όλοι οι άρχοντες είναι μαζί του και τον ακολουθούν όλοι οι άνθρωποι, πίσω οι δέσμιοι αλλοεθνείς, ύπαρχοι, σατράπες, ύπατοι, τύραννοι, άρχοντες, και εάν στην συνέχεια μέσα σε όλη εκείνη την λαμπρότητα τους πολίτες που συναντούσε δεχόταν και χαιρετούσε και έδινε το χέρι του και μετέφερε σε αυτούς κάθε παρρησία ή και συζητούσε με όλους, ως να ήταν φίλοι του και έλεγε, ότι έχει κάνει την πορεία εκείνη για χάρι τους, και άλλους έφερε στα δικά του ανάκτορα, τους υπόλοιπους όμως εγκατέλειπε, με ποιά τιμωρία θα ισοδυναμούσε αυτό, μολονότι δεν τιμωρούνται;
Εάν είναι τόσο πικρό το να εκπέση κανείς από την δόξα αυτή ενώπιον ανθρώπου, πολύ περισσότερο τούτο συμβαίνει ενώπιον του Θεού, όταν όλες οι ουράνιες δυνάμεις παρευρίσκωνται μαζί με τον Βασιλέα, όταν οι δαίμονες είναι δέσμιοι και σκύβουν προς τα κάτω και ο ίδιος ο διάβολος οδηγήται δέσμιος, καθώς και κάθε αντίπαλη δύναμις, όταν παρευρίσκωνται οι δυνάμεις των ουρανών, όταν αυτός έρχεται επάνω στα σύννεφα. Πιστέψτε με, εξ αιτίας της οδύνης που κατέχει την ψυχή μου από την υπόθεση αυτή, ούτε την ομιλία μπορώ να τελειώσω. Ας κατανοήσουμε πόση δόξα στερούμαστε, ενώ είναι δυνατό να μη στερηθούμε. Διότι το φοβερό είναι αυτό, ότι δηλαδή ενώ μπορούμε να μην πάθουμε αυτά, τα παθαίνουμε.
Όταν λοιπόν άλλους θα δέχεται και θα οδηγή προς τον Πατέρα στους Ουρανούς, άλλους όμως θα αφήνη και αφού τους παραλάβουν μερικοί άγγελοι, τους σύρουν χωρίς την θέλησί τους και με δάκρυα στα μάτια και με το κεφάλι προς τα κάτω στην γέεννα του πυρός, αφού προηγουμένως τους διαπομπεύση ενώπιον όλης της οικουμένης, πόση νομίζεις ότι είναι η οδύνη; Ας ανταγωνιζώμαστε λοιπόν, όσο είναι καιρός, και ας φροντίζουμε πολύ για την σωτηρία μας. Πόσα μπορούμε να πούμε, όπως ο πλούσιος της παραβολής∙ εάν μας βοηθούσε κάποιος τώρα, θα σκεπτόμασταν αυτά που μας συμφέρουν. Αλλά κανένας δεν αφήνει. Και ό,τι θα πούμε, όχι μόνο από εκείνο είναι φανερό, αλλά και από πολλά άλλα. Και για να μάθης, πόσοι έχουν αρρωστήσει και είπαν, «Εάν γίνουμε καλά, δεν θα πέσουμε πάλι στα ίδια»! Πολλά παρόμοια θα πούμε τότε, αλλά θα ακούσουμε εκείνα, που άκουσε ο πλούσιος, ότι υπάρχει βάραθρο, ότι λάβαμε με το παραπάνω τα αγαθά στην παρούσα ζωή ( Λουκ. 16, 19-31)
Πηγή: «ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΣ ΑΜΒΩΝ Θ΄ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ» ΑΓΙΟΝ ΌΡΟΣ Υπό Βενεδίκτου Ιερομονάχου Αγιορείτου ΕΚΔΟΣΙΣ ΣΥΝΟΔΙΑ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΙΕΡΑ ΚΑΛΥΒΗ «ΑΓΙΟΣ ΣΥΡΙΔΩΝ Α΄» ΙΕΡΑ ΝΕΑ ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ 2013
-250x180.jpg)
