Δεν «χωράμε» ο ένας τον άλλον μέσα μας !

Ερμηνεύοντας τη Θεία Λειτουργία, αδελφοί μου χριστιανοί, φτάσαμε στα «Άγια». Εκεί, που ο Ιερέας μεταφέρει τα Τίμια Δώρα και τα εναποθέτει πάνω στην Αγία Τράπεζα.

Αυτό είπαμε ότι συμβολίζει τον ερχομό του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, για να προσφέρει τον Εαυτό Του Θυσία στο Γολγοθά για την άφεση των αμαρτιών μας. Και μετά από αυτό, είπαμε στο προηγούμενο κήρυγμα, ο Ιερέας λέει δυνατά, ωραία αιτήματα, που λέγονται «Πληρωτικά». Με τα αιτήματα αυτά ο Ιερέας καλεί το λαό να προσευχηθεί στο Θεό.

Και απ’ όλα τα αιτήματα, για τα οποία σας μίλησα στο προηγούμενο κήρυγμα, πιο καλό είναι το αίτημα με το οποίο παρακαλούμε να συγχωρεθούν τα αμαρτήματά μας:

Το «Συγγνώμην και άφεσιν των αμαρτιών και των πλημμελημάτων ημών παρά του Κυρίου ατησώμεθα». Αλλά και περισσότερο ωραίο είναι το άλλο αίτημα, με το οποίο παρακαλούμε να φύγουμε από αυτόν τον κόσμο με χριστιανά τέλη και να έχουμε καλή απολογία ενώπιον του Θεού. «Χριστιανά τα τέλη της ζωης ωμών…»

Κατά τό χρόνο αυτό πού ό Λειτουργός Ιερέας λέει αυτά τά αιτήματα τών «Πληρωτικών», πρίν ή μετά, λέει μυστικά μιά ευχή. Στήν ευχή αυτή ό Ιερέας ζητάει από τό Θεό νά τόν αξιώσει νά προσφέρει τά Άγια Δώρα γιά τά δικά του «αμαρτήματα» πρώτα, αλλά καί γιά του λαού τά «αγνοήματα» έπειτα. Είναι πολύ σοβαρό αυτό πού μας λέει ή ευχή αυτή, χριστιανοί μου. Ξέρετε τί λέει; Λέει ότι ό λαός, όταν άμαρτάνει, αμαρτάνει από άγνοια, γιατί δέν εχει κατηχηθεί, δέν εχει διδαχτεί ακόμη τό λόγο του Θεού.

Τά δικά μας όμως άμαρτήματα, τών Ιερέων τά αμαρτήματα, δέν είναι από άγνοια, γιατί ό Ιερέας γνωρίζει τό θέλημα του Θεού καί όχι μόνο τό γνωρίζει, αλλά καί τό διδάσκει στό λαό. Γι’ αυτό καί τά δικά μας άμαρτήματα βαρύνουν περισσότερο. Καί σας τό λέγουμε αυτό, γιατί, όπως εμείς οι Ιερείς κάνουμε συνέχεια γιά σας προσευχή γιά τή συγγνώμη τών αμαρτιών σας, ετσι καί εσείς οι λαϊκοί πρέπει νά κάνετε καί γιά εμας προσευχή γιά τήν άφεση τών δικών μας άμαρτιών. Δικοί σας είμαστε εμείς οι Ιερείς, χριστιανοί μου, καί από τά δικά σας σπλάχνα βγήκαμε. Καί στήν Παλαιά Διαθήκη ακόμη, όταν αμάρτανε ό Ιερέας, ήταν σάν νά αμάρτανε όλος ο λαός. Γι’ αυτό καί ή προσφορά θυσίας πού γινόταν υπέρ αυτού ήταν μεγαλύτερη.

Καί τώρα, χριστιανοί μου, προχωραμε πρός τό κύριο μέρος της Θείας Λειτουργίας, στό νά προσφέρουμε τή θυσία μας στό Θεό. Δύο προϋποθέσεις πρέπει νά εχουμε, γιά να είναι δεκτή ή προσφορά μας αυτή. Νά εχουμε αγάπη μεταξύ μας καί πίστη στό Θεό καί σ’ αυτά πού γίνονται εδώ στή Θεία Λειτουργία. Καί, πραγματικά, ή πίστη καί ή αγάπη είναι τά κύρια γνωρίσματα του χριστιανού. Ετσι τώρα ό Ιερέας προχωρώντας γιά τή μεγάλη Θυσία βγαίνει μπροστά στήν «Ωραία Πύλη καί ειρηνεύει τό λαό λέγοντας μεγαλοπρεπώς: «Ειρήνη πασι»!!! Από τήν αρχή κιόλας της Θείας Λειτουργίας ακούσαμε ««Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν», ότι δηλαδή πρέπει νά προσευχόμαστε μέ ειρήνη στό Θεό. Ετσι είναι, χριστιανοί μου! Μέ ταραγμένη τήν καρδιά όχι μόνο στό Θεό δέν μπορούμε νά μιλήσουμε, αλλά ουτε καί μεταξύ μας δέν μποροϋμε νά συνεννοηθούμε.

Καί δέν περιορίζεται μόνο στό «Ειρήνη πασι» ό Ιερέας, αλλά λέει καί τό άλλο, τό πιό δυνατό. Λέει: «Αγαπήσωμεν αλλήλους,ίνα εν όμονοία όμολογήσωμεν». Καί τί θά όμολογήσουμε; Θά όμολογήσουμε τήν πίστη μας στήν «Αγία Τριάδα. Θά όμολογήσουμε ότι τά Τρία Πρόσωπα, ό Πατέρας, ό Υιός καί τό Άγιο Πνεύμα, ό Θεός μας, είναι ενωμένα καί αχώριστα Πρόσωπα, γιατί είναι Ομοούσια. Καί δέν μπορεί λοιπόν νά ομολογούμε πίστη στά ενωμένα Πρόσωπα του Θεού μας, της Αγίας Τριάδος, καί εμείς οι χριστιανοί νά είμαστε διαιρεμένοι καί χωρισμένοι. Γι’ αυτό καί προτού ό Ψάλτης νά πεί τήν όμολογία στήν Αγία Τριάδα μέ τό «Πατέρα, Υίόν καί Αγιον Πνεύμα», λέει ό Ιερέας τό «Αγαπήσωμεν αλλήλους, ίνα εν όμονοία όμολογήσωμεν».Αγάπη, χριστιανοί μου! Ο Θεός μας είναι Αγάπη καί όποιος εχει αγάπη όμολογεί σωστά τόν Τριαδικό Θεό μας.

Καί αυτή τήν αγάπη, πού είναι απαραίτητη γιά νά γευθούμε τή Θεία Λειτουργία, οι πρώτοι χριστιανοί τήν εξέφραζαν – τώρα μέσα στή Θεία Λειτουργία – τήν εξέφραζαν λέγω, παραστατικά μέ αγκαλιά καί μέ φίλημα ακόμη. Η κίνηση αυτή τοϋ αγκαλιάσματος τών πρώτων χριστιανών σήμαινε ότι ό ενας δέχεται τόν άλλον. Οτι τόν δέχεται μέ άπλοχεριά, μέ αγκαλιά. Τόν δέχεται καί μέ τά ελαττώματά του ακόμη. Σήμερα όμως οι άνθρωποι δέν εχουν πλατιά καρδιά καί ανοιχτή αγκαλιά, αλλά είναι στενόκαρδοι. Δέν «χωρούν» ό ένας τόν άλλον μέσα τους, γιατί εχουν στενό χώρο στήν καρδιά τους. Δηλαδή, εχουν ΣΤΕΝΟ-ΧΩΡΙΑ. Καί τό κακό από αυτή τή στενοχώρια, χριστιανοί μου, δέν είναι κακό μόνο γιά τήν ψυχή μας, αλλά καί γιά τήν υγεία μας. Γιατί από τή στενοχώρια προκαλούνται τά τόσα καρδιακά καί νευρικά καί στομαχικά προβλήματα της υγείας μας.

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας