Ο ανεπιθύμητος (Κυρ. Ε´ Ματθ.)
«Ιδόντες αυτόν παρεκάλεσαν όπως μεταβή από των ορίων αυτών» [Ματθ. η´ 28 – θ´1]
Στην χώρα των Γεργεσηνών κατοικούσαν άνθρωποι που είχαν συνηθίσει στην παρανοµια. Γιατί παράνοµο ήταν κατά τον Μωσαικό νοµο να τρέφουν χοίρους.
Απαγορευόταν να τρώνε χοιρινό κρέας η να πουλάνε στους ειδωλολάτρες χοίρους. Αλλά αυτοί περιφρονούσαν τον Νοµο. Τον καταπατούσαν χωρίς συστολή και αύξαναν ανενόχλητοι τα εισοδήµατά τους. Εµπορεύονταν την παρανοµια και απεκόµιζαν σηµαντικά κέρδη. Έτσι τώρα που ανέλπιστα χάνουν τα παράνοµα κέρδη τους, ξεσηκώνονται και διώχνουν τον Ιησού από την Χώρα τους. Όσο δεν θίγονταν τα υλικά τους συµφέροντα όλα πήγαιναν καλά. Μόλις όμως ο Κύριος τους τιµώρησε για τις παραβάσεις τους, ξεσηκώθηκαν. Γίνεται ανεπιθύµητος γι᾽ αυτούς.
Α) Καί σηµερα ανεπιθύµητος!
Γιά πόσους όμως και σηµερα ο Κύριος είναι ο ανεπιθύµητος! Γιατί και σηµερα υπάρχουν άνθρωποι που συστηµατικά παραβαίνουν τον νοµο του Θεού. Πως µπορεί να είναι επιθυµητός ο Κύριος που είναι Νοµοθέτης της ηθικής τάξεως, από τους ανθρώπους της παρανοµίας και του συµφέροντος; Ο Κύριος που λέει «δικαιοσύνην µάθετε οι ενοικούντες επί της γης», που ζητάει ειλικρίνεια και τιµιότητα µπορεί να είναι επιθυµητός από ανθρώπους που στην ατοµική και κοινωνική τους ζωή καταπατούν θεληµατικά τον θείο νοµο; Πού συχνά χρησιµοποιούν κάθε µέσο, θεµιτό και αθέµιτο, για να αυξήσουν τα παράνοµα κέρδη τους;
Β) Τὸν διώχνουν «µὲ τρόπο».
Τὸ φῶς «ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσµον καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι µᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς- ἦν γὰρ πονηρὰ αὐτῶν τὰ ἔργα». Ἀλλὰ δὲν τολµοῦν νὰ τὰ βάλουν πάλι ἀνοιχτὰ µαζί Του. Νὰ βάλουµε τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ στὸ µαγαζί, στὸ γραφεῖο, στὸ αὐτοκίνητό µας. Μὴν ζητᾶς ὄµως νὰ ἐπέµβης στὶς δουλειές µας. Μὴν ἐπιµένης νὰ κόψουµε τὶς κακὲς συνήθειές µας, νὰ ἀλλάξουµε ζωή. Σὲ παρακαλοῦµε πολὺ µὴν ἐπιµένης. Τώρα εἶναι καιρὸς νὰ µείνουµε µόνοι µας, µἐ τὰ σχέδιά µας, καὶ τὶς ἐπιδιώξεις µας … Στὴν ἐποχή µας δὲν µπορεῖ νὰ ἐφαρµόση κανεὶς τὸν νόµο τοῦ Θεοῦ… ».
Ὅταν ὅμως διώχνουµε τὸν Κύριο ἢ πιὸ σωστά, ὅταν ἀποµακρυνώµαστε ἀπὸ αὐτὸν καὶ ἐλευθερωνόµαστε ἀπὸ κάθε ἠθικὸ δεσµό, τότε γινόµαστε δεσµῶτες τῆς χειρότερης τυραννίας. Ὑποδουλωνόµαστε στὴν ὕλη, γινόµαστε σκλάβοι τοῦ χρήµατος. Πόσο ὅμως διαφορετικὰ εἶναι, ὅταν ὁ Κύριος εἶναι ὁ ἐπιθυµητὸς τῆς ζωῆς µας! Ἐπιθυµητὸς «σύντροφος, φίλος κι ἀδελφός», ὄχι µόνο τὴν Κυριακή, ἀλλὰ ὅλες τὶς µέρες τῆς ἐβδοµάδος. Στὸ γραφεῖο, στὸ κατάστηµα, στὸ ἐργοστάσιο, στὸ χωράφι …Καὶ ἡ παρουσία Του νὰ κατευθύνη τὴν ζωή µας, νὰ ἀκολουθῆ τὰ ἴχνη Του, νὰ εἶναι σύµφωνη µὲ τὶς θεῖες Του ἐντολές!
-250x180.jpg)
