Μόνον όταν θυσιάζεται κανείς, συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία
Ο Υιός και Λόγος του Θεού με την ενανθρώπησή Του ταπεινώθηκε με το να πάρη μορφή δούλου, των χοϊκών δηλαδή ανθρώπων. Μεγάλωσε στην αφάνεια.
Τα τριάντα χρόνια της ζωής Του τα πέρασε τελείως άγνωστος στους πολλούς, μερικοί μόνο Τον γνώριζαν, ενώ εργαζότανε τα έργα του νομιζομένου πατέρα Του.
Ολόκληρη η ζωή Του υπήρξε ζωή ταπεινώσεως, φτώχειας και στερήσεως. Δεν είχε που να κλίνη την κεφαλή Του, ζούσε από τις ελεημοσύνες των οπαδών Του.
Αλλά, αν ο άπειρος Θεός ταπεινώνεται τόσο, πόσο πολύ περισσότερο οφείλομε να ταπεινωνώμαστε εμείς οι τιποτένιοι και ελάχιστοι σκώληκες της γής;
Από έναν αγαπημένο γέροντα μοναχό του Αγίου Όρους.
Λ.Α.
