Στις 8 του μηνός Απριλίου 1992 και ημέρα Τετάρτη και περί ώραν 21:00 με 21:15 και συγκεκριμένα την ώρα που εψάλλετο η θ΄ του Μεγάλου κανόνος η εικόνα της Αγίας Αικατερίνης άρχισε να κινείται με πάρα πολύ αργό ρυθμό, δεξιά και αριστερά.
Τη στιγμή εκείνη βρισκόμασταν όλα τα παιδιά μέσα στην Εκκλησία, στα Ψαλτήρια και στα στασίδια, το ιερό και του λοιπούς χώρους.
Για την κίνηση της Εικόνας της Αγίας Αικατερίνης μας ειδοποίησε ένα παιδί που καθόταν κοντά στην εικόνα. Τότε όλοι πήγαμε κοντά και εμπρός στην εικόνα για να δούμε και να βεβαιωθούμε πως κινείτε. Πράγματι μόλις φτάσαμε όλοι εμπρός στην εικόνα είδαμε και βεβαιωθήκαμε ότι η εικόνα της Αγίας Αικατερίνης κινείται.
Στην αρχή νομίσαμε πως από κάπου μπάζει αέρα και κινεί την εικόνα . Έτσι τη σταθεροποιήσαμε , δηλ την ακινητοποιήσαμε. Αλλά πριν προλάβουμε να γυρίσουμε στα στασίδια ,στα ψαλτήρια και στην θέση του ο καθένας μας, το παιδί που ητο κοντά στην εικόνα μας φώναξε πάλι λεγοντάς μας ότι η εικόνα ξανάρχισε να κινείτε. Τότε βλέποντας όλοι μας αυτό το θαυμαστό γεγονός γονατίσαμε και ψάλλαμε το απολυτίκιο της Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης ενώ η εικόνα συνέχισε να κινείτε ακόμη δεξιά και αριστερά, εμπρός τα γεμάτα έκσταση και φόβο μάτια των 20-25 παιδιών.
Μόλις ετελείωσε η ακολουθία του Μεγάλου κανόνα ειδοποιήσαμε το Σχολάρχη και τον υποδιευθυντή της Σχολής .Αφού τους πληροφορήσαμε για το έκτακτο αυτό γεγονός ενέκριναν την πρόταση μας να καλέσουμε τον ιερέα της ενορίας των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης για να κάνουμε την παράκληση της Άγιας Αικατερίνης και επί πλέον όσοι ήθελαν να ξενυχτήσουν εμπρός στην εικόνα της Αγίας ψάλλοντας παρακλήσεις και διαβάζοντας ψαλμούς από το ψαλτήρι.
Έτσι καλέσαμε τον ιερέα των Άγιων Κωνσταντίνου και Ελένης πατήρ Χρίστο Καραγιάννη ο οποίος ήρθε αμέσως και αρχίσαμε να ψάλλομε την παράκληση της Αγίας Αικατερίνης .Στο μέσον της παρακλήσεως της Αγίας, η εικόνα της άρχισε πάλι να κινείται με τον ίδιο ρυθμό και με την ίδια φορά, δεξιά και αριστερά.Όταν τελείωσε η παράκληση ο Ιερέας μας είπε ,πως αληθινά η Αγία Αικατερίνη έκανε το θαύμα της με την κίνηση αυτή της ιερής εικόνας της.
[irp posts=”384420″ name=”Συγκλονιστικό θαύμα του Αγίου Νεκταρίου στη Ρουμανία”]
Μετά την αναχώρηση Του Ιερέα εμείς συνεχίσαμε να ψάλουμε μπρός στην εικόνα ψαλμούς και ύμνους και ωδές πνευματικές από τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας τις παρακλήσεις και τους Χαιρετισμούς προς την Υπεραγία Θεοτόκος μας , ψάλλοντας έτσι πέρασε η νύχτα οπότε το πρωί και συγκεκριμένα κάτα τις 7:00π.μ η εικόνα άρχισε πάλι να κινείτε όπως και τις άλλες φορές .
Κατά τις 8:00π.μ έφθασε ως συνήθως και σχολάρχης με τους υπόλοιπους καθηγητές και τον Υποδιευθυντή . Όλοι προσκύνησαν , αλλά δεν πρόλαβαν να δουν την εικόνα να κινείται. Ενώ όμως άρχισαν τα μαθήματα κανονικά κατά τη διάρκεια της πρώτης διδακτικής ώρας άρχισε και πάλι η εικόνα να κινείται. Ενημερώσαμε το σχολάρχη και τους καθηγητές. Αμέσως αφού διακόψαμε το μάθημα μεταβήκαμε στο παρεκκλήσι και όλοι μαζί ψάλαμε την παράκληση της Αγίας Αικατερίνης.
Το θαύμα όμως της εικόνας της Αγίας Αικατερίνης δεν περιοριστικέ στην κίνηση της εικόνας της . Ταυτόχρονα παρατηρούμε και αλλαγή στα χαρακτηριστικά του προσώπου και των χεριών της Αγία Αικατερίνης. Έτσι το πρόσωπο της Αγίας άρχισε να μαυρίζει στα μάγουλα στις κόγχες των ματιών και ανάμεσα στα φρύδια .Ο λαιμός να φαίνεται έντονα φυσικός και με φουσκωμένα τα αγγεία , ενώ το αριστερό χέρι της Αγίας που ακουμπά πάνω στον τροχό του μαρτυρίου της ,άρχισε επίσης να κοκκινίζει ,να προβάλουν τα αγγεία και να ,μοιάζει όπως κάθε φυσικό χέρι ανθρώπου .το πρόσωπο και γενικά η μορφή της Αγίας Αικατερίνης άλλωστε παρουσίαζε την έκφραση μιας χαρούμενης λύπης και άλλοτε μια αυστηρότητα και έλεγχο.
Εμείς οι μαθητές της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας που γίναμε αυτόπτες μάρτυρες του θαυμαστού αυτού σημείου της Αγίας Αικατερίνης γεμάτοι έκσταση και φόβο θεού, που θαυμαστώνει τους αγίους του, καλούμε τους ευσεβείς προσκηνυτές να ζήσουν με σιγή και πίστη το μυστήριον τούτο. Το μήνυμα του θανάτου μπορεί ο καθένας μας να το ανακαλύψει στο βάθος της ψυχής και του νου του, στη ζωή που έκανε και κάνει και να βρεί το νόημα που του αρμόζει.
Οι μαθητές της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας
-250x180.jpg)
