Ό πατήρ Γεώρ.Καρσλίδης,έλεγε κάποτε:”Κανένας σας νά μήν μπαίνει στήν έκκλήσία μέ βιοτικές μέριμνες,φροντίδες καί ταραγμένη συνείδηση. Προπαντός δέ νά μήν μπαίνετε μέ ταραγμένη συνείδηση.
Κατά τόν Χερουβικό Ύμνο ό π,Γεώργιος χανοταν μεσ’τήν άσύλληπτη ώραιότητα τού ούρανίου θυσιαστηρίου.
Αύτόπτες μάρτυρες διηγούντο ότι κατά τήν Μεγάλη Είσοδο ύποβασταζόταν άπό Άγγέλους,διότι μερικές φορές ήταν τόσο άδύνατος,έτοιμος νά καταρρεύση.
Άλλοτε πάλι,λόγω τής άδυναμίας τόν βοηθούσαν .Αύτοί πούτόν βαστούσαν ένοιωθαν νά καίγωνται.
Καί ένας σύγχρονος ίερέας λέει:
ένώ πλησίαζε ή φρικτή ώρα τής μεταφοράς τών προσκομισθέντων Τιμίων Δώρων,τής Μεγάλης Είσόδου,έβλεπα τόν έαυτό μου σάν πύρινη φλόγα.
Μιά πυρακτομένη άνθρακιά μαζί μέ τά Τίμια Δώρα τά όποία κρατούσα “οί τά Χερουβείμ μυστικός είκονίζοντες καί τή ζωοποιώ Τριάδι τόν Τρισάγιον Ύμνον προσάδοντες,πάσαν τήν βιοτικήν άποθώμεθα μέριμναν,ώς τόν Βασιλεα τών όλων ύποδεξάμενοι…”
Εμπειρίες κατά τ Θ.Λειτουργία
