Ταξιάρχης Μανταμάδου: Ενα ακόμα χειροπιαστό θαύμα

“Ένα θαύμα για πιστούς και απίστους!!!” – Είναι η ίδια εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαὴλ αυτό που βλέπεται στις φωτογραφίες απότο ομώνυμο μοναστήρι στο χωριὸ Μανταμάδος Λέσβου.

Υπάρχει όμως μία πολὺ μεγάλη διαφορά!!! Στην επάνω φωτὸ οΤαξιάρχης είναι με ανοιχτὸ το στόμα, ενώ στην κάτω με κλειστό, όπως είναι καθημερινὰ όταν επισκέπτεται κάποιος τον ιερὸ ναὸ για να προσκυνήσει.

Τι έχει συμβεί;

Η επάνω φωτὸ είναι τραβηγμένη προ 20ετίας περίπου απὸ προσκυνητὴ που είχε πάει εκεί για να προσκυνήσει.Καθὼς περίμενε στη σειρά,καθ’ ότι πολὺς κόσμος συρρέει καθημερινὰ εκεί, μία γυναίκα μπροστά του προσεύχονταν με δάκρυα στα μάτια στον άγιο να την βοηθήσει σ´ ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε. Και τότε όλοι οι παριστάμενοι έμειναν έκθαμβοι, όταν το στόμα του Ταξιάρχη στην εικόνα άνοιξε σαν να της μιλούσε.

Ο προσκυνητὴς που προείπαμε,καθὼς είχε φωτογραφικὴ μηχανὴ μαζί του, απαθανάτισε το φοβερὸ αυτὸ στιγμιότυπο.Ήταν ένα φοβερὸ θαύμα του Ταξιάρχη που συγκλόνισε τότε τους παριστάμενους προσκυνητές και που θα συνεχίζει να συγκλονίζει όσους βλέπουν αυτὴ τη φωτὸ και μαθαίνουν για το θαύμα.

Η αγία εικόνα του Ταξιάρχη Μιχαὴλ είναι ανάγλυφη, φτιαγμένη απὸ χώμα και το αίμα των μοναχών που κατεσφάγισαν απὸ πειρατὲς κατά την διάρκεια επιδρομής και λεηλασίας του μοναστηριοὐ.

[irp posts=”343708″ name=”Εντυπωσιακής ομορφιάς η Μονή Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης στη Λέσβο”]

Την διπλὴ αυτὴ φωτογραφία μου την είχε δώσει ο εκλεκτὸς φίλος και αδελφὸς εν Χριστώ, Γιάννης Καμπουρόπουλος-Φαρμακοποιὸς στο επάγγελμα στην Αθήνα και Μυτιληνιὸς στην καταγωγή. Κατά την μετακόμισή μου στην Βαλύρα το 1994, η φωτογραφία αυτὴ είχε εξαφανιστεί μέσα σε πακέτα σημειώσεων καὶι βιβλίων. Παρὰ τις επίμονες κατὰ καιροὺς προσπάθειές μου για τον εντοπισμό της,αδυνατούσα να την βρω.

Ξαφνικὰ προ ολίγων ημερών, κατὰ την εορτὴ των Αγιών Αρχαγγέλων Μιχαήλ, Γαβριὴλ και Ραφαήλ, βρέθηκε, απὸ εκεἰ που δεν το περίμενα, απροσδόκητα μπροστά μου!!! Τυχαἰο;;; Ο καθένας ας το ερμηνεύσει όπως θέλει.Εκείνο που με ενδιέφερε πάντα ήταν να γίνει γνωστὸ το θαυμαστὸ αυτὸ γεγονὸς στους πάντες.

Σε πιστοὺς σε ἀπίστους και σε …”ηθοποιούς της” αθεΐας.»

του Γιάννη Ερρίκου Λινάρδου