«Όταν ξύπνησε στον ώμο της δεν υπήρχε τίποτα»

Περιστέρι, 24 Απριλίου 2008

Στον ναό του Αγίου Γεωργίου Παλαιού Ηρακλείου Αττικής στον οποίον υπηρετώ ήλθε μιά κοπέλα 23 ετών, ονόματι Χριστίνα Παρασκευά, κλαίγοντας και μου ζήτησε να κάνω μιά προσευχή γιατί της παρουσιάστηκε στο δεξιό ώμο ένας όγκος εμφανής σαν πορτοκάλι.

Τον όγκο αυτό μου τον έδειξε και μου ζήτησε να τον σταυ­ρώσω. Εγώ της διάβασα – από το ευχολόγιο – μία ευχή υπέρ υγείας σταυρώνοντάς την με την Αγία Λόγχη. Εκείνη τη στιγμή άκουσα μία φωνή μέσα μου να μου λέει: «Δώστης την Αγία Ζώνη μου». Έτσι και εγώ πήγα στο γραφείο του Ιερού Ναού όπου φυλάσσω ευλογημένα ζωνάκια της Παναγίας. Κατόπιν της το έδωσα συμβουλεύοντάς την πριν το φορέσει να εξομολογηθεί, να νηστέψει και να κοινωνήσει.

Η κοπέλα ακούγοντας τις συμβουλές μου, ζήτησε επί τόπου να εξομολογηθεί. Αφού εξομολογήθηκε στην ταπεινό­τητα μου, νήστεψε μία εβδομάδα και την Κυριακή στη Θεία Λειτουργία κοινώνησε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας, από ό,τι διηγείται η ίδια, φόρεσε το ζωνάκι και έπεσε για ύπνο. Ξύπνησε από φρικτούς πόνους αργά το απόγευμα. Όλο το βράδυ πονούσε και τις πρωϊνές ώρες της επόμενης ημέ­ρας ήταν τόσο έντονοι οι πόνοι, που ένοιωθε σαν να τις τραβούν με καρφιά το δέρμα της, ώσπου λιποθύ­μησε και κοιμήθηκε από τους πόνους.

Όταν ξύπνησε στον ώμο της δεν υπήρχε τίποτα και φυσικά δεν πονούσε. Ήλθε στο ναό το από­γευμα της Δευτέρας κλαίγοντας από χαρά και δέος απέναντι σ’ αυτό το θαύμα που έζησε.

Πρεσβύτερος π. Χρήστος Δημητρόπουλος