Ήταν στις 19/11/1989. Η κορούλα μου Βασιλική, 2 ετών, νοσηλευόταν στο Κ.Ε.Θ. του Νοσοκομείου Παίδων « Αγία Σοφία».
Έπασχε από λευχαιμία και έκανε θεραπεία. Από την θεραπεία έπαθε διάτρηση στομάχου..
Η αιμορραγία ήταν μεγάλη. 7 σακουλάκια αιμοπετάλια της έριχναν συγχρόνως. Η γιατρός που εφημέρευε μας είπε ότι αν την αφήσουμε χωρίς χειρουργείο είναι θέμα λεπτών το πόσο θα ζήσει.
Αν τη χειρουργήσουν υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες να ξυπνήσει από την νάρκωση διότι από την θεραπεία είχε πολύ χαμηλά λευκά αιμοσφαίρια. Δεχτήκαμε τελικά να χειρουργηθεί.
Προσευχηθήκαμε και παρακαλέσαμε τον Κύριο μας Ιησού Χριστό να μας χαρίσει το αγγελούδι μας. Μέχρι τότε δεν γνωρίζαμε τους Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη. Ήλθε μια μητέρα από το διπλανό δωμάτιο και μας μίλησε για τους θαυματουργούς Αγίους και άλειψε όλο το σώμα του παιδιού με λαδάκι από τη Χάρη Τους.
Η αιμορραγία αυξήθηκε και η γιατρός μας είπε ότι το χειρουργείο είναι περιττό γιατί το παιδί δεν θα ζήσει. Ο σύζυγος μου, σχεδόν απειλώντας την, πήρε αγκαλιά το παιδί κι εγώ με τα αδέλφια μου κρατούσαμε τα μπουκάλια με το αίμα που του έβαζαν, το βάλαμε στο φορείο και το κατέβασαν στο χειρουργείο.
Παρέλαβαν το παιδί το χειρούργησαν και μόλις σταμάτησε η αιμορραγία σταμάτησε και η καρδιά του παιδιού. Άρχισαν οι μαλάξεις για να την επαναφέρουν αλλά μάταια , οπότε παραιτήθηκαν. Ένας γιατρός χειρούργος μη μπορώντας να πιστέψει ότι το παιδί πεθαίνει και ενώ δεν είχαν ράψει ακόμα την τομή, έπιασε την καρδιά και άρχισε μαλάξεις. Τότε η καρδιά άρχισε να χτυπά.
Αργά όμως για την επιστήμη που λέει πως ο εγκέφαλος δεν λειτουργεί αν η καρδιά σταματήσει πάνω από 5 λεπτά, ενώ τώρα είχε περάσει ένα τέταρτο. «Ζει αλλά καλύτερα να πεθάνει, γιατί θα μείνει φυτό» μας είπε ένας γιατρός. Είπαν ότι εντατική δεν χρειάζεται.
Τελικά μεταφέρουν το παιδί στην εντατική του νοσοκομείου « Αγλαϊα Κυριακού» και εφημέρευε ο κ. Παπαδάτος. Διασωλήνωσε το παιδί και μας είπε: « Η επιστήμη έκανε ό,τι ήταν δυνατόν, ο Θεός αποφασίζει τώρα».
Η γιατρός του Κ.Ε.Θ. που συνόδευσε το παιδί στην εντατική μας είπε ότι ούτε μια στο εκατομμύρια πιθανότητα δεν υπάρχει να επανέλθει το παιδί. Την άλλη μέρα το παιδί άνοιξε και κούνησε λίγο τα ματάκια του που σήμαινε ότι ο εγκέφαλος δεν ήταν εντελώς νεκρός.
Ήλθαν όλοι οι αιματολόγοι από το διπλανό Νοσοκομείο και είπαν: « Γίνονται θαύματα στην εποχή μας, το παιδί πάει καλύτερα». Την άλλη μέρα ήρθε ο χειρούργος που είχε επαναφέρει το παιδί και σοκαρισμένος μας είπε ότι κάτι πάνω από τις δυνάμεις του τον έσπρωξε να ξαναπροσπαθήσει να επαναφέρει το παιδί. Εμείς ξέρουμε ότι ο Χριστός μας με τους θαυματουργούς Αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη τον έσπρωξαν να το κάνει αυτό.
Το κοριτσάκι μας από τότε είναι πολύ καλά και ο εγκέφαλός της λειτουργεί άριστα. Τέσσερις μήνες μετά ήρθαμε στο Μοναστήρι και προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα Τους και ευχαριστήσαμε τους Αγίους.
Με πολλή αγάπη φιλώ το χέρι σας
Α.Δ, Αθήνα
Από το βιβλίο ΝΕΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΡΑΦΑΗΛ της ΕΥΓΕΝΙΑ ΚΛΕΙΔΑΡΑ,Τόμος 44
