Στο νησί της Σικελίας και σε απόσταση λίγα χιλιόμετρα από την Κατάνη, βρίσκεται ένα βουνό που λέγεται Αίτνα.
Αυτό είναι αρκετά μεγάλο , έχει δε στην κορυφή του κρατήρα σαν στόμα, από το οποίο βγαίνει μαύρος καπνός και φωτιά. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος λέει ότι αυτό κυριολεκτικά είναι ένα στόμα του Άδη.
Το βουνό αυτό, ένα χρόνο μετά το θάνατο της Αγίας Μάρτυρος Αγάθης, άνοιξε το στόμα του και έρριψε λάβα σαν ποταμός προς την πόλη της Κατάνης καταίκαιε και αφάνιζε ότι βρισκόταν μπροστά του, όχι μόνο φυτά και ξύλα, αλλά και κάθε άλλο πράγμα. Οι άνθρωποι λοιπόν της πόλης, άνδρες και γυναίκες, χριστιανοί και Έλληνες, επειδή τρομοκρατήθηκαν τρέχοντας μακριά απ’ εκείνη τη φωτιά, πήγαν στον τάφο της Αγίας Αγάθης, πήραν το μεταξωτό πέπλο με το οποίο είχαν σκεπασμένο τον τάφο της, τον έβαλαν πάνω σ’ ένα κοντάρι και βγήκαν όλοι σε λιτανεία.
Σε λίγο, ω του θαύματος, η λάβα εκείνη, που προηγουμένως προξενούσε τόση ζημιά, σεβόμενη τη σκέπη εκείνη της Αγίας, σαν να είχε αίσθηση στράφηκε πίσω και κλείσθηκε στο φλεγόμενο βουνό και από εκείνη την ώρα δεν ξαναβγήκε να κάνει άλλη ζημιά.
Απ’ αυτό το θαύμα σεβάστηκαν όλοι πιο πολύ την Αγία, όχι μόνο οι χριστιανοί, αλλά και οι άπιστοι που βρισκόντουσαν σ’ αυτή την πόλη και αφού προσήλθαν στην αληθινή πίστη βαπτίσθηκαν στ’ όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, του ενός Θεού, στον οποίο πρέπει κάθε δόξα, τιμή και προσκύνηση αιωνίος. Αμήν.
Τη μνήμη της Αγίας Παρθενομάρτυρος Αγάθης η Εκκλησία μας γιορτάζει στις 5 Φεβρουαρίου.
Βίος Αγίας Αγάθης της Μάρτυρος
Εκδόσεις Απόστολος Βαρνάβας
