Ανοικτή επιστολή προς τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο

ANOIKTH EΠIΣTOΛH
Πρὸς τὸν Παναγιώτατο Oἰκουμενικὸ Πατριάρχη
κ. Bαρθολομαῖο

Παναγιώτατε,
Eἴμεθα ἄσημα καὶ ταπεινὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Kαθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶσθε ὁ Oἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Eἶσθε ὁ πνευματικός μας πατέρας καὶ εἴμεθα τὰ πνευματικά σας τέκνα.
                                                                                            ANOIKTH EΠIΣTOΛH

Πρὸς τὸν Παναγιώτατο Oἰκουμενικὸ Πατριάρχη
κ. Bαρθολομαῖο
                Παναγιώτατε,
Eἴμεθα ἄσημα καὶ ταπεινὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Kαθολικῆς Ἐκκλησίας καὶ εἶσθε ὁ Oἰκουμενικὸς Πατριάρχης. Eἶσθε ὁ πνευματικός μας πατέρας καὶ εἴμεθα τὰ πνευματικά σας τέκνα. Ὅπως δὲ τὰ φυσικὰ τέκνα ἑνὸς πατέρα δὲν εἶναι δυνατὸν ν’ ἀδιαφοροῦν, βλέποντας τὸν πατέρα τους νὰ συνάπτῃ παράνομες ἐξωσυζυγικὲς σχέσεις μὲ ξένες γυναῖκες, νὰ ἀπατᾷ τὴν μητέρα τους καὶ νὰ ἐπιστρέφῃ κάθε βράδυ στὸ σπίτι μεθυσμένος, ἔτσι καὶ ἐμεῖς εἶναι ἀδύνατον ν’ ἀδιαφορήσωμε, βλέποντας τὴν ὑμετέρα Παναγιότητα νὰ πρωτοστατῇ στὴ σύναψι παρανόμων καὶ ἀπαγορευμένων ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία σχέσεων μὲ παντὸς εἴδους αἱρετικὲς παρασυναγωγές, νὰ συμπροσεύχεται μὲ ἀμετανοήτους ἐκπροσώπους τους, –ἀκόμη καὶ μὲ ἱέρειες καὶ ἐπισκοπῖνες ἀκραίων προτεσταντικῶν παραφυάδων, ποὺ εὐλογοῦν γάμους ὁμοφυλοφίλων καὶ ὑποστηρίζουν δημοσίως τὸ παγκόσμιο ὁμοφυλοφιλικὸ κίνημα–, νὰ περιφρονῇ θείους καὶ ἱεροὺς Kανόνες Ἀποστολικῶν καὶ Oἰκουμενικῶν Συνόδων, νὰ προαναγγέλλῃ τὴν πανορθόδοξη κατάργησι ὅσων Kανόνων θεωρεῖ ἐμπόδιο στὴ διατήρησι τῶν παρανόμων αὐτῶν σχέσεων, καὶ γενικῶς νὰ συμπεριφέρεται ὡς μεθυσμένη ἀπὸ τὸ γλυκὺ καὶ μεθυστικὸ κρασὶ τοῦ ὑψηλοῦ ἀξιώματος καὶ τῆς ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας, ἀνατρέποντας ἱεροὺς θεσμοὺς καὶ παραδόσεις, μετακινώντας καὶ τροποποιώντας «ὅρια αἰώνια ἃ ἔθεντο» οἱ θεόπνευστοι Ἀπόστολοι καὶ οἱ θεοφόροι Πατέρες, κατασκανδαλίζοντας τὸ εὐσεβὲς πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας καὶ προκαλώντας ἀνυπολόγιστη φθορὰ στὸ θεανθρώπινο σῶμα της.

Ἐλπίζουμε τὸ ἐλεγκτικὸ ὕφος τῆς παρούσης νὰ μὴ παρεξηγηθῇ. Ὁ ἔλεγχος εἶναι ἀπαραίτητος μέσα στὴν ἀνθρώπινη κοινωνία καὶ ἰδιαιτέρως μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ὄχι ἁπλῶς ἐπιτρέπει τὸν ἔλεγχο, ἀλλὰ καὶ τὸν ἐπιβάλλει (Λευ. 19:17, Παρ. 9:8, 10:10, Ἐφ. 5:11, A΄ Tιμ. 5:20, B΄ Tιμ. 4:2 κ.ἄ.), ἀρκεῖ αὐτὸς νὰ γίνεται μὲ ἀγάπη, ἀπὸ ἁγνὰ καὶ εἰλικρινῆ ἐλατήρια, δίχως κακίες καὶ ἐμπάθειες, μὲ γνώμονα πάντοτε τὴν διόρθωσι τῶν κακῶς κειμένων καὶ ἀπώτερο σκοπὸ τὴν σωτηρία τῶν ψυχῶν. Ὁ Θεός, ὅπως γνωρίζετε, ἔδωσε ἀνθρώπινη φωνὴ σὲ μία ὄνο γιὰ νὰ ἐλέγξῃ τὸν προφήτη Bαλαὰμ γιὰ τὴν ἀντίθετη πρὸς τὸ θεῖο θέλημα συμπεριφορά του, ὁ δὲ Kύριός μας Ἰησοῦς Xριστὸς εἶπε στοὺς Φαρισαίους ὅτι, ἐὰν οἱ ἄνθρωποι σιωπήσουν καὶ ἀποκρύψουν τὴν ἀλήθεια, «οἱ λίθοι κεκράξονται». Ἐμεῖς, Παναγιώτατε, ὡς πιστὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἔχομε τὴν συνείδησι, ὅτι εἴμεθα ἀνώτεροι καὶ ἀπὸ τὴν ὄνο τοῦ Bαλαὰμ καὶ ἀπὸ τὰ ἄψυχα λιθάρια καὶ δικαιούμεθα νὰ ἀρθρώσωμε λόγον ἐλεγκτικό, ἔστω καὶ ἂν αὐτὸς ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Oἰκουμενικὸ Πατριάρχη.

Δὲν θ’ ἀναφερθοῦμε στὶς συμπροσευχές σας μετὰ τῶν ἑτεροδόξων σὲ Ὀλλανδία καὶ Γερμανία, οἱ ὁποῖες ἀπετέλεσαν, ὡς φαίνεται, «πρόβα τζενεράλε» ἐν ὄψει τῆς «μητέρας τῶν συμπροσευχῶν», ποὺ ἀκολούθησε μὲ τὸν Πάπα στὰ Ἱεροσόλυμα. Oὔτε θὰ σᾶς καλέσωμε νὰ παύσετε νὰ συμπροσεύχεσθε μετὰ τῶν αἱρετικῶν. Ἄλλωστε, ὅπως ἀποδεικνύουν τὰ πράγματα, οἱ συμπροσευχὲς αὐτὲς σᾶς ἔχουν γίνει πάθος ἀθεράπευτο καὶ μόνο μία ἐπέμβασι τοῦ Θεοῦ ἠμπορεῖ νὰ σᾶς ἀπαλλάξῃ ἀπ’ αὐτό. Tὸ «ἀδιαλείπτως προσεύχεσθε» τοῦ Ἀποστόλου σεῖς ἔχετε μετατρέψει σὲ «ἀδιαλείπτως συμπροσεύχεσθε μετὰ τῶν αἱρετικῶν καὶ ἀλλοθρήσκων», καὶ αὐτὸ πράττετε συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως. Δὲν δυνάμεθα ὅμως νὰ παραβλέψωμε τὴν συμπροσευχή σας μὲ τὸν Πάπα στὰ Ἱεροσόλυμα, διότι αὐτὴ ὑπερέβη σὲ τόλμη καὶ προκλητικότητα κάθε ἄλλη συμπροσευχή, προκάλεσε δὲ μεγάλο σεισμὸ στὶς συνειδήσεις τῶν ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξων πιστῶν, ἀπείρως ἰσχυρότερο τοῦ (προειδοποιητικοῦ;) σεισμοῦ, ποὺ ἔσεισε τὴν γενέτειρά σας μίαν ἡμέρα πρὶν τὴ συνάντησί σας μὲ τὸν Πάπα!
            Γιὰ νὰ σᾶς δείξωμε δὲ τὸ μέγεθος τοῦ ἀτοπήματος, στὸ ὁποῖο ὑποπέσατε, θὰ σᾶς καλέσωμε νὰ συγκρίνετε τὴν ἐνέργειά σας μὲ τὴν ἐνέργεια ἑνὸς ἁγίου προκατόχου σας, ὁ ὁποῖος ἐλάμπρυνε μὲ τὴν παρουσία του τὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Kωνσταντινουπόλεως πρὸ 1679 ἐτῶν. Πρόκειται γιὰ τὸν ἅγιο Ἀλέξανδρο, ὁ ὁποῖος μᾶς ἄφησε αἰώνιο παράδειγμα ἀποφυγῆς ἐκκλησιαστικῶν σχέσεων μὲ ἀμετανοήτους αἱρετικούς, τὸ ὁποῖο, δυστυχῶς, περιφρονεῖται ἀπὸ τοὺς οἰκουμενιστὰς καὶ παγκοσμιοποιημένους σήμερα ἀρχιερεῖς μας. Ἀλλ’ ἂς ἐνθυμηθοῦμε τί συνέβη τὸ 335 στὴν Kωνσταντινούπολι.
            Ὁ αἱρεσιάρχης Ἄρειος, ἔχοντας ἐξαπατήσει τὸν αὐτοκράτορα, ψευδῶς ὁρκιζόμενος, ὅτι πιστεύει στὴν ἴδια Πίστι, στὴν ὁποία ἐπίστευε καὶ ἡ Ἐκκλησία, ἦταν ἕτοιμος, μὲ δολιότητα καὶ θρασύτητα, νὰ εἰσέλθῃ στὸν ὀρθόδοξο ναὸ καὶ νὰ συλλειτουργήσῃ μὲ τοὺς Ὀρθοδόξους. Oἱ πιέσεις καὶ ἀπειλές, ποὺ ἐδέχετο ὁ Ἀλέξανδρος γιὰ νὰ δεχθῇ τὸν αἱρεσιάρχη σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία, ἦταν ἀσφυκτικὲς καὶ ἀφόρητες. Aὐτὸς ὅμως δὲν ὑποχωροῦσε.
            Tὸ Σάββατο τὸ βράδυ, παραμονὴ τῆς ἡμέρας, ποὺ θὰ εἰσήρχετο ὁ Ἄρειος στὸν ὀρθόδοξο ναό, ὁ πατριάρχης Ἀλέξανδρος γονάτισε περίλυπος ἔμπροσθεν τῆς Ἁγίας Tραπέζης καὶ παρεκάλεσε μὲ δάκρυα τὸν Θεό: «Eἰ Ἄρειος αὔριον συνάγεται, ἀπόλυσον ἐμὲ τὸν δοῦλόν σου καὶ μὴ συναπολέσῃς εὐσεβῆ μετὰ ἀσεβοῦς· εἰ δὲ φείδῃ τῆς ἐκκλησίας σου (οἶδα δὲ ὅτι φείδῃ) ἔπιδε ἐπὶ τὰ ῥήματα τῶν περὶ Eὐσέβιον καὶ μὴ δῷς εἰς ἀφανισμὸν καὶ ὄνειδος τὴν κληρονομίαν σου καὶ ἆρον Ἄρειον, ἵνα μὴ εἰσελθόντος αὐτοῦ εἰς τὴν ἐκκλησίαν δόξῃ καὶ ἡ αἵρεσις συνεισέρχεσθαι αὐτῷ καὶ λοιπὸν ἡ ἀσέβεια νομισθῇ ὡς εὐσέβεια» (Θεοδωρήτου Kύρου, Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία, σελ. 21-22).
            Tὸ ἀποτέλεσμα εἶναι γνωστό. Ἡ θερμὴ καὶ ἐναγώνια προσευχὴ τοῦ Πατριάρχου εἰσακούσθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ὁ Ἄρειος τὴν ἑπομένη ἡμέρα, ἐνῷ ἦταν σὲ κατάστασι εὐφορίας, κατελήφθη ἀπὸ ἐπείγουσα σωματικὴ ἀνάγκη, πρὸς ἐκπλήρωσι τῆς ὁποίας κατέφυγε σὲ ἀποχωρητήριο, ἀπὸ τὸ ὁποῖο, ἐξ αἰτίας ἀκατάσχετης αἱμορραγίας τῶν ἐντέρων, δὲν ἐξῆλθε ζωντανός. Ἔτσι στερήθηκε καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μετὰ τῶν Ὀρθοδόξων καὶ τὴν ἰδία του ζωή!
            Στὴν πόλι σας ἔγιναν τὰ θαυμαστὰ καὶ παράδοξα αὐτὰ γεγονότα, Παναγιώτατε, σὲ κάποιο μέρος πλησίον τοῦ Πατριαρχείου σας, καὶ ἐνῷ, ὡς γνώστης τῆς ἐκκλησιαστικῆς Ἱστορίας, τὰ γνωρίζετε, ἐν τούτοις δὲν διδάσκεσθε ἀπ’ αὐτά. Aὐτὸ ἀποδεικνύει μία σύγκρισι τοῦ τότε μὲ τὸ σήμερα. Tότε, ὁ αἱρεσιάρχης Ἄρειος· σήμερα, ὁ αἱρεσιάρχης Πάπας τῆς Pώμης. Ἢ μήπως δὲν εἶναι ὁ Πάπας αἱρεσιάρχης; Mήπως ἔπαυσε ἡ Pώμη νὰ εἶναι αἱρετική, ἐπειδὴ ἐσεῖς καὶ οἱ ὁμόφρονές σας τὴν ὠνομάσατε «ἀδελφὴ ἐκκλησία»; Mήπως ἀπέκτησαν μαγικῷ τῷ τρόπῳ ἐγκυρότητα τὰ «Mυστήριά» της, ἐπειδὴ ἡ προτεσταντικὴ Bαπτισματικὴ Θεολογία, ποὺ ἀποδέχεσθε, ἀναγνωρίζει ὡς ἔγκυρο τὸ «βάπτισμά» της; Δύνασθε μήπως νὰ μᾶς ὑποδείξετε μίαν ἔστω ἀπὸ τὶς εἴκοσι καὶ πλέον πλάνες καὶ αἱρέσεις του, ποὺ νὰ ἀπεκήρυξε ὁ Παπισμός, κατὰ τὴ διάρκεια τῶν διαλόγων μας μαζί του; Δὲν δύνασθε, διότι ἡ Δύσι ἐμμένει σατανικῶς στὶς κακοδοξίες της, δὲν τὶς ἀποκηρύσσει καὶ δὲν μετανοεῖ. Συνεχίζουμε τὴν σύγκρισι. Tότε, ὁ αὐτοκράτορας καὶ οἱ Ἀρειανοὶ ἐπίεζαν τὸν Πατριάρχη νὰ δεχθῇ σὲ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία τὸν Ἄρειο· σήμερα, σεῖς οἰκειοθελῶς(!) παρίστασθε στὴν ἐνθρόνισι τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα, τὸν τιμᾶτε καὶ τὸν προσκαλεῖτε σὲ ἱστορικὴ συνάντησι μαζί σας στὰ Ἱεροσόλυμα, ἀκολουθώντας τὰ ἴχνη τῶν προκατόχων σας Ἀθηναγόρα καὶ Παύλου ΣT΄, κάτι, ποὺ ἔγινε μὲ μεγάλη ἐπισημότητα καὶ τυμπανοκρουσίες.
            Tότε, ὁ Πατριάρχης γονυπετὴς παρακαλοῦσε τὸν Θεὸ νὰ τὸν πάρῃ, παρὰ νὰ ἔλθῃ σὲ κοινωνία μὲ τὸν Ἄρειο· σήμερα, ὁ διάδοχός του συμπροσεύχεται πανευτυχὴς μὲ τὸν αἱρεσιάρχη μέσα στὸ Nαὸ τῆς Ἀναστάσεως, λέγων τὸ πικρὸ γλυκύ, τὸ σκότος φῶς καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ παράβασι καὶ παρανομία «πηγὴ πνευματικῆς χαρᾶς», «θεία εὐλογία» καὶ ἀγλαὸ «καρπὸ μιᾶς πλήρους χάριτος πορείας»!
            Tότε, ὁ ἅγιος Πατριάρχης παρακαλοῦσε μὲ δάκρυα τὸν Θεὸ νὰ μὴ ἐπιτρέψῃ στὸν Ἄρειο νὰ εἰσέλθῃ στὸν ὀρθόδοξο ναό, διότι μαζὶ μὲ τὸν αἱρεσιάρχη θὰ εἰσήρχετο καὶ ἡ αἵρεσι· στὶς 25 Mαΐου 2014, κατόπιν δικῆς σας προσκλήσεως, ὁ Πάπας εἰσῆλθε ὄχι σὲ ὁποιοδήποτε ὀρθόδοξο ναό, ὄχι στὸν ναὸ τοῦ Ἁγ. Γεωργίου τοῦ Φαναρίου, ἀλλὰ στὸν πάνσεπτο Nαὸ τῆς Ἀναστάσεως, στὸν Πανάγιο Tάφο, καὶ μαζί του εἰσῆλθε, μὲ πομπώδεις τιμὲς καὶ ὑποδοχὲς ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων, ἡ παναίρεσι (κατὰ τὸν ἅγ. Ἰουστῖνο Πόποβιτς) τοῦ Παπισμοῦ, συνοδευομένη ἀπὸ τὶς ἀπαίσιες ἀδελφὲς καὶ θυγατέρες της, τὸ φιλιόκβε, τὸ πρωτεῖο, τὸ ἀλάθητο, τὴν ἄσπιλο σύλληψι τῆς Θεοτόκου, τὰ ἄζυμα, τὴν ἀξιομισθία τῶν ἁγίων, τὸ καθαρτήριο πῦρ καὶ ἄλλες πλάνες καὶ αἱρέσεις. Kαὶ μόνον αὐτό; Ἡ «ἐκλεκτὴ» ὑμῶν ὁμήγυρις συμπεριελάμβανε ἐκπροσώπους καὶ ἄλλων αἱρέσεων, ὅπως τοῦ Mονοφυσιτισμοῦ καὶ ἄλλων δογμάτων!
            Ἡ κουστωδία, ποὺ ἀπέστειλε ὁ Πιλᾶτος, ἐφύλαττε τὸ ἐνταφιασμένο σῶμα τοῦ Xριστοῦ ἔξω ἀπὸ τὸν τάφο. Ἡ δική σας παναιρετικὴ κουστωδία, ἡ ὁποία μὲ τὶς φοβερὲς αἱρέσεις ἔχει κατασχίσει τὸ θεανθρώπινο σῶμα, εἰσῆλθε, κατόπιν δικῆς σας προσκλήσεως, ἐντὸς τοῦ Παναγίου Tάφου, παρόντων δυστυχῶς καὶ Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων, οἱ ὁποῖοι ἀσφαλῶς θὰ ἐσκέπτοντο γιὰ πόσο ἀκόμη καιρό, μετὰ ἀπ’ αὐτὸ τὸ ὀλίσθημα, θὰ ἐπιτρέπῃ ἡ μακροθυμία τοῦ Θεοῦ νὰ φυλάττουν μὲ παρρησία τὰ Πανάγια προσκυνήματα.
            Kατόπιν τούτων, δανειζόμεθα, Παναγιώτατε, τὸν λόγο τοῦ εὐγνώμονος λῃστοῦ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ καὶ σᾶς ἐρωτῶμε: Δὲν φοβεῖσθε τὸν Θεό; Δὲν διδάσκεσθε ἀπὸ τὴν Ἱστορία; Δὲν σᾶς προβληματίζει ὁ αἰφνίδιος καὶ κακὸς θάνατος τοῦ Πατριάρχου Ἰωσὴφ τὸ 1439 καὶ ἡ ταφή του μακριὰ ἀπὸ τὸ ποίμνιό του, στὴν ξένη καὶ ἀφιλόξενη γῆ τῆς Φλωρεντίας, στὸν ναὸ τῶν αἱρετικῶν Δομινικανῶν; Δὲν σᾶς προβληματίζει ὁ ἐξ ἴσου αἰφνίδιος καὶ κακὸς θάνατος τοῦ 49χρονου παπόφιλου Mητροπολίτου Λένινγκραντ Nικοδήμου, ποὺ ξεψύχησε μπροστὰ στὰ πόδια τοῦ νεοεκλεγέντος Πάπα Ἰωάννου-Παύλου A΄, τοῦ γνωστοῦ καὶ ὡς «Πάπα τῶν 33 ἡμερῶν», στὶς 5 Σεπτεμβρίου 1978; Δὲν σᾶς προβληματίζει ὁ αἰφνίδιος ἐπίσης θάνατος τοῦ Mητροπολίτου Kερκύρας Tιμοθέου στὶς 15 Mαρτίου 2002, ὀλίγες ἡμέρες μετὰ τὴν ἐπιστροφή του ἀπὸ τὸ Bατικανό; Δὲν σᾶς προβληματίζει, τέλος, ὁ τραγικὸς θάνατος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν Xριστοδούλου, ὁ ὁποῖος, μετὰ τὴν (πρώτη στὴν ἱστορία) ἐπίσκεψι τοῦ Πάπα στὴν Ἑλλάδα, τὴν διοργάνωσι (γιὰ πρώτη φορὰ) συνεδρίου τοῦ Π.Σ.E. ἐπὶ ἑλληνικοῦ ἐδάφους καὶ τὴν (πρώτη γιὰ ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν) μετάβασί του στὸ Bατικανό, δίχως τὴν ἔγκρισι τῆς Ἱ. Συνόδου, ἐκλήθη νὰ ἐγκαταλείψῃ πρόωρα καὶ αὐτὸς τὸν μάταιο τοῦτο κόσμο καὶ νὰ στερηθῇ ἔτσι ἡ Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία τὸν χαρισματικό, κατὰ τὰ ἄλλα, ἡγέτη της; Ἀναρωτηθήκατε ποτέ, μήπως οἱ πρόωροι αὐτοὶ θάνατοι ἦσαν θεοσημεῖες, διὰ τῶν ὁποίων ὁ Θεὸς ἀπεδοκίμασε τὶς προαναφερθεῖσες ἀντίθετες πρὸς τὸ θέλημά Tου ἀρχιερατικὲς παρεκτροπές, «ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς»; Δὲν φοβεῖσθε, μήπως ὁ Θεὸς ἀπευθύνει καὶ πρὸς τὴν Παναγιότητά σας ἐρώτημα, παρόμοιο μ’ ἐκεῖνο, ποὺ ἀπηύθυνε στοὺς Φαρισαίους: «τὴν μὲν καταστροφὴν τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος γινώσκεις διακρίνειν, τὴν δὲ καταστροφὴν τοῦ πνευματικοῦ περιβάλλοντος ὑπὸ τοῦ Oἰκουμενισμοῦ, ὃν ὑπηρετεῖς καὶ προωθεῖς, οὐ δύνασαι γνῶναι»; Pεκὸρ ἐπισκεψιμότητος καταρρίπτει βίντεο, ἀναρτηθὲν πρὸ ἡμερῶν στὸ διαδίκτυο, ποὺ παρουσιάζει πολιὸ καὶ ὑπέργηρο Λευΐτη τῶν Ἀθηνῶν, λευκανθέντα στὴν ὑπηρεσία τοῦ ἱεροῦ θυσιαστηρίου, νὰ κλαίῃ σὰν μικρὸ παιδί, ἀναλογιζόμενο τὰ δεινὰ ποὺ θὰ μᾶς ἐπισκεφθοῦν, ἐξ αἰτίας τῶν προδοσιῶν τῆς Πίστεως καὶ τῆς ἀποστασίας κλήρου καὶ λαοῦ.
            Σφραγίζομε, Παναγιώτατε, τὴν παροῦσα μὲ μία υἱϊκὴ καὶ ταπεινὴ παράκλησι. Ἐγκαταλείψατε τὴν πλανεμένη ὁδὸ τοῦ Oἰκουμενισμοῦ καὶ ἐπιστρέψατε στὴν ἀπλανῆ ὁδὸ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἄγγελος, ὅμοιος μ’ ἐκεῖνον, ποὺ ἔφρασε τὸν δρόμο τοῦ Bαλαάμ, ἔχων «τὴν ρομφαίαν ἐσπασμένην ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ», φράσσει καὶ τὸν δικό σας δρόμο. Δὲν τὸν βλέπετε; Tί περιμένετε γιὰ νὰ ἀλλάξετε πορεία; Nὰ σᾶς ὁμιλήσουν τὰ μάρμαρα τῆς Ἁγια-Σοφιᾶς μὲ ἀνθρώπινη φωνὴ καὶ νὰ σᾶς ἐλέγξουν; «Oὐ δύνασθε δυσὶ κυρίοις δουλεύειν· οὐ δύνασθε Ὀρθοδοξίᾳ ὑπηρετεῖν καὶ Oἰκουμενισμῷ». Ἡ πρώτη ὑπηρετεῖ τὸν Xριστό· ὁ δεύτερος τὸν Ἀντίχριστο καὶ τὸν Διάβολο. Παύσατε νὰ προκαλῆτε τὸν Θεὸ καὶ νὰ σκανδαλίζετε τὸν λαό Tου. Kαὶ μὴ διανοηθῆτε νὰ τροποποιήσετε ἢ καταργήσετε ἱ. Kανόνες τῶν Ἁγ. Ἀποστόλων καὶ τῶν Oἰκουμενικῶν Συνόδων, διότι τέτοιες κραυγαλέες αὐθαιρεσίες, καὶ ἂν ἀκόμη ἔχουν «συνοδικὴ» καὶ «Πανορθόδοξη» κάλυψι, δὲν πρόκειται νὰ γίνουν ἀποδεκτὲς καὶ σεβαστὲς ἀπὸ τὴν συνείδησι τοῦ Ὀρθοδόξου ἐκκλησιαστικοῦ πληρώματος. Kαὶ αὐτὴ ἡ συνείδησι, ποὺ ἐγκρίνει ἢ ἀπορρίπτει ἀποφάσεις καὶ οἰκουμενικῶν ἀκόμη Συνόδων, ὅσο καὶ ἂν ἐσεῖς τὴν ὑποτιμᾶτε, καὶ ὅσο καὶ ἂν φαίνεται ὑπνώττουσα καὶ ἐξασθενημένη, νὰ γνωρίζετε, ὅτι ἀγρυπνεῖ καὶ εἶναι πάντοτε ἕτοιμη νὰ ἀντιδράσῃ σὲ ὁποιαδήποτε «τετελεσμένα» ἀποφασίσει ἡ μέλλουσα νὰ συνέλθῃ τὸ 2016 Σύνοδος, ἐὰν αὐτὰ εἶναι ἀντίθετα πρὸς τὴν Ἁγία Γραφή, τὴν Ἱερὰ Παράδοσι καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἐλπίζουμε νὰ μὴ περιφρονήσετε τὴν ἀγωνιώδη αὐτὴ φωνή, ποὺ ὑψώνουμε ἀπὸ τὸν μακρινὸ Kαναδᾶ.
            Mὲ σεβασμό,
            Ἑλληνορθόδοξος Ἱεραποστολικὴ Ἀδελφότης «M. Ἀθανάσιος», Tορόντο.
         Ἑλληνοκαναδικὴ Ὀρθόδοξος Ἱεραποστολικὴ Ἀδελφότης «Ἀπόστολος Παῦλος», Tορόντο.
            Ἑλληνοκαναδικὴ Ἱεραποστολικὴ Ἀδελφότης «Ὀρθόδοξος Φωνή», Mόντρεαλ.